ΚΕΑ Ο ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ”ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ”

22:06 30/7/2012 - Πηγή: Olympia

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΚΕΑ :ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣΦωτογραφική επιμέλεια RA’KI’Μια φορά κι έναν καιρό, στη Κέα ζούσαν νύμφες μέσα στα δάση και κοντά στις πηγές, γιατί εκείνα τα χρόνια η Υδρούσα (όπως ονομαζόταν) είχε υγρό κλίμα, πυκνή βλάστηση
και πολλά νερά που αγαπούσαν οι νύμφες. Μια μέρα, εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και
άρχισε να τις κυνηγάει. Οι νύμφες έφυγαν και τότε το λαμπρότερο αστέρι του
ουράνιου θόλου, ο Σείριος, κατάκαιε με τις φοβερές ακτίνες του τη γη της
Υδρούσας. Αλλά και όλων των Κυκλάδων. Το νησί,

μαστιζόταν από την ξηρασία και
οι κάτοικοι ζήτησαν τη βοήθεια του ημίθεου Αρισταίου από τη Θεσσαλία, που ήταν
γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης. Ο Αρισταίος επικεφαλής των Αρκάδων
ήρθε στην Κέα και πρόσφερε θυσίες προς τιμή του Ικμαίου Διός, θεού της βροχής.
Οι Θεοί εξευμενίστηκαν, και η ξηρασία άρχισε να μειώνεται. Από τότε και κάθε
χρόνο πνέουν βόρειοι άνεμοι (μελτέμια), επί 40 μέρες την περίοδο που λάμπει ο
αστερισμός Μεγάλος Κυνός στον οποίο ανήκει ο Σείριος. Ο Αρισταίος,
εγκαταστάθηκε στην Υδρούσα. Δίδαξε στους κατοίκους την γεωργία, την
κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και έθεσε τις βάσεις των θρησκευτικών δοξασιών.
Στην Υδρούσα, ήρθε ο ήρωας Κέως, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροδοέσσης.
Από τον Κέως που ήταν επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο οι οποίοι κατέλαβαν
το νησί φαίνεται να πήρε το όνομα της η Κέα.Ο Προϊστορικός
οικισμός της Αγίας Ειρήνης Κέας, στο βόρειο τμήμα του λιμανιού του Αγίου
Νικολάου, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα του Αιγαιακού
χώρου, από το τέλος της νεολιθικής εποχής (3000 π.Χ.), που χρονολογείται η
πρώτη εγκατάσταση στο χώρο, μέχρι τον 15ο αιώνα π.Χ., οπότε καταστράφηκε από
τους ισχυρούς σεισμούς , σε περίοδο μεγάλης ακμής.

Περιορισμένη χρήση του χώρου
κατά την κλασική και ρωμαϊκή εποχή. Από την πρωτοκυκλαδική φάση (2500-2000
π.Χ.) σώζονται κτίρια με πολλά δωμάτια και επιμελημένη τοιχοδομία. Από την
μέση εποχή του χαλκού (2000-1600 π.Χ.) σώζονται οι οχυρώσεις και το ιερό, ενώ η
κεραμεική μαρτυρεί έντονη εμπορική δραστηριότητα. Η ύστερη χαλκή περίοδος
(1600-1450 π.Χ.) χαρακτηρίζεται από πολιτική και οικονομική άνθηση, παράλληλη
των μυκηναϊκών κέντρων και με έντονη την μινωική επίδραση

Στο τέλος της
Υστεροκυκλαδικής ΙΙ περιόδου (Αγία Ειρήνη VII) ο οικισμός καταστράφηκε από
σεισμό, από τον οποίο όλα τα κτήρια ισοπεδώθηκαν. Οι μετέπειτα οικοδομικές
δραστηριότητες περιορίστηκαν σε επισκευές των κατεστραμμένων κτηρίων. Στο ιερό
κτίστηκαν νέες εξέδρες και επεκτάσεις, η απουσία όμως των ειδωλίων είναι μια
ένδειξη ότι η λατρεία είχε πάρει ένα διαφορετικό χαρακτήρα. Κατά τα μέσα της Υστεροκυκλαδικής ΙΙΙ, μέσα στο κλίμα της
γενικότερης ανασφάλειας που επικρατούσε στο Αιγαίο, η οχύρωση της Αγίας Ειρήνης
φάνηκε χρήσιμη. Στο διάστημα αυτό η γειτονική πηγή συνδέθηκε με την οχύρωση για
να είναι ασφαλής ο ανεφοδιασμός του οικισμού σε νερό, ένα φαινόμενο που έχει

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords