Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» ξεπροβάλλει – Θα διαρκέσει; – Μέρος Γ’

21:05 29/9/2011 - Πηγή: Olympia

(Συνέχεια από το προηγούμενο)Τα γεγονότα αποκαλύπτουν πως ο λαός μας έχει πέσει θύμα καιροσκόπων, τυχοδιωκτών, και υπερφίαλων «στοχαστών».Αν και είναι σοφό να παραμένει κανείς προσγειωμένος και να κοιτάζει απλά τη δουλειά του φροντίζοντας να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις του σαν άνθρωπος και σαν πολίτης, χωρίς περιττές φιλοσοφικές περιπλανήσεις που δεν οδηγούν πουθενά, οι περιστάσεις κάνουν εντούτοις και τον ποιο συνετό άνθρωπο κάποτε να παραφρονεί. Όταν χαθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, τότε λογικό είναι να επιχειρήσει ο κάθε νοικοκύρης να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Να κάνει και να ασχοληθεί

με πράγματα που κάτω από διαφορετικές συνθήκες ούτε που θα τα άγγιζε… Αυτό έχει συμβεί και σήμερα. Η ανασφάλεια και το φυσικό ένστικτο αυτοσυντήρησης μας κάνουν όλους να αναζητούμε διεξόδους. Αυτό δεν είναι τυχαίο…Όλα δείχνουν πως κάτι συμβαίνει γύρω μας και ο καθένας έχει την υποχρέωση, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό του και στη σφαίρα επιρροής και ευθύνης του, να καταλάβει τι συμβαίνει και να λάβει τα μέτρα του. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι έχει αποδειχτεί, δυστυχώς, πως οι θεσμικοί «φύλακες» έχουν εγκαταλείψει τα πόστα τους και επιδίδονται με περισσό ζήλο στο …πλιάτσικο. Άρα δεν μας μένει παρά να ανασκουμπωθούμε και να δούμε ο καθένας τι θα κάνουμε.Δεν είναι λογικό όμως, προτού αρχίσουμε να …τρέχουμε, να κάνουμε πρώτα μια αξιολόγηση της κατάστασης;Στη σειρά αυτών των άρθρων επιχειρώ να παρουσιάσω τα δεδομένα, που φανερώνουν, πως η προοπτική της “Εθνικής Ανεξαρτησίας – Λαϊκής Κυριαρχίας και Κοινωνικής Απελευθέρωσης” που έγινε σημαία της Μεταπολίτευσης, δεν ήταν παρά μια αυταπάτη. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν, πως ο λαός μας έχει πέσει θύμα καιροσκόπων, τυχοδιωκτών, και υπερφίαλων «στοχαστών».Αυτό που θεωρήθηκε αρχικά προοδευτισμός κατέληξε να γίνει τελικά μια καταστροφική δίνη, που βλέπουμε αυτές τις ημέρες να ολοκληρώνεται με μια ολική απαλλοτρίωση.Επειδή αναζητούμε όμως διέξοδο, και είμαστε στη διαδικασία αξιολόγησης της κατάστασης, πρέπει να επιχειρήσουμε να δούμε τα πράγματα ποιο σφαιρικά. Θα ήταν λάθος, εφόσον ζούμε σήμερα μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, να περιορίσουμε το οπτικό μας πεδίο μέσα στα ελληνικά σύνορα. Αυτό θα οδηγούσε σίγουρα σε λάθος συμπεράσματα.Τι φανερώνει το γενικό πλαίσιο; Δεν δείχνει πως τα προβλήματα είναι σχεδόν κοινά, όσο κι αν κάποιοι καταφέρνουν να καμουφλάρουν την πραγματική εικόνα, όπως λ.χ. η Αμερική, η Γερμανία, η Αγγλία και η Γαλλία, με το τεράστιο εξωτερικό χρέος;Αν τα προβλήματα είναι άρα κοινά, τότε θα πρέπει να υπάρχουν και κοινές αιτίες που οδήγησαν σε αυτά. Και από την άλλη, θα πρέπει να αναζητηθούν και κοινές λύσεις.Σχετικά με το πρώτο, έχουν γίνει αναλύσεις επί αναλύσεων και οι αιτίες των κοινών προβλημάτων είναι λίγο πολύ γνωστές. Το φλέγον ζήτημα όμως είναι, οι κοινές λύσεις!Είναι όμως ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει διεθνής συνεργασία για να εξευρεθούν κοινές λύσεις;Εδώ οι χρηματιστηριακοί κερδοσκόποι έχουν καταφέρει να κρατούν το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό σύστημα σε έναν σφιχτό κλ