“Αττίλας” & η μάχη των Εθνών (451 μ.Χ πόλη Châlons)

18:47 19/10/2012 - Πηγή: Olympia

Ο Αττίλας υπήρξε ένας από τους πλέον βίαιους και φημισμένους κατακτητές της ιστορίας. Στο απόγειο της δύναμής του ένωσε όλες τις βαρβαρικές φυλές της Ευρώπης αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Δυτικής και Ανατολικής/Βυζάντιο). Ακόμα και για τις τοπικές Γερμανικές φυλές ο Αττίλας υπήρξε «ένας βάρβαρος ο οποίος δειπνούσε με τη σάρκα των θυμάτων του».

Οι μεν Ρωμαίοι θεωρούσαν τους Ούννους υπάνθρωπους, διότι έτρωγαν το κρέας ωμό, ζούσαν και κοιμόντουσαν μαζί με τα άλογα τους, δεν είχαν γραπτό λόγο και δεν έχτιζαν κατοικίες ή άλλες εγκαταστάσεις. Οι δε Βυζαντινοί έβλεπαν

τον Αττίλα ως τιμωρία από το Θεό για τις αμαρτίες τους.

Στην πραγματικότητα ο Αττίλας ήταν ένας προικισμένος ηγέτης – διπλωμάτης και συγχρόνως δυνατός πολέμαρχος ο οποίος λατρευόταν από τον λαό του.

Οι Ούννοι ήταν νομαδικός λαός που προερχόταν από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας, ο οποίος μεταναστεύοντας σταδιακά προς την Ευρώπη άρχισε «να συμπιέζει» τα υπάρχοντα βαρβαρικά φύλα προς τα σύνορα της ευρύτερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι γερμανικές φυλές που ζούσαν κατά μήκος της διαδρομής των Ούννων, διέδιδαν φοβερές ιστορίες για τις ικανότητες αυτών των πολεμοχαρών ιππέων, με αποτέλεσμα οι εκχριστιανισμένοι Ρωμαίοι να θεωρούν τους Ούννους ως «δαίμονες» και «υπηρέτες του Αντίχριστου».

Ο Αττίλας γεννήθηκε το 400 μ.Χ. την εποχή που οι Ούννοι έχοντας καταστρέψει τις δυνάμεις των Βησιγότθων και Οστρογότθων ίδρυσαν το νομαδικό τους βασίλειο στις πλούσιες και εύφορες πεδιάδες της σημερινής Ουγγαρίας.

Ο βασιλιάς των Ούννων Rua, διατηρώντας την παραδοσιακή πολιτική του εκβιασμού απαίτησε από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) ετήσιο φόρο 300 κιλών χρυσού προκειμένου να μην επιτίθεται στις επαρχίες της. Επίσης συνέχισε να επιτρέπει στους Ούννους πολεμιστές να υπηρετούν στο ρωμαϊκό στρατό μαχόμενοι εναντίον των βαρβάρων στις ρωμαϊκές επαρχίες της Ισπανίας, Γαλατίας και Αφρικής.

Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ο Αττίλας προσεφέρθη ως «όμηρος» στο αυτοκρατορικό δικαστήριο της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας προκειμένου να εδραιωθεί η συνθήκη ειρήνης μεταξύ Ρωμαίων και Ούννων. Κατά τη διάρκεια της ομηρίας του μάθαινε τη γλώσσα και τις ρωμαϊκές στρατιωτικές τεχνικές, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε αυτόπτης μάρτυς του πλούτου αλλά και της διαφθοράς που χαρακτήριζε τον τρόπο ζωής των Ρωμαίων.

Το 420 μ.Χ μετά από πέντε χρόνια αιχμαλωσίας, ο Αττίλας επέστρεψε στο λαό του, έχοντας μάθει πολλά για τον εχθρό και ορκιζόμενος ότι κάποτε θα επέστρεφε στην Ιταλία όχι ως όμηρος, αλλά ως κατακτητής.

Κατά τη διάρκεια της επιστροφής ο Αττίλας γνωρίσθηκε με τον Φλάβιο Αέτιο ό οποίος είχε προσφερθεί αντίστοιχα εκ μέρους των Ρωμαίων ως «όμηρος» για την επισφράγιση της συμφωνίας ειρήνης. Οι δύο νεαροί αμέσως έγιναν αχώριστοι φίλοι μαθαίνοντας ο Αέτιος τον τρόπο ζωής των Ούννων, καθώς και τις στρατιωτικές τους τακτικές. Η φιλία που σφυρηλατήθηκε μεταξύ των δύο ανδρών θα είχε επιπτώσεις στη ζωή τους κατά τρόπο που ουδείς εξ’ αυτών μπορούσε να φαντασθεί.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords