Ιστορίες για αγρίους.. οι “νεκροί” δεδικαίωνται

11:06 28/1/2012 - Πηγή: Olympia

Το άρθρο που ακολουθεί είναι μια πραγματική και συγκλονιστική ιστορία, ενός συνέλληνα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο..Αγαπητοί, φίλοι του αυτονόητου,Έμπλεξα με τα πίτουρα και πάνε να με φάνε οι κότες!!!!!Η ιστορία μου ξεκινάει από το καλοκαίρι του 2006. Αρχές του Ιουνίου αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική. Να προσφέρω στα κοινά. Έβαλα λοιπόν υποψηφιότητα για Νομάρχης Θεσσαλονίκης.

Πίστευα ότι ο αγώνας γινόταν επί ίσοις όροις! Κούνια που με κούναγε! Ξέχασα να σας πω ότι
μέχρι τότε και για 2 χρόνια ήμουν Γενικός Διευθυντής Β. Ελλάδος του ΛΑΌΣ,τρομάρα μου. Στραβωμάρα είχα;Μήπως είχα VERΤIGO;Ένα σύνδρομο που παρουσιάζεται στους Αεροπόρους,με συμπτώματα παραίσθησης. Δεν αντιλαμβάνεσαι αν πηγαίνεις δεξιά ή αριστερά. Ας αφήσω τις φτηνές δικαιολογίες,την μαλακία την έκανα, πρέπει να το παραδεχτώ. Το κακό είναι ότι παρέσυρα μαζί μου κι άλλους. Όμως, πήρα τη διαβεβαίωση ότι θα είχα την πολιτική στήριξη του κόμματος. Ξανά,κούνια που με κούναγε!Θα μου πείτε,δεν ήξερες δεν ρώταγες;Ηθελέστα και παθέστα!Τέλος πάντων. Έξω από το γραφείο μου ”κρέμασα” ένα πανό, με το κύριο σύνθημα του συνδυασμού μου.”ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ”!!Ξεκίνησα τον προεκλογικό μου αγώνα με έναν τρόπο που εγώ ήξερα. Στηρίχθηκα στις δικές μου γνώσεις,εμπειρίες,θέσεις,πολιτικές απόψεις άλλα κυρίως στα προσωπικά μου ”πιστεύω” σε ότι έχει σχέση με Πατρίδα,θεσμούς,δίκαιο, ηθική,αρχές και αξίες.Μια μέρα προσήλθαν στο γραφείο μου μια ομάδα ανθρώπων για να μου μιλήσουν για ένα πρόβλημα τους. Ήταν τουριστικοί πράκτορες,ιδιοκτήτες λεωφορείων, οι οποίοι μου ανέφεραν για ένα θέμα που, ομολογουμένως, μέχρι τότε δεν γνώριζα. Τους άκουσα με προσοχή και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θεωρώ ότι έτσι έπρεπε να κάνω. Επρόκειτο για την μεταφορά μαθητών. Εν συντομία,για όσους δεν γνωρίζουν,όπου δεν υπάρχει σχολείο,πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο,το Κράτος είναι υποχρεωμένο να μεταφέρει τους μαθητές στο πλησιέστερο σχολείο. Σε όποιον Δήμο ή Κοινότητα δεν υπάρχει αστική συγκοινωνία,ο Δήμαρχος οφείλει να δηλώσει αδυναμία και έτσι ακολουθεί μειοδοτικός διαγωνισμός, μεταξύ ιδιωτών πρακτόρων λεωφορείων. Όσοι συμμετέχουν, πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις(καταλληλότητα λεωφορείων,συνοδών,κτλ) και τελικά όποιοι προσφέρουν την καλύτερη τιμή, αναλαμβάνουν την μεταφορά των μαθητών. Συνέχισαν να μου λένε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πρόβλημα τους και μου ανέφεραν ότι, τα τελευταία χρόνια, όλοι οι διαγωνισμοί,περιέργως, κατέληγαν ”άγονοι” και όλα τα δρομολόγια πήγαιναν με απευθείας ανάθεση, σε συγκεκριμένες εταιρείες. Σταδιακά και μέσα σε λίγα χρόνια, από το 40% των δρομολογίων, κατέληξαν,από το2004 και μετά, ΟΛΑ τα δρομολόγια,στο 100%,να πηγαίνουν,ΜΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ, σε λίγους. Συμπτωματικά,αυτοί οι λίγοι, ήταν πάντοτε οι ίδιοι!!!Οι άνθρωποι ήταν απελπισμένοι. Μάλιστα για όσα μου είπαν, είχαν και αποδείξεις,χαρτιά διάφορα από πολλούς διαγωνισμούς που είχαν γίνει και ενώ αυτοί πρόσφεραν καλύτερες τιμές,οι διαγωνισμοί κρίθηκαν άγονοι και τις ”δουλειές τις έπαιρναν οι άλλοι,οι ίδιοι!!Αξίζει να τονίσω ότι