Η Τουρκία και η μεγάλη προβοκάτσια: Ενα παζλ για δυνατούς λύτες!

20:16 13/7/2012 - Πηγή: Olympia

Η μετακίνηση του κέντρου και η διεύρυνση του κύκλου ενδιαφέροντος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ανά τον πλανήτη, επομένως και των κυβερνήσεων των κρατών στα οποία “εδρεύουν” τα παραπάνω συμφέροντα, απο την Μέση Ανατολή στην Ν.Α Μεσόγειο, με επίκεντρο την Κύπρο, διαμορφώνει νέους συσχετισμούς στίς γεωπολιτικές ισσορροπίες και εμφανίζονται προοπτικές νέων συμμαχιών και ευρύτερων ανακατατάξεων στην περιοχή, όπως και “συγκρούσεων”, ή αλλαγές συνόρων με δημιουργία ίσως και “νέων” κρατών. Η διεκδίκηση και η εν πολλοίς επίτευξη

ελέγχου, κατά ένα μεγάλο μέρος, των ενεργειακών πηγών της Ν.Α. Μεσογείου μέσω των συμφωνιών με την Κυπριακή Δημοκρατία από το Ισραήλ, έφερε την Τουρκία σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, σε ότι αφορά τούς γεωπολιτικούς της σχεδιασμούς και στοχεύσεις. Ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών της περιοχής στην Ν.Α. Μεσόγειο, αποτελεί για την Τουρκία, κυρίαρχη προτεραιότητα ζωτικής σημασίας, στην Εθνικής της στρατηγική, σε ότι αφορά το “σχεδιασμένο” μέλλον της Τουρκίας. Δηλαδή ο έλεγχος των υδρογονανθράκων της Ν.Α. Μεσογείου, αποτελεί το ζωτικό κυρίαρχο προαπαιτούμενο επί του οποίου εδράζεται η στρατηγική στόχευση της αναβίωσης της Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τακτικό στόχο την αναβάθμισή της και αναγόρευσής της, σε κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη στην περιοχή κατ’αρχάς.Ο κύριος λόγος της απελπιστικής εμμονής της Τουρκίας είναι, ότι σε αυτήν την επιλογή της, έχει στηρίξει και σχεδιαστικά θεμελείωσε, ολόκληρο το πλαίσιο της εθνικής της στρατηγικής, από στόχευση έως εφαρμογή. Μέσα απο αυτόν τον έλεγχο ευελπιστεί και προσδοκά την εκπλήρωση των ονειρικών της στόχων του Μεγαλοιδεατισμού, δηλ. ότι θα έλθει κάποια ημέρα στο εγγύς μέλλον κατά το οποίο θα συνομιλεί ώς αυτοκρατορία με τούς εταίρους της. Γνωρίζει επίσης ότι η οποιαδήποτε υπαναχώρηση απο τον στόχο της θα τής “κοστίσει” ακριβά και στο εσωτερικό μέτωπο και στο εξωτερικό. Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα το “φτάσει” μέχρι τέλους, εφευρίσκοντας τρόπους αποδυνάμωσης των ανταγωνιστών της, ή ακόμα και εκμηδενισμού της δύναμης των αναταγωνιστών της, χρησιμοποιώντας κάθε “μέσον”.Η αντίληψη ότι “έχασε” απο το Ισραήλ, σημαντικά ερίσματα, και απώλεσε ουσιαστικά συμφέροντα, στον αγώνα ελέγχου των υδρογονανθράκων, δημιουργεί πλέον αντικείμενο και στόχο της Διπλωματίας της αλλά και τής στρατιωτικής της ηγεσίας, με επιθυμητό αποτέλεσμα τήν άμεσο αναστροφή της σημερινής κατάστασης στην περιοχή. Τί προσπαθεί να πετύχει η Τουρκία, για να αναστρέψει την διαμορφωμένη κατάσταση στην περιοχή : πρώτον και κατά προτεραιότητα, να εμπλέξει το Ισραήλ σε πόλεμο με την Συρία ή και το Ιράν, και φυσικά να προκαλέσει την εμπλοκή ή αλλιώς να “σύρει” τίς ΗΠΑ και την Ρωσία σε μία εμπλοκή απο την οποίαν και οι δύο θα βγούν “λαβωμένες”. Δημιουργώντας κατ’αυτόν τον τρόπο, μία ευρύτερη “σύγκρουση” μέσα απο την οποίαν εκμεταλλευόμενη την “αυτοκρατορική” διπλωματία της και τίς καλές της “υπηρεσίες” να επιτύχει “συμφωνίες” επ’ωφελεία της. Πάντα όμως με στρατηγική στόχευση την συμμετοχή της στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων απο κοι