Η έκθεση της ντροπής

17:37 30/5/2012 - Πηγή: Olympia

Η συμπαθέστατη «ελληνική» τράπεζα, λίγο έλειψε να μας πει ότι, ένα τυχόν η Ελλάδα αποκλεισθεί από το Ευρώ, ο ήλιος θα ανατέλλει από τη Δύση – γεγονός για το οποίο δεν μπορεί να μην αμφιβάλλει κανένας λογικός άνθρωπος

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, θεωρούσαμε ανέκαθεν και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα (ειδικά η μη ελεγχόμενη, με το δημόσιο χρέος

σε ευρώ), θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα, η οποία πιθανότατα θα χρεοκοπούσε ακαριαία – επίσης για την Ευρώπη και ενδεχομένως για ολόκληρη τη δημοκρατική Δύση (η οποία έχει εισέλθει σε πορεία παρακμής, με ανερχόμενη την αστυνομοκρατούμενη, βιομηχανική Ασία).

Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα «υπέρ» της επιστροφής στη δραχμή – αλλά μόνο «κατά» τα οποία όμως, εάν διαχειριζόμαστε έγκαιρα σωστά, παίρνοντας εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων, θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Ειδικά όσον αφορά το ευρώ έχουμε επισημάνει ότι, δεν πρόκειται απλά για ένα μέσο συναλλαγών – αλλά για την Ενωμένη Ευρώπη, για τη Δημοκρατία, για την Ειρήνη και για την ευημερία μίας ολόκληρης ηπείρου η οποία, καλώς ή κακώς, έχει συνδέσει το μέλλον της με το κοινό νόμισμα.

Εν τούτοις, η απίστευτα «τρομοκρατική» έκθεση μίας ιδιωτικής τράπεζας, η οποία θεώρησε σκόπιμο να αναφερθεί στην έξοδο της χώρας μας από το ευρώ σε μία προεκλογική περίοδο, συνδέοντας αυθαίρετα την ψήφο μας με τη συμμετοχή ή μη στο ευρώ και ενισχύοντας ένα συγκεκριμένο κόμμα, είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.

Πόσο μάλλον όταν, για την «τεκμηρίωση» των θέσεων της, χρησιμοποιεί πίνακες, στους οποίους αναφέρει ως πηγή (!) τις δικές της αυθαίρετες εκτιμήσεις – κάτι που εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε συναντήσει σε καμία άλλη οικονομική ανάλυση, ακόμη και στις πλέον «μη σοβαρές».

Περαιτέρω, όταν μία τέτοια «επιστημονική» έκθεση τοποθετεί την υποτίμηση του ενδεχομένου νέου νομίσματος σε επίπεδα άνω του 50%, διαμορφώνοντας ανάλογα το εξωτερικό χρέος, το ΑΕΠ και το κατά κεφαλήν εισόδημα, ενώ είναι γνωστό ότι, η διαφορά της παραγωγικότητας της Ελλάδας με την ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης (από τη οποία θα καθοριζόταν η αντικειμενική ισοτιμία ενός εθνικού νομίσματος), με τη Γερμανία δηλαδή, δεν είναι μεγαλύτερη του 20% σήμερα (μετά τη εσωτερική υποτίμηση), είναι κάτι παραπάνω από «ύποπτη».

Πόσο μάλλον όταν η αρχική ισοτιμία θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε οποιαδήποτε επίπεδα, από 20-90% χαμηλότερα, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο, ανάλογα με τον τρόπο που θα αντιδρούσαν οι Πολίτες (bank runs), καθώς επίσης με βάση τις εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις – μεταξύ άλλων με τη βοήθεια, για παράδειγμα, των οικονομικών εκθέσεων κάποιων τραπεζών, οι οποίες πιθανότατα θα ήθελαν να εκμεταλλευθούν, για λογαριασμό των εντολέων τους, όσο γίνεται περισσότερο ένα τέτοιο γεγονός.

Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε κατά την υποκειμενική μας άποψη, η ιδιωτική τράπεζα, οι μέτοχοι της οποίας μας είναι άγνωστοι (όλοι με μερίδια κάτω του 5%) ισχυρίζεται μεταφορικά