‘Αργοπεθαίνει το Χωριό !

20:25 25/9/2011 - Πηγή: Olympia

( με αφορμή την διεξαχθείσα απογραφή 5ος / 2011, και την φθίνουσα πορεία της υπαίθρου )Γράφει η Αρτάνη/visaltis.blogspot.- Για το Χωριό μας ο λόγος!. Γιά το κάθε Ελληνικό Χωριό. Του παραχωρούμε(;) λίγο χρόνο καί χώρο(;) για να μεταφέρουμε έστω και επιγραμματικά, τη δραματική του κραυγή της εγκατά­λειψης. Μακριά οι λυρικοί οίστροι. Χρόνια τώρα το υμνήσαμε εμμέτρως, καιρός

να το θρηνήσουμε με σεβασμό και αγάπη υπερμέτρως. Ιστός των κυττάρων του Κράτους, είναι το Χωριό. Από το Χωριό, και με όλα τα Χωριά ζει και υπάρχει ούτως ή άλλως η κάθε Πόλις (Άστυ) η Πρωτεύουσα και η συμπρωτεύουσα! (παγκόσμια Ελλαδική πρωτοτυπία!). Εδώ το Χωριό γενικά της Ελληνικής γης εξετάζουμε. Με λίγες λέξεις προβάλουμε την εικόνα του, χωρίς υπερβολές, προκαταλήψεις, ακρότητες. Ξεχασμένοι και περιφρονημένοι συνέλληνες το κατοικούν. Τόσοι, όσοι για να μην σβήσει ο χάρτης την ήδη και ξεθωριασμένη, καί θολή latinogrameni με graffiti’s και σπρέϊ μουντζουρωμένη, με το ρυπαρό σύνθημα PAOK, G 13, φεύγω αγάπη μου, και άλλα εμετικά, νταμπέλα στην είσοδό του, που μαρτυρά την ύπαρξη του!!! πρός το παρόν.Τα τελευταία χρόνια τα Χωριά μας έχουν έρθει σε τραγική κατάσταση. Φυγή, και μάλιστα άτακτη των νέων, στα «ξένα», ή για αλλού. Μάλιστα, και με την ευλογημένη Πατρική κατάρα « φευγάτε από τα χωράφια ..νά γλιτώσετε». Στα Πατρικά έχουν μείνει οι Σεβάσμιοι. Σε λίγα χρόνια κι αυτοί, θα φύγουν λησμονημένοι για το αγύριστοταξίδι…κρίμα. Ουδείς αρμόδιος αιρετός ή διορισμένος νεόπλουτος μικροαστός, κι αυτός με το δίκιο του – μέχρι σήμερα, άκουσε τις φωνές του χωριού και μελέτησε με προσοχή τα σοβαρά ζητήματά του, στην πραγματική τους βάση. Κι ας κόπτονται όλοι τους για το αντίθετο!. Μας έφαγε ο στίχος, η νοσταλγία και η φιλολογία για τη ζωή του χωριού. Με χορούς, πανηγύρια ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ με νεο-αστούς και νεογενιτσαρισμούς, και πολιτιστικούς συλλόγους, οι περισσότεροι σφραγίδες, -εκείνες οι γιορτές κερασιού, καλαμποκιού, μελιτζάνας, ρυζιού, και άλλες γραφικότητες – φαίνεται κανέναν δεν προβληματίζουν επί της ουσίας- προσπαθούμε να το κρατήσουμε στη ζωή. Εκείνες οι αναβιώσεις, λέει, εθίμων γιατί να μην είναι Βιώσεις, η ίδια κατά Φύση Ζωή;;;Οι «πολιτικοί» ή μάλλον οι πολιτικάντηδες το επισκέπτονται μόνο τις παραμονές των ε­κλογών! Λαγοί με πετραχήλια, και μπόλικα θα, θα, θα…Κούφια λόγια, σχέδια προτάσεις, μουλωχτές διαβουλεύσεις, απόλυτο κενό, κάλπικες υποσχέσεις καί ταξίματα.. μόνο! Ούτε ένας ασφαλής αγροτικός δρόμος, ούτε ένας μοριοποιημένος, έστω, γιατρός στα πολύ ορεινά χωριά, ούτε μία βιοτεχνία, ούτε ένα εργοστάσιο, ούτε.. ούτε.. τής προκοπής. Τα ήδη υπάρχοντα υπολειτουργούν ή κλείνουν και φεύγουν γι’ αλλού. Πώς να ζήσουν οι Χωρικοί μας; Ουδείς νοσταλγεί τη ξενιτιά. Παίρνουν τα μάτια τους τα νιάτα και το σφρίγος του Χωριού, διότι ουδείς τους έριξε μια Πατρική – Εθνική ματιά. Απεναντίας μάλιστα. Αντικίνητρα, και εξευτελιστικές τιμές των παραγομένων προϊόντων τής πολύπαθης και πολυθρεύτρας γής μας. Πού είναι οι τιμές κρατικής παρέμβασης; Βρίσκονται μάλλον στον Καιάδα της ελεύθερης αγοράς!!! και