Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ

23:32 13/4/2012 - Πηγή: Olympia

Γράφει η Σοφία Τ.

(13/04/1822)
Οι πολιορκημένοι από τους Τούρκους στον πύργο του Ζαφειράκη στη Νάουσα πραγματοποιούν ηρωική έξοδο. 13 κορίτσια της Νάουσας, μανάδες και παιδιά, συγκεντρώνονται στη γέφυρα της Αραπίτσας και ρίχνονται στον καταρράκτη, επαναλαμβάνοντας το χορό του Ζαλόγγου.
Η 1η οικιστική παρουσία της Νάουσας συμπίπτει με την οθωμανική εποχή(α’ μισό 15ου αι.). Οι Τούρκοι, αμέσως μετά την κατάληψη της περιοχής, παραχωρώντας ιδιαίτερα προνόμια, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν στη θέση που βρίσκεται η σημερινή πόλη τους κατοίκους των γύρω ορεινών χωριών. Απηλλάγησαν

από τους φόρους, απαγορεύθηκε η εγκατάσταση Οθωμανών, εκτός από τον στρατιωτικό διοικητή και τον δικαστή, ενώ επιτράπηκε στους Ναουσαίους να εκλέγουν μόνοι τους, τους άρχοντές τους και να διατηρούν φρουρά στην

πόλη. Το 1822 η Νάουσα θα εξεγερθεί κατά των Οθωμανών, αλλά η εξέγερση καταστέλλεται με βαρύ φόρο αίματος. Το Ολοκαύτωμα της Νάουσας, δηλ. η αιματηρή κατάπνιξη της επανάστασης, με την θυσία των Ναουσαίων γυναικών μαζί με τα παιδιά τους στα νερά της ρέματος της Αράπιτσας, καθιέρωσε τη πόλη ως Ηρωική. Παρά την καταστροφή της, η Νάουσα κατορθώνει να οικοδομηθεί και πάλι, σημειώνοντας αξιόλογη ανάπτυξη(τέλη 19ου αι.). Τα βιοτεχνικά προϊόντα εξάγονται στην Ευρώπη(π.χ. κρασιά στην Αυστρία). Ο τομέας αυτός θα αποτελέσει και τη βάση για μεγάλη οικονομική ακμή και μετά την Απελευθέρωση από την Οθωμανική κυριαρχία. Στη Νάουσα παρατηρήθηκε ένα σημαντικό χρονικό κενό όσον αφορά στην κατοίκηση της περιοχής με οργανωμένη μορφή πολιτείας. Στην όψιμη Ρωμαιοκρατία και στα χρόνια που ακολούθησαν, οι αρχαίοι οικισμοί άρχισαν να παρακμάζουν. λίγο = μετά την κατάληψη της Βέροιας από τους Τούρκους(περ. 1383-7), επικρατούσε αναρχία στην περιοχή καθώς άτακτες μονάδες γαζήδων έκαναν συχνές επιδρομές και καταλάμβαναν, συχνά, πόλεις και περιοχές της Μακεδονίας. Τρομαγμένοι κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν και στα όρια της σημερινής πόλης της Νάουσας, στα δάση και ορεινά άσυλά της. Η τοποθεσία όπου είναι χτισμένη η πόλη σήμερα ήταν ιδανική, καθώς όλος ο κάμπος απλωνόταν στα πόδια των κατοίκων που μπορούσαν εύκολα να δουν επερχόμενους κινδύνους. Μετά την ολοκληρωτική κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Οθωμανούς η περιοχή περιήλθε στα χέρια του Γαζή Αχμέτ Εβρενός, ενός από τους πιο δραστήριους στρατηγούς του σουλτάνου Μουράτ Α’ στον οποίο η τουρκική παράδοση αποδίδει την κατάληψη σχεδόν κάθε σημαντικής πόλης της Μακεδονίας. Εδώ θα ιδρύσει βακούφι που οι απόγονοί του διατήρησαν στα Γιαννιτσά. Ο ελληνικός πληθυσμός στην περιοχή απολάμβανε σημαντικά προνόμια, χάρη στην παρέμβαση της Βαλιντέ Χανούμ Σουλτάνας(Μάρα Μπράνκοβιτς, κόρης του Σέρβου ηγεμόνα Γεωργίου Μπράνκοβιτς και σύζυγος του Μουράτ Β’). Η Νάουσα ήταν χριστιανική πόλη(εκτός από τον καδή(δικαστή) και το βοεβόδα(διοικητή) δεν ήταν άλλοι Οθωμανοί), με δικαιώματα αυτοδιοίκησης, δικής της φρουράς και με σημαντικά φορολογικά προνόμια, που επέτρεψαν την γρήγορη συγκέντρωση πληθυσμού και την ανάπτυξη της χειροτεχνίας(οπλουργία