Η Ελλάδα πρέπει να κηρύξει χρεοκοπία και να εγκαταλείψει το ευρώ .

20:25 20/9/2011 - Πηγή: Olympia

του Νουριελ Ρουμπινι στην Σοφοκλέους10Η Ελλάδα έχει παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο αφερεγγυότητας, χαμηλής ανταγωνιστικότητας και μιας όλο και βαθύτερης ύφεσης. Το δημόσιο χρέος της επιδεινώνεται από την δρακόντεια δημοσιονομική λιτότητα και οδεύει στο 200% του ΑΕΠ. Για να ξεφύγει από αυτή την παγίδα η Ελλάδα

πρέπει να προχωρήσει σε ελεγχόμενη χρεοκοπία, να πάρει την απόφαση να βγει από την Ευρωζώνη και να επιστρέψει στη δραχμή.Η συμφωνία ανταλλαγής χρέους της 21ης Ιουλίου είναι κλοπή για την Αθήνα, αφού δεν μειώνει το χρέος της τόσο όσο χρειάζεται. Όποιος δει λίγο τους αριθμούς και λάβει υπόψη του τα σημαντικά οφέλη που σχεδιάζουν να δώσουν στους πιστωτές, αντιλαμβάνεται πως η πραγματική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι μηδενική. Το καλύτερο που έχει να κάνει η Ελλάδα τώρα είναι να απορρίψει αυτή τη συμφωνία και, υπό την απειλή του χρεοστασίου, να διαπραγματευτεί μια καλύτερη.Αλλά ακόμα κι αν η Ελλάδα πετύχει έναν πραγματικό και ουσιαστικό περιορισμό του δημόσιου χρέους της, δεν είναι δυνατόν να επιστρέψει στην ανάπτυξη αν δεν αποκαταστήσει σύντομα την ανταγωνιστικότητά της. Και δίχως επιστροφή στην ανάπτυξη το χρέος της θα παραμείνει μη βιώσιμο. Κατά έναν εντελώς προβληματικό τρόπο όμως όλες οι επιλογές που μπορεί να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας απαιτούν μια πραγματική υποτίμηση του νομίσματος της.Η πρώτη εξ αυτών των δυνατοτήτων είναι η σημαντική εξασθένηση του ευρώ, που όμως είναι απίθανη όσο η Αμερική είναι οικονομικά αδύναμη και η Γερμανία υπέρ-ανταγωνιστική. Εξίσου απίθανη είναι και η ταχεία μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας μέσω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επιτύχουν αύξηση της παραγωγικότητας μεγαλύτερη από την αύξηση των μισθών. Η Γερμανία χρειάστηκε 10 χρόνια προκειμένου να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι δυνατό να παραμείνει η Ελλάδα σε ύφεση για 10 χρόνια.Η τρίτη επιλογή είναι ο ταχύς αποπληθωρισμός τιμών και μισθών που είναι γνωστός σαν ‘εσωτερική υποτίμηση’. Αλλά κι αυτός θα απαιτούσε τουλάχιστον 5 χρόνια παραμονής σε μια όλο και βαθύτερη ύφεση η οποία θα καθιστούσε το δημόσιο χρέος ακόμη λιγότερο βιώσιμο. Λογικά συνεπώς, από τη στιγμή που αυτές οι τρεις δυνατότητες στην πραγματικότητα δεν υφίστανται, ο μόνος δρόμος που απομένει στους Έλληνες είναι να φύγουν από το ευρώ: η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και η δραστική υποτίμησή του μπορεί να αποκαταστήσει γρήγορα την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη στην Ελλάδα, όπως έγινε στην Αργεντινή και σε άλλες αναδυόμενες οικονομίες όταν εγκατέλειψαν τη σύνδεση του νομίσματός τους με σκληρά νομίσματα.Βεβαίως και πρόκειται για τραυματική διαδικασία. Το πιο σημαντικό πρόβλημα θα είναι οι κεφαλαιακές ζημιές για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του πυρήνα της Ευρωζώνης. Μέσα σε μια νύχτα το παθητικό σε ευρώ της ελληνικής κυβέρνησης, των τραπεζών και των εταιριών προς το εξωτερικό θα αυξηθεί δραματικά. Αλλά στη συνέχεια τα προβλήματα μπορούν κάλλιστα να ξεπεραστούν. Έτσι έγινε στην Αργεντινή το 2001 όταν πήρε την απόφαση μετατροπή