Salus populi suprema lex κ. Τέντε (Η ασφάλεια του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος – Κικέρων)

22:18 1/10/2012 - Πηγή: Olympia

Διογένης ο Κυνικός
Επιτέλους μετά από την παραγγελία του κυρίου Τέντε, του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για την διαρροή της λίστας των πολιτικών προσώπων που ελέγχονται από το ΣΔΟΕ λύθηκαν τα προβλήματα της
χώρας.  Και μάλιστα λύθηκε το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να κάνει με αυτή την λίστα. Όχι το ποιοι πολιτικοί ελέγχονται,
όχι το αν πλούτισαν παρανόμως πολιτικά πρόσωπα, αλλά με τους
δημοσιογράφους που την αποκάλυψαν.  Άραγε πρέπει, τους αξίζει να «εξοντωθούν»;  Το ότι δεν δημοσίευσαν κανένα έγγραφο, όπως προβλέπει

ο νόμος, δεν παίζει κανέναν ρόλο; Ή παίζει;  Το
ότι αν δεν «μαρτυρούσε» η ίδια η κυβέρνηση την γνησιότητα της λίστας
ουδείς θα γνώριζε αν ήταν γνήσια ή όχι, ούτε αυτό παίζει ρόλο;  Γιατί αυτό που εισπράττουμε εμείς ότι μετρά από το περιεχόμενο της παραγγελίας του κ. Τέντε είναι το να «πάρουν ένα μάθημα» και κάποιοι δημοσιογράφοι. 

Γιατί; Επειδή είναι δημοσιογράφοι και τολμούν και αποκαλύπτουν.

Μα αυτό είναι το έργο του δημοσιογράφου, να αποκαλύπτει.  Και είναι γνωστό ότι πολλές φορές οι δημοσιογράφοι πληρώνουν με την ζωή τους τις αποκαλύψεις.  Και αν είναι «τυχεροί» και δεν την πληρώσουν με την ζωή τους, αν δεν τους βρουν δηλαδή σε κανένα χαντάκι, τότε υπάρχουν και οι φυλακές.  Αλλά όλα αυτά σε ολοκληρωτικά καθεστώτα ή σε καθεστώτα που έχουν ένα μανδύα δημοκρατίας.  Ποτέ σε δημοκρατικά καθεστώτα.  Να θυμίσουμε περιπτώσεις αποκαλύψεων;  Χρειάζεται να θυμίσουμε το Γουώτεργκειτ που έριξε ολόκληρο Αμερικανό Πρόεδρο;  Να θυμίσουμε την δολοφονία της Ρωσίδας δημοσιογράφου Πολιτκόφσκαγια που θα αποκάλυπτε βασανιστήρια στην Τσετσενία; Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να θυμίσουμε τίποτα, γιατί την αξία της δημοσιογραφίας.  Την βλέπουμε και την ζούμε καθημερινά μαθαίνοντας τι γίνεται σε όλον τον κόσμο.  Άραγε ο Άσαντ
στην Συρία δεν θα ήταν πιο ευτυχισμένος και ήρεμος αν δεν μάθαινε κανένας, εξ αιτίας των δημοσιογράφων, τα ειδεχθή, τρομακτικά, απερίγραπτα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος ενός λαού από το καθεστώς του;  Φυσικά και θα ήταν όχι πιο ευτυχισμένος αλλά τρισευτυχισμένος.  Τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι άπειρα.  Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι και οι δημοσιογράφοι είναι υπεράνω του νόμου.  Αλλά όχι να διωχθούν πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.  Δεν μπορεί ο δημοσιογράφος να διώκεται γιατί αποκάλυψε.  Μπορεί να διωχθεί για οτιδήποτε άλλο θέλετε.  Όλοι οι δημοσιογράφοι είναι αγγελούδια;  Φυσικά και όχι! Δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι που έχουν βάλει το δάκτυλο στο μέλι; Φυσικά και θα υπάρχουν.  Σε κάθε επάγγελμα υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες. Αλλά αν δεν απατόμεθα, για παράδειγμα το Πόθεν Έσχες των δημοσιογράφων ελέγχεται από επιτροπή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.  Γιατί δεν γίνονται εκεί, όπως και για όλους τους άλλους που καταθέτουν τα Πόθεν Έσχες τους στον Άρειο Πάγο, δειγματοληπτικοί έλεγχοι ουσίας.  Να δούμε ποιοι δημοσιογράφοι πλούτισαν τα τελευταία χρόνια, αν πλούτισαν…
Υπάρχουν δημοσιογράφοι, δήμαρχοι και εμείς δεν ξέρουμε ποιοι άλλοι με offshore εταιρείες;   Από την άλ