Επιστολή πανεπιστημιακού στους “εταίρους”.

23:58 7/11/2012 - Πηγή: Olympia

Δρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  Ι. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΚΑΤΟΧΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΔΡΑΣ JEAN MONNET

Προς τον

Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. . Martin  Schulz,Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ.  Herman Van Rompey,Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.  José Manuel Barroso

Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι,

Απευθύνω την επιστολή αυτή σε σας τους επικεφαλής των τριών  κορυφαίων θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής  Ένωσης (ΕΕ) διότι είναι γνωστή σε όλους η πίστη και η αφοσίωσή σας στην ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, καθώς και  η μέχρι σήμερα μεγάλη

συνεισφορά σας στην ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία.

Κύριοι Πρόεδροι,

Είμαι ο καθηγητής του Δικαίου της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο  Πειραιώς Παναγιώτης Ι. Κανελλόπουλος, όπου διδάσκω το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια. Από νεαρός φοιτητής εντυπωσιάστηκα και πίστεψα στο ευρωπαϊκό ενοποιητικό όραμα, όπως αυτό είχε διατυπωθεί στη Διακήρυξη του Robert Schuman και στα κείμενα του Jean Monnet και των άλλων θεμελιωτών πατέρων της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το ερευνητικό, διδακτικό και το συγγραφικό μου έργο ήταν και είναι αφιερωμένο στην ευρωπαϊκή ενοποιητική ιδέα, έτυχε δε ανάλογης αναγνώρισης και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία με τίμησε με τον τίτλο του καθηγητή της έδρας Jean Monnet από το 1999.

Κάθε Οκτώβριο αρχίζω τις διαλέξεις μου για την ευρωπαϊκή ενοποίηση στους πρωτοετείς φοιτητές του Πανεπιστημίου μου, αναπτύσσοντας τα επιμέρους κεφάλαια αυτής, με έμφαση στη γέννηση και εξέλιξη του ευρωπαϊκού ενοποιητικού εγχειρήματος, τις αξίες, την αποστολή και τους στόχους της ΕΕ, τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα αυτής,  τα οφέλη των κρατών μελών αλλά και των ευρωπαίων πολιτών από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την προσπάθεια για  ειρήνη,  ευημερία και αλληλεγγύη, που αποτέλεσαν τους πρώτους στόχους των θεμελιωτών πατέρων. Τα ίδια περίπου αντικείμενα διδάσκω κάθε χρόνο και σε φοιτητές άλλων κρατών μελών της Ένωσης στο πλαίσιο του  προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών, το γνωστό πρόγραμμα ERASMUS.

Αρχίζοντας σε λίγες μέρες τις διαλέξεις μου, το πρόβλημά μου είναι ως προς τον εάν, πρέπει να μιλήσω και φέτος προς τους φοιτητές μου για τα ίδια αντικείμενα, και η ανησυχία μου συνίσταται στο εάν, μιλώντας γι’ αυτά, οι φοιτητές μου θα τα δεχθούν ή θα αντιδράσουν, έχοντες υπόψη τους τα όσα συμβαίνουν, τα τελευταία τρία (3) χρόνια, στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη, ιδιαίτερα στα κράτη μέλη του ευρωπαϊκού νότου.

Πώς θα δεχθούν οι νεαροί φοιτητές μου όσα αισιόδοξα συνηθίζω κάθε χρόνο να διδάσκω για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποιητικής διαδικασίας, όταν από πολλούς ευρωπαίους επίσημους και μέσα ενημέρωσης, εκπέμπεται, τα τελευταία δύο χρόνια,  μήνυμα απαισιοδοξίας ως προς το μέλλον της ευρωζώνης και του κοινού νομίσματος, καθώς και ως προς το μέλλον της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης; Πως θα δεχθούν οι φοιτητές μου όσα συνήθως τους διδάσκω για την προσπάθεια  δημιουργίας πνεύματος αλληλεγγύης και υπερεθνικής ενότητας των κ