Η μπλεξομπουτίασις των Ελλήνων πολιτικών.

21:02 25/5/2012 - Πηγή: Olympia

Ξεμπλέκει (ή τους μπλέκει κι άλλο ) η Χριστιάνα.

Ρε παιδιά, έχετε πάρει χαμπάρι ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει θεατές ενός μεγαλοπρεπέστατου οργίου;;;;
Θεατές παρακαλώ, και ουχί ματάκηδες.
Κυριλέ, νόμιμοι, με την στανταρισμένη θέση μας και την χαμογελαστή ταξιθέτρια πάνω από το κεφάλι μας. Τύφλα να έχει το Μέγαρο και η αίθουσα Φίλων της Μουσικής. Εδώ είναι καλύτερα από το Μέγαρο. Εκεί αδερφάκι μου, έτσι και βήξεις-και δεν μιλάμε από τα βάθη των πνευμόνων, μιλάμε για ένα γκούχου- στο -γκου-πριν κάνεις το -χου- σου έχουν χώσει 5 καραμέλες στο στόμα και αν κάνεις και το -χου-

σε βγάζουν σηκωτό έξω, σε δείχνουν όλοι
και γελάνε λέγοντας -Να τος, να τος , ο φυματικός.
Τούτο δω το θέαμα είναι χλίδα. Και βήχεις και βρίζεις και καπνίζεις και τρως την πίτσα σου και χτυπάς το on the rocks σου (δεν λέω ουίσκι, γιατί παίζεται πολύ αν έχετε λεφτά να ρίξετε ουίσκι στα παγάκια, οπότε, άστο σκέτο on the rocks να μαι σίγουρη, του κερατά, νερό και ψυγείο ακόμα θα έχετε) και γενικώς, παράγεις όλους τους πιθανούς θορύβους και κάνεις όλες τις πιθανές χειρονομίες που κάνεις και στο Παναθηναικός -Εργοτέλης.
Παιδιά, μιλάμε για ΟΡΓΙΟ. ΌΡΓΙΟ με πρωταγωνιστές αλαφιασμένους Ρωμαίους, σκηνοθετημένο από τον Ταρκόφσκι, σε μουσική υπόκρουση Στραβίνσκυ, ενορχηστρωμένο από τον Θεοφάνους και στο μικρόφωνο την Θεοδωρίδου!!!
Δηλαδή όργιο που θα τραβήξει πολύυυυυυυυυυ και ασαφώωωωωως (Ταρκόφσκι), με μουσική που σε τσαντίζει χωρίς να ξέρεις γιατί (Στραβίνσκυ) με επιλογή οργάνων υπό του μηδενός και άνευ φαντασίας (Θεοφάνους) και τραγουδισμένο με κείνη την μοναδικότητα του κλαίω-κλαίω-κλαίω, τι διάλα από τα νεύρα σου και μόνο θα με προσέξεις… (Νατασούλα).

Ρωμαίος number one. Aντώνιος.

Κι εκεί που βλέπεις τον Αντώνιο να μπλεξομπουτιάζεται με έναν Μιχελάκη, με έναν Μυταράκη με έναν Στουρνάρα βρε αδερφέ (γρ, χρ, κρ, και όλα τα γνωστά εύηχα), άντε και μια Παπακώστα για αλατάκι, μπαίνει εμβόλιμος ο Άδωνις!!!!
Τεράστια πετυχυσιά!!!!! Δίνει χρώμα, δίνει κύρος, δίνει αρχαιοελληνικό ΒΑΘΟΣ στο όργιο, ΔΕΝ το συζητώ, του το αναγνωρίζω.
Κι εκεί που βαριέσαι το σκηνικό, σκάει μύτη και ο Βορίδης για να προσδώσει μία αδιαμφισβήτητη αρρενωπότητα, μια βαρβατίλα, ένα hard στο μάτι….
Ακολουθεί Πλεύρης . Ο μπαμπάς τον σταυρώνει από πίσω του και τον ρίχνει στην μάχη. Σύρε αγόρι μου του λέει πιάσε ό,τι βρεις μπροστά σου και θα έρθω κι εγώ αργότερα, με άλλη φουρνιά. Μην σου πάρω και τίποτα καλό κατά λάθος…..
( Με αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι. Αυτό ονομάζεται-η θυσία του Πατρός….).
Σκάει μύτη και το Βελόπουλο, στραβώνει την τελευταία στιγμή, πολύς συνωστισμός, ζεν σέλω λέει, την κάνει. Πάει. Κρίμα. Δεν ήταν κακό να μπλέχτεί κι αυτός.
Κι εκεί που είναι όλοι τουρλουμπούκι και οι θεατές έχουν αρχίσει να χασμουριούνται, ξαφνικά…..σκοτεινιάζει. Απότομα. Απόκοσμα. Τα σκυλιά σιωπούν και κουρνιάζουν στο χώμα. Τα πουλιά βουβαίνονται. Το φεγγάρι βγαίνει βίαια και αφύσικα.
ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ. ΤΟ καταλάβατε. Ορμάει η Ντόρα.!!!! ( Φύλαξε με Άγιε μου