Επιστολή πρός τον κ. υπουργό Εθνικής Αμύνης

19:15 2/12/2011 - Πηγή: Olympia

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ

Με αφορμή τα δημοσιεύματα στον τύπο της 27 Νοε 2011 για περιστατικό, που συνέβη στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε με­ρι­κές μας επισημάνσεις.

α. Ως προς αυτό τούτο το περιστατικό, επειδή δεν είναι γνωστές όλες του οι πτυχές, δεν πρέπει η επίσημη πολιτεία να προβαίνει εν σπουδή σε χαρακτηρισμούς και δημόσιες δηλώ­σεις πριν διερευνηθούν πλήρως οι λεπτομέρειες επί των συνθηκών και των πε­πραγμένων, που συνέθεσαν το συμβάν.

β. Ένιοι «δημοσιογράφοι», αδιευκρινίστου ποιόντος,

σκοπού και προθέσεων, επιχειρούν να επιτύχουν μία «πολιτικού» τύπου αντιπαράθεση, ώστε να επιτελεσθεί διάσειση της δημοκρατικής σταθερότητας.

γ. Η δημοσιογραφική σπίλωση Ευελπίδων και Αξιωματικών είναι υποβο­λι­μαία και ανάγει σε προθέσεις εκτροπής της εστιασμένης αρνητικής ψυχο­λογίας της κοινής γνώμης κατά των πολιτικών και της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος.

δ. Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την ευκλέα των Ευελπίδων Σχολή, η οποία τροφοδοτεί την πατρίδα μας με εξέχουσες στρατιωτικές προσωπικότητες πε­προι­κισμένες με τις αρετές εκείνες, που η Ελληνική Ιστορία έχει καταγράψει με χρυ­σά γράμματα.

Απεναντίας η δημοκρατία κινδυνεύει από έννοιες και δράσεις, που γεννώνται μέσα από την αναρχία, την εγκληματικότητα, την διαφθορά, την κοινωνική ανασφά­λεια και την ασάφεια για το αύριο εκείνων των Ελλήνων, που με απέραντη αφοσίωση πιστεύουν στην Πατρίδα.

ε. Η «κοινωνική μηχανική» -κι ας επιχειρηματολογηθεί το αντίθετο- έχει κα­τορθώσει να δημιουργήσει ένα κλίμα δυσαρέσκειας και κατήφειας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, πράγμα το οποίον δεν συνηγορεί στην διατήρηση υψηλού του φρονήματος εντός του στρατεύματος. Και το ανησυχητικό είναι ότι το φρόνημα αυτό δεν κατηγοριοποιείται σαν συντεχνιακό αλλά «Ελληνικό».

στ. Για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γενικώς υπάρχει μία αιτία· μία πρόκληση. Γιατί λοιπόν η δημοκρατία, της οποίας την ορθή λειτουργία μετά πίστεως υποστη­ρί­ζουμε, να δέχεται με απροσηγορία και εκδικητικότητα την όποια έκφραση ανησυχίας, οποθενδήποτε κι αν αυτή προέρχεται; Στην προκειμένη περίπτωση, πέραν της πανελ­λα­δικώς διεσταλμένης εκφράσεως ανησυχίας για το μέλλον της πατρίδας μας, έτυχε και ενός τύπου «σουαρέ» εκφράσεως από το άνθος της νεολαίας των Ελλήνων. Για εμάς τους Έλληνες πολίτες, τούτη η έκφραση είναι ένα συνεπαγόμενο της γενικής ανη­συχίας μήνυμα προς την εξουσία, ότι δηλαδή οφείλει να διατηρείται στο ύψος των εθνικών περιστάσεων και όχι στην υπηρέτηση μικροκομματικών επιδιώξεων ή του βιαστικής και επομένως αστόχου εκτιμήσεως προσωπικού πολιτικού κόστους.

Επειδή εμείς οι Έλληνες πολίτες, θεωρούμε τους Ευέλ­πιδες παιδιά Ελλήνων· παιδιά μας. Το αίμα από το αίμα μας. Την ελπίδα για ένα ασφα­λές αύριο. Τους αγνούς διαπιστεύοντες την ακεραιότητα της πατρίδας μας.

Δια τούτο σας συνιστούμε

α. Να μη προδικάζετε με δηλώσεις και υπονοήσεις ουδέν πριν η Δικαιοσύνη αναδείξει την όποια αλήθεια. Η προκατάληψη της Δικαιοσύνης είναι υπέρβαση ορίων εξουσίας, που