Κώνωψ ο Ανωφελέστατος…Από τον Στάθη

09:16 28/7/2012 - Πηγή: Olympia

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον αν η αθλήτρια των κουνουπιών του Νείλου είναι ανόητη – όπως μπορεί κάποιος να συμπεράνει όταν ακούει, φέρ’ ειπείν, τις εξηγήσεις της: «ήθελα
απλώς να προωθήσω (!) ένα κακόγουστο αστείο»!!!

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι απόψεις της για τους «κωλότουρκους» και οι χαριεντισμοί της με τον κ. Κασιδιάρη, ούτε ότι, ως φαίνεται, ακολουθεί τη ρατσιστική πεπατημένη κι άλλων Ελλήνων (ή μήπως ελληναράδων) ντοπέ ή όχι αθλητών όπως η κυρία Φανή Χαλκιά, όταν δήλωνε ότι «οι Ελληνες έχουν

το DNA του νικητή» – DNA που αδιαμφισβήτητα διέθετε ο Εφιάλτης, ο Νοταράς  κι ο Τσολάκογλου.Ούτε επίσης είναι το μόνον πρόβλημα ότι η εν λόγω αθλήτρια θα έφερε το εθνόσημο και συνεπώς θα έπρεπε να το τιμά αναλόγως. Το πιθανότερο είναι να μη γνωρίζει τη διαφορά του εθνόσημου από ένα λογότυπο «χρυσού χορηγού» – αλλά για αυτό δεν φταίει η ίδια, ούτε η γενιά της.
Ούτε φταίει η ίδια, αν πλήθος σχολιαστών, δημοσιογράφων και πολιτικών διαμαρτύρονται διότι δεν της δόθηκε η ευκαιρία να απολογηθεί. Η κοπέλα δεν δικάστηκε, ώστε μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης – καθαιρέθηκε. Και καθαιρέθηκε καλώς.
Μπορεί να καθαιρέθηκε από μιαν υποκριτική εξουσία (και αυτό είναι μια άλλη ιστορία), αλλά αυτήν μεν την εξουσία έως τώρα και η ίδια αναγνώριζε, σε αυτήν δε ακόμα και τώρα προσπαθεί να απολογηθεί.
Αυτό που φέρνει στον αφρό αυτή η ιστορία, ως μέγιστο πρόβλημα, είναι ότι η κοσμοθεώρηση που εξέθρεψε τη Χρυσή Αυγή φαίνεται να ’ναι ευρύτερη απ’ την εκλογική της επιρροή.
Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς Χρυσαυγίτης ή να ψηφίζει αυτό το φασιστικό μόρφωμα για να εμφορείται από αντιδραστικές και ανελλήνιστες απόψεις για τους ξένους, τον πλησίον του, για τη ζωή την ίδια και τους τρόπους των ανθρώπων που απολαμβάνουν αυτό το δώρο.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κοινωνία εκλαμβάνοντας ως «αριστερά» την ποπουλιστική παρέκβαση που αποτέλεσε το ΠΑΣΟΚ επί τριάντα χρόνια, έχει κάνει μια κομφορμιστική στροφή που φανερώνεται στα εύκολα ρατσιστικά κλισέ, στην ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία και την άκρατη ιδιώτευση.
Αντιμετωπίζοντας η κοινωνία τη μιντιακή τυραννίδα των εκσυγχρονιστών και των νεοφιλελεύθερων ως επικίνδυνη για την εθνική ταυτότητα (όπως και είναι), έχει επιστρέψει σε αντιδραστικά στερεότυπα που, μέσα στο φόβο της, τα θεωρεί ασφαλή.
Πληρώνουμε τώρα τα καμώματα (απολύτως κατευθυνόμενα) των αποδομητών στην εκπαίδευση με κύριους στόχους τη γλώσσα και την ιστορία. Ετσι όπως διδάσκεται σήμερα η Ιστορία στη Μέση Εκπαίδευση, τα παιδιά δεν αποκτούν επίγνωση του ιστορικού σώματος, αλλά αλιεύουν θραύσματα, που ούτε να ταξινομήσουν μπορούν, ούτε να εννοήσουν.
Ετσι, είναι επόμενο στις μέρες μας να ’χει «ρεύμα» η Χρυσή Αυγή στη νεολαία, να ’ναι κάτι σαν μόδα (όπως υπήρξε η Αριστερά στη μεταπολίτευση) – αλλά με μια ειδοποιό διαφορά: η Αριστερά είχε τότε σχέση με την πολιτικοποίηση των προσώπων, ενώ

ο φασισμός τώρα με την απολιτικοποίηση.
Οσον και με το έλλειμμα μόρφωσης.
Εκλαμβάνεται, για παράδειγμα, αυτό το νεοναζιστικό μόρ