Ένα νέο πολίτευμα

00:02 7/7/2012 - Πηγή: Olympia

Ανεξάρτητα από τις επί μέρους σωστές πολιτικές επιλογές αυτό το κράτος δεν λειτουργεί χρειάζεται:

Ένα νέο πολίτευμα

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.

Από την επομένη της μεταπολίτευσης οι Έλληνες περίμεναν από τα πολιτικά κόμματα, εκτός από την ψήφιση πολυάριθμων και προκλητικών προνομίων για τους πολιτικούς, να τεθούν στη βουλή τα κρίσιμα ερωτήματα που θα καθόριζαν μια σαφή και ισόνομη πορεία όλων των Ελλήνων προς την κατεύθυνση που η πλειοψηφία του λαού θα αποφάσιζε.

Ένα πολιτικό ερώτημα

που δεν ετέθη ποτέ στην βουλή ενώ επί δεκαετίες όλοι περιμέναμε να συζητηθεί και να απαντηθεί είναι: Αν η οικονομία θα πρέπει να επιχειρείται από το δημόσιο ή από τον ιδιωτικό τομέα.

Αν ο Ελληνικός λαός, ακούγοντας τις προτάσεις, αποφάσιζε το δεύτερο, θα έπρεπε να αρθεί η απαξίωση και η ανισότητα με την οποία το σύνολον των κομμάτων και η δημόσια διοίκηση αντιμετωπίζουν τον ιδιωτικό τομέα.

Αν αποφάσιζε το πρώτο, τότε να στοιχηθούμε όλοι πίσω από την ολοκληρωτική ιδεολογία για να μας οδηγήσει στον σοβιετικό παράδεισο.

Επειδή όμως: ότι είναι αντιφατικό είναι υποβολιμαίο, πρέπει να αναζητήσουμε τον πραγματικό λόγο της παγκόσμιας αυτής πολιτικής ευρεσιτεχνίας της ασάφειας και τότε θα αντιληφθούμε ότι μάταια περιμένουμε επί τόσες δεκαετίες τα κόμματα της μεταπολίτευσης να θέσουν στη βουλή αντίστοιχα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα δημοσίως.

Μπορούμε όμως να τα θέσουμε εμείς οι πολίτες.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: Πρέπει δημόσιος και ιδιωτικός τομέας στην οικονομία να διέπονται από ισότιμους εργασιακούς και οικονομικούς κανόνες; ή θα πρέπει να διατηρηθούν τα ειδικά προνόμια, η ευνοιοκρατία, η αναξιοκρατία, η αδιαφάνεια και η ασυλία που απολαμβάνει το ευρύτερο δημόσιο;

Επειδή η απάντηση είναι αυτονόητη σε ένα τέτοιο καθαρό ερώτημα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν το θέτουν ποτέ.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο γίνεται η εσκεμμένη παραπλάνηση των πολιτών και εφαρμόζεται η χωρίς ενιαίες αρχές και κανόνες για όλους αντιφατική ανισόνομη πολιτική  τους. Διότι έχουν αποφασίσει κατ’ αρχήν προνόμια δι’ εαυτούς και ημέτερους για τα οποία θα πρέπει να επιβαρύνονται οι υπόλοιποι μη προνομιούχοι Έλληνες, παραβιάζοντας κάθε έννοια ισονομίας και αξιοκρατίας.

Γνωρίζοντας λοιπόν ότι η εφαρμογή της ισονομίας θα πλήξει και τα δικά τους προνόμια, δεν πρόκειται να θέσουν τέτοια ουσιαστικά ερωτήματα ούτε να εφαρμόσουν την ισονομία.

Πριν φθάσω στις προτάσεις μου, ένα ερώτημα ακόμα που η σωστή απάντησή του θα απεικονίσει τις υπάρχουσες πολιτειακές αρρυθμίες, είναι:

ΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑ; ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ;

Ας δούμε τις αξίες του συντάγματος:

Επειδή πολλοί πολιτικοί επικαλούνται την πολιτική σταθερότητα ως την ενδεχόμενη κεντρική αξία του συντάγματος, θα αναφερθώ πρώτα σ’ αυτήν.

Η σταθερότητα όμως α