OI ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ, ΜΕ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Η ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

14:16 5/1/2012 - Πηγή: Olympia

του Δημητρίου Πλατή

Για την ευρύτητα στον γόνιμο διάλογο που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα, η πλευρά που ενισχύει την παραμονή της χώρας στο ευρώ υποστηρίζει εκτός των άλλων ότι:
    α) η επιστροφή στη δραχμή ή το εθνικό νόμισμα θα είναι κάτι το καταστροφικό γιατί θα προκύψουν διάφορα προβλήματα με την επάρκεια των καυσίμων, τις εισαγωγές κ.τ.λ.
    β) η παραμονή της χώρας στο ευρώ προϋποθέτει μειώσεις εισοδήματος σε διαφορετική περίπτωση η επαναφορά της δραχμής

θα γύριζε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω
    γ) ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα η παραμονή της χώρας στο ευρώ σε βαθμό που να προσεγγίζεται υπαρξιακά.

    Ως προς το πρώτο μέρος η καταστροφολογία σχετικά με τις εισαγωγές, τα καύσιμα και τη φερεγγυότητα της συναλλαγματικής θέσης της χώρας συνδέεται μάλλον με το ευρώ και όχι με τη δραχμή, αφού αυτά γίνονται με το ευρώ, ενώ με τη δραχμή τέτοια πράγματα τότε δεν προκύπτανε. Άλλωστε στην προκειμένη των περιπτώσεων σημαντικό ρόλο διαμορφώνει, εκτός των άλλων, η υπεροχή του εσωτερικού δανεισμού σε σχέση με τον εξωτερικό δανεισμό, αναλογία που εγκαταλείφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αφού μετά συνήφθησαν οι συμβάσεις με την Goldman Sachs. Το παραπάνω ενισχύεται και από το ότι γίνεται αποδεκτή η σχέση της μείωσης της ονομαστικής και αγοραστικής αξίας των μισθών και των εισοδημάτων, με την παραμονή στο ευρώ ως υπαρξιακό ζήτημα, αποδεικνύοντας εξ ορισμού ότι το ευρώ έχει αποτύχει διότι από το Σύνταγμα υποχρέωση του Κράτους είναι η σταθερότητα των τιμών και η ηθική – υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού, με το νόμισμα να είναι το εργαλείο και το μέσο να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός. Έτσι αντί να προσαρμοστεί το νόμισμα στις ανάγκες του λαού, με το ευρώ προσαρμόζεται ο λαός στο νόμισμα.  Άλλωστε για τις μειώσεις των εισοδημάτων θα μπορούσανε αυτό να το εξαγγείλουνε το 2000, αλλά δεν το κάνανε, τουναντίον μάλιστα, προφανώς για να καρπωθούνε κάποιοι τις υφιστάμενες παρακαταθήκες της Ελλάδας στην ΕΚΤ που αρχικά με 91 δις ευρώ είχε καταβάλει και συμμετείχε στην ΕΚΤ.
    Η τακτική που ακολουθείται από τους υποστηρικτές της παραμονής της χώρας στο ευρώ είναι κριτική με έντονα χαρακτηριστικά υψηλής εντροπίας που παραπέμπουν σε κινδυνολογία, πράγμα που αρχής εξ αρχής απομακρύνεται από μία καλόπιστη σύγκριση των δύο νομισματικών συστημάτων και κατ’ επέκταση μοντέλων οικονομίας, ενώ δεν προσδιορίζεται απ’ αυτή την πλευρά τους τουλάχιστον το εύρος εκείνο της ισοτιμίας της νέας δραχμής, αλλά και της διατομής και της υποδιαίρεσής της που δεν θα ήταν επωφελής για τη χώρα.
    Διάφορο είναι το θέμα ωστόσο, εάν υποστηρίζανε τη θεματολογία της επαναθεμελίωσης του κοινού νομίσματος στην Ευρωζώνη, έτσι ώστε όλες οι χώρες να έχουν την ίδια μείωση της ρευστότητας πράγμα που παραπέμπει στην υποστήριξη της γερμανικής οικονομίας, αφού η Ελλάδα εισήλθε με συντελεστή 3,4075 ενώ η Γερμανία με τον 1,95583, ενώ δεν γίνεται καν αναφορά στις αποζημιώσεις προς την Ελλάδα για την αποχώρησή της από την Ευρωζών