Η “Χέστρα” τού Mundell & το ευρώ της Ε.Ε.

15:17 8/9/2012 - Πηγή: Olympia

Ο γνωστός συγγραφεύς και δημοσιογράφος Greg Palast έγραφε στίς 26 Ιουνίου 2012 στην εφημερίδα Γκάρντιαν ένα άρθρο μέ τόν τίτλο «Robert Mundell, evil genius of the euro». Εμείς αλλάξαμε τόν τίτλο αλλά τό άρθρο παραμένει το ίδιο.Διαβάστε το.

Δύο λόγια γιά τόν νομπελίστα οικονομολόγο Ρόμπερτ Μαντέλλ. Είναι τής ίδιας«οικογένειας»(!) τών αρχιτεκτόνων της οικονομικής παγκοσμιοποιήσεως τών επικυριάρχων, με τούς Fred Arditti, Neil Dowling, Wim Duisenberg, , Tommaso Padoa-Schioppa , Robert Tollison & Joseph

Steaglish , Nouriel Roubini , κλπ.

…Για τον αρχιτέκτονα του ευρώ,το να λάβει αποφάσεις σχετικά με την μακροοικονομική πολιτική χωρίς τη συμμετοχή των εκλεγμένων πολιτικών και να σφίξει το χρονοδιάγραμμα της απελευθέρωσης ήταν ένα μέρος του σχεδίου του.

Η ιδέα ότι το ευρώ έχει “αποτύχει” είναι επικίνδυνα αφελής. Το ευρώ κάνει ακριβώς ό, τι ο δημιουργός του – και ότι το 1% των πλουσίων που αποφάσισε να το υιοθετήσει – είχε προβλέψει και για αυτό ήταν προγραμματισμένο.

Ο πρόγονός του Eυρώ είναι ο οικονομολόγοςRobertMundell (Ρόμπερτ Μαντέλ), ο οποίος εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ο αρχιτέκτονας των «οικονομικών της προσφοράς» είναι σήμερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, αλλά τον ήξερα από πρίν γιατί ήταν σε επαφή με τον καθηγητή μου στο Σικάγο, τόν Milton Friedman, με τον οποίο εργάστηκε στην έρευνα για το ξένο νόμισμα και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που θα ήταν καί η βάση γιά το εγχείρημα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης και του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Ο Mundell( Μαντέλ), εκείνη την εποχή, ενδιαφερόταν περισσότερο για την διακόσμηση του λουτρού του. Ο Καθηγητής Μαντέλ, εκτός από την κατάκτηση ενός νόμπελ είχε επίσης καί μια βίλα στην Τοσκάνη, και μού είπε, θυμωμένος:

«Δεν θέλουν ούτε μου να μού επιτρέψουν νά φτιάξω ένα μπάνιο (τουαλέτα). Εδώ μού λένε ότι σύμφωνα μέ τούς κανονισμούς, δεν μπορώ να μετατρέψω αυτό το δωμάτιο σε ένα μπάνιο! Μπορείς να πιστεύεις;”

Όπως συμβαίνει συχνά, δεν ξέρω. Αλλά εγώ δέν έχω μια βίλα στην Ιταλία,και γι ‘αυτό δεν μπορώ να φανταστώ τί απογοήτευση θα μπορούσε να δημιουργήσει ένας τέτοιος κανονισμός γιά τά παλαιά κτίρια σχετικά μέ τήν δημιουργία μιάς τουαλέτας, στο παλαιό αυτό κτίριο .

Αλλά ο Μαντέλ, ένας καναδο-αμερικανός, το είδος τού ανθρώπου που μπορεί να κάνει τα πάντα, ήθελε να κάνει κάτι για αυτό, και βγήκε με ένα όπλο ικανό να εξαφανίσει (σκουπίσει) τους εργατικούς νόμους και εργατικούς κανονισμούς ενός κράτους. (Πραγματικά μισούσε τούς υδραυλικούς και τίς συνδικαλιστικές ενώσεις τους επειδή ήθελαν πολλά χρήματα για να τού μεταφέρουν τήν λεκάνη τού καμπινέ του.)

«Είναι πολύ δύσκολο να απολύσεις τους εργαζομένους στην Ευρώπη»,διαμαρτυρήθηκε. Αλλά βρήκε την απάντηση: το ευρώ.

Το ευρώ κάνει σωστά την δουλειά του, όταν η κρίση κτυπάει , δήλωσε ο Μαντέλ. Τό νά αφαιρέσεις τους ελέγχους μιας κυβέρνησης επί του νομίσματος αποφεύγεις εκείνους τους ενοχλητικούς υπαλλήλους πού εκλέγονται από τόν λαό(τούς πολιτικούς, δηλαδή) που χρησιμοποιούν τά