Και η πράσινη ανάπτυξη (σαν γλίτσα ένα πράμα) συνεχίζεται…

21:13 15/9/2012 - Πηγή: Olympia

Τα Ακούμια ίσως δεν τα ξέρει πολύς κόσμος, ένα ήσυχο χωριό στο Ρέθυμνο στον δρόμο για μία καταπληκτική παραλία στην Νότια Κρήτη (αν δεν την έχουν καταστρέψει και αυτήν). Τα Ακούμια έγιναν είδησηγιατί η ΔΕΗ “Ανανεώσιμες” έβαλε εκεί 8 ανεμογεννήτριες των 900 kW.

Όπως σχολίασα και στο energypress, κάθε Α/Γ των 900 kW, κόστισε, με διασυνδέσεις,

υποδομές κλπ, ας πούμε 0,9-1,0 εκατομμύριο. Το κόστος αυτό κάποιος το πλήρωσε. Και αυτός που το πλήρωσε, έχει να

το αποπληρώσει, με τόκους, έξοδα, “εύλογο” κέρδος, κλπ. Πόσο είναι αυτό; να υποθέσσω περί το 15% ετησίως; 0,9-1,0 * 0,15 = 135-150.000€ τον χρόνο, για 15-20 χρόνια. Αυτά τα λεφτά τα πληρώνουμε ΕΜΕΙΣ, είτε σε φόρους, είτε σε τέλη υπέρ ΑΠΕ.

Οι Α/Γ αυτές, τυπικά, θα έχουν διαθεσιμότητα 20-24%. Κάθε μία θα “εγχύει” ή “εγχέει” (τι κ_λολέξη και αυτή… ) 0,22 * 24 * 365 * 0,9 = 1.734 MWhr τον χρόνο. Ακούγεται εντυπωσιακό; Δεν είναι! Ενώ η Α/Γ πληρώνεται για την “έγχυση”, οι εφεδρείες λειτουργούν κανονικότατα. Άρα το ερώτημα που καίει παραμένει: Πόσο συμβατικό καύσιμο, πραγματικό, μετρημένο, υποκαθιστούν οι Α/Γ; 4%, 6%, 8% της ονομαστικής ισχύος τους; 4% είπε ο Ολλανδός, 4-6% υπολόγισε η ΕΟΝ το 2005, 7% μας είπε ότι μέτρησε η Γερμανία το 2011, 4-8% μετρήθηκε στα Falklands (που είναι μη διασυνδεμένα). Να πούμε 6%; 6% των 900 kW, για ένα χρόνο είναι 0,06 * 900 * 24 * 365 = 473 MWhrs. Τόση είναι η υποκατάσταση.

Κάθε Α/Γ στα Ακούμια, θα πληρώνεται για 1.734 MWhrs, με επιδοτούμενη τιμή, 80 ή 90 ή όση είναι, και θα υποκαθιστά 473 MWhrs συμβατικού καυσίμου. ΕΜΕΙΣ, γλυτώνουμε τις 473. Μας κόστισαν 85 * 1.734 = €147.390 . Κατά όχι διαβολική σύμπτωση, περίπου τα €150.000 της δεύτερης παραγράφου (καλά μάντεψα κόστος και απόδοση). Αλλά δεν κόστισε 80-90 η αιολική μεγαβατώρα, αλλά 147.390 / 473 = €312/MWhr! Τα αιολικά είναι πιο ακριβά και από τα φ/β!

Με ρώτησε σχολιαστής στο energypress, “και που καταλήγει το ρεύμα που εγχέεται από τα αιολικά“; Εξαιρετική ερώτηση, και με ρώτησε το ίδιο πράγμα άτομο του χώρου που εκτιμώ ιδιαίτερα. Η απάντηση νομίζω είναι η εξής: 1) Εάν μεν είναι λίγα τα αιολικά, χάνεται. +/- λίγα βολτ στο δίκτυο, δεν νοιάζεται κανείς, και το PC μου έχει “σταθεροποιητή τάσης”. 2) Εάν είναι πολλά, έχουμε πρόβλημα: 2α) Αν φυσήξει, τρέχουν στον ΑΔΜΗΕ και ζητάνε να κοπούν εισαγωγές, Υ/Η, αέριο. Αν είναι αέριο, οι τουρμπίνες εξακολουθούν και καίνε στο ρελαντί. Θυμηθείτε την συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο κόκκινο φανάρι, στην επιτάχυνση και την επιβράδυνση. Καίει το ρημάδι… 2β) Αν σταματήσει να φυσάει πάλι τρέχουν στον ΑΔΜΗΕ να βάλουν Υ/Η, να εισάγουν να (τηλεφωνήσουν για να) μαρσάρουν τουρμπίνες αερίου. 2γ) Όσο δεν βασιζόμαστε σε αέριο, μικρό το κακό της μη υποκατάστασης. Όσο βασιζόμαστε σε αέριο, με πολλά αιολικά, απλά καίμε αέριο σε ρελαντί στο κόκκινο φανάρι, και πολύ αέριο σε επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Και, 2δ) γίνεται χειρότερο: Το αέριο που πάει για load following, σχεδόν αναγκαστικά πάει με αναποτελεσματικές (30%, ρουφήχτρες, αλλά φτηνές) μονάδες ανοιχτού κύκλου. Ο