δημοκρατία = ισονομία.

14:06 13/11/2011 - Πηγή: Olympia

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.

Η δημοκρατία είναι ο ευρύτερος δυνατός επικοινωνιακός, ελεγκτικός, επικυρωτικός και ακυρωτικός μηχανισμός έκφρασης λαϊκής κυριαρχίας, κατ’ αρχήν επιλογής πολιτικών προτάσεων και αιρετής ηγεσίας. Σε καθεστώς ισονομίας και σαφούς διακρίσεως των τριών εξουσιών όλες αυτές οι ιδιότητες λειτουργούν πλήρως και αρμονικά. Η δημοκρατία κατακτήθηκε επειδή προηγουμένως είχε κατακτηθεί η ισονομία. Προήλθε μέσα από την ισονομία της αγοράς. Λειτουργούσε μέσα στην αγορά. Ήταν η ίδια η αγορά σε επίπεδο ιδεών. «Τις αγορεύσειν βούλεται» έλεγαν οι Αθηναίοι. Αγορά: εκ του «αγείρω»

= συγκεντρώνω πλήθος. Με πολλά παράγωγα: αγορεύω, συνηγορώ, κατηγορώ, δημηγορώ, αλληγορώ και άλλα. Συνεπώς η αγορά όχι μόνο δεν είναι το αντίπαλο δέος της πολιτικής, αλλά αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτικού και νομικού μας πολιτισμού. Όσα καθεστώτα αντιμετώπισαν τον πλουραλισμό και την αντικειμενικότητα της αγοράς σαν αντίπαλο της ανελεύθερης μονολιθικής ιδεολογίας τους, εκτός του ότι απέτυχαν οικονομικά, ταυτόχρονα κατέλυσαν ή τραυμάτισαν σοβαρά την δημοκρατία.

Η ισονομία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή ακόμα δύο αξιών. Παράγει από μόνη της αξιοκρατία και δημοκρατία. 

Δεν νοείται δημοκρατία και αξιοκρατία χωρίς προηγουμένως την πλήρη εφαρμογή της ισονομίας.

Από αυτές τις τρεις αξίες μόνο η ισονομία είναι ένα σταθερό μετρήσιμο μέγεθος και συνεπώς απόλυτα εφαρμόσιμο πολιτικά. Οι άλλες δύο αξίες μόνο σχετική και όχι απόλυτη πολιτική εφαρμογή μπορούν να έχουν, η δε αποτελεσματικότητα εφαρμογής τους μειώνεται περαιτέρω έως και μηδενίζεται ανάλογα με το εύρος καταστρατήγησης της ισονομίας.

Άρα η σημαντικότερη αξία του πολιτεύματος είναι η απόλυτα εφαρμόσιμη αξία της ισονομίας που δεν καταστρατηγείται εύκολα όταν κατοχυρώνεται συνταγματικά στο πολίτευμα και όχι η σχετικά εφαρμόσιμη αξία ενός αποκομμένου από την ισονομία και γι’ αυτό ψευδεπίγραφου δημοκρατικού μηχανισμού.

Αν οι πρόγονοί μας, για το ίδιο πολίτευμα, αντί για την λέξη δημοκρατία έδιναν την λέξη ισονομία, που είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος, αυτό από μόνο του θα αφαιρούσε την δυνατότητα της εύκολης εξαπάτησης των πολιτών και θα απεκάλυπτε άμεσα τις προθέσεις όσων εξουσιών επιχειρούσαν να καταλύσουν την ισονομία.

Η πολιτειακή εξίσωση που προκύπτει για περισσότερη η λιγότερη αξιοκρατία στην εξουσία συνοψίζεται ως εξής:

Ισονομία

Αξιοκρατία = ———————————————————  :

του μεγέθους του κράτους

 

Όσο πιο απόλυτη ισονομία έχουμε σαν αριθμητή του κλάσματος και όσο μικρότερο κράτος σαν παρανομαστή τόσο περισσότερη αξιοκρατία στην εξουσία παράγει ο δημοκρατικός μηχανισμός του πολιτεύματος, μεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, ενώ το λιγότερο κράτος παράγει λιγότερη διαφθορά.

Αντίθετα, η νόθευση της ισονομίας και η μεγέθυνση του κράτους οδηγούν σε αναξιοκρατία, νόθευση του δημοκρατικού μηχανισμού, αναποτελεσματικότητα, αδιαφάνεια,