Για την Ελληνική γλώσσα

Ολυμπία,
Όπως έλεγε και ο πολύς Μένιος (καλή του ώρα του ανθρώπου, εκεί που είναι),
"κανείς λαός δεν χάθηκε από χρέη…".

Κάτι το πετρέλαιο, λίγο το αέριο, λίγο τα… κάλαντα,
κάτι, όπως… παλιά το "τσιγάρο στα δύο",
κάτι "η φτώχεια θέλει καλοπέραση",
κάτι ο… κουμπαράς που θα μας δώσουν οι… Τραπεζίτες….
Πού θα πάει;
"σταλαγματιά- σταλαγματιά θα γεμίσει ξανά η στάμνα η πλατιά"!

Ίσως είναι και άλλα "των… αιώνων μας τα χρέη" που λέει και ο ποιητής.
Στα υπόψη και αυτά.


«Σκίμπους

λέγε.
Κράββατον μη λέγης. Μιαρόν γαρ» !!!.

Σχόλιο: Έτσι κάθε φορά που θα λέμε «κρεβάτι» θα βάζουμε…

πιπέρι στο στόμα (μιαρόν γαρ)!,
και εάν… το εκστομίσουμε δημοσίως, θα οδηγηθούμε στο… Ηθών.

Και βέβαια, πολύ πριν τον Καϊάφα και τον Πιλάτο, θα είχαν κατηγορήσει
οι… Αττικιστές τον Χριστό
για … τον ανήθικο, τον μιαρόν «κράββατον» (!)

Κι όμως, ΝΑΙ!
Αυτά τα άτομα, (ας… απολαύσουμε μια… διαταγή τους ακόμη:

«Ευχαριστείν(!) ΜΗ λέγης, αδόκιμον (!) γαρ. Λέγε… χάριν ειδέναι»),

διατάσσοντας (!) την επιστροφή της, στο παρωχημένο
λεκτικό και εννοιολογικό τυπικό της Αττικής διαλέκτου,

Τραυμάτισαν και ΚΑΘΗΛΩΣΑΝ την Ελληνική Γλώσσα

την στιγμή της πιο ελπιδοφόρας και δυναμικής της πορείας !!!

Όταν ήδη μιλιόταν στις…. εκτεταμένες…. Αλεξανδρινές Επικράτειες
και ήταν επίσημα αναγνωρισμένη γλώσσα στο ξεκίνημα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,
όπως μας πληροφορούν οι ειδήμονες (!)

Καταλαβαίνουμε το… Μέγα Λάθος;

(Και το πιο…. τραγικό είναι ότι, για το «έγκλημα», κατά της ίδιας της γλώσσας μας,

ΔΕΝ… έχουμε να κατηγορήσουμε και κάποιον…. ΚΑΚΟ ξένο!)

Φωτογραφία: Βέβαια τα παραπάνω «διατάσσομεν» (αυτό λέγε, τούτο ΜΗ λέγης)
είναι των Αττικιστών την περίοδο της Αλεξανδρινής Κοινής,
όμως θα μπορούσαν να είναι… «διαταγές»

και του «γλωσσαμύντορα» Γεωργίου Μιστριώτη, ο οποίος… ηγήθηκε του αντιδραστικού…. αγώνα
κατά της «χύδην», «δημοτικής» (!) γλώσσας, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Στην φωτογραφία κάτω, ο Γ. Μιστριώτης στη μέση της πρώτης σειράς.

(Οποία… τάξις και συμμετρία)!

Αλλά, ΚΑΙ στις μέρες μας,
Κάποιοι γλωσσικοί… επίγονοι αυτών των Αττικιστών (!),
Κάποιοι ομφαλοσκόποι,
ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ στο… ραχάτι του νέο-Αττικισμού,
επιμένουν μέχρι και σήμερα να την τραυματίζουν.
.
Ευτυχώς όμως,
κάποιοι, ΤΟΤΕ, δεν υπάκουσαν εις τας υποδείξεις (= Αυτό λέγε, τούτο ΜΗ λέγης).

Μοιάζει ίσως με έκπληξη.

Ήταν η Εκκλησία (!)
που υιοθέτησε έμμεσα και άμεσα την Αλεξανδρινή Κοινή,
κληροδοτώντας μας έτσι ένα άριστο και ασφαλές τεκμήριο μελέτης της ,
και ένα οχυρό φυσικά της ιστορίας της Ελληνικής μας Γλώσσας !

Μέρος του συγχρονισμού (εξέλιξης) της Ελληνικής γλώσσας, ο Εκκλησιαστικός λόγος
αποτελεί, εδώ και 2.000 χρόνια, την μεγαλύτερη απόδειξη αυτού που θα λέγαμε
«ΣΩΣΤΗ κίνηση, σωστή στροφή την πιο κατάλληλη στιγμή»,

Υιοθετώντας την Γλώσσα της ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ (!

Keywords
Τυχαία Θέματα