«Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος»

13:43 8/10/2012 - Πηγή: Olympia

«Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος» Επί Ασπαλάθων – Γ. Σεφέρης

Του Πασχάλη Τσολάκη

Ο Σεφέρης με το ποίημα του αυτό θυμίζει τα διδάγματα της ιστορίας. Όλοι οι δικτάτορες (αυτοί που κατήργησαν την δημοκρατία, ή που την αλλοίωσαν, παραβίασαν νόμους και συντάγματα) όλοι οι Τύραννοι (τοκογλύφοι, αλαζόνες, άρπαγες) αργά ή γρήγορα ταπεινώνονται και τιμωρούνται, όπως ακριβώς ο αρχαίος Αρδαίος. Η αλαζονική τους έπαρση, τους οδηγεί στην καταστροφή.

Αυτός ο μεγάλος μας ποιητής, το 1969 έγραψε: «Πάει καιρός

που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα
άλλοτε να το εξηγήσω, αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα ως τώρα τελευταία έπαψα κατά κανόνα ν’ αγγίζω τέτοια θέματα. Εξ άλλου τα όσα δημοσίεψα ως τις αρχές του 1967, και η κατοπινή στάση μου (δεν έχω δημοσιέψει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία) έδειχναν, μου φαίνεται αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.

Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:

Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά.

Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.
Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.
Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω. 28 Μαρτίου 1969

Είναι δεδομένο ότι αν ζούσε σήμερα, θα βρισκόταν σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσει. Ίσως μιλούσε πάλι λίγες μέρες μετά την επέτειο του ΟΧΙ που πλησιάζει. Τότε που ο ελληνικός λαός είπε όχι στην παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Τότε που αγωνίστηκε και πάλι για τις αιώνιες πανανθρώπινες αξίες. Για την ελευθερία, για την αξιοπρέπεια, για την τιμή του ανθρώπου, την τιμή του κόσμου!

Αυτήν την εθνική κυριαρχία κάποιοι πολιτικοί την παραδώσανε χωρίς τουφεκιά στους τοκογλύφους και στους τραπεζίτες! Παραδώσανε