Μακελειό, Ειρήνη ή Πόλεμος;

14:46 17/12/2011 - Πηγή: Olympia

Γράφει η Αρτάνη

-Τον προπερασμένο (19ο) αιώνα! Ευρωπαίος Ποιητής αποκάλεσε «καταραμένους» τους Έλληνες. Τούς Έλληνες των παλαιών, τών περασμένων καιρών!!! γιά τους σημερινούς.. οι μελετητές Ιστορικοί του μέλλοντος, θα έχουν πολλή δουλειά, μάλλον! Σύμφωνα με αυτόν, οι Έλληνες τά είπαν όλα, τά έκαναν όλα.. τά έζησαν όλα! καί δεν άφησαν κάτι για τους επόμενους!..γιά αυτούς πού ήρθαν και έρχονται. Πρόκειται ασφαλώς για μια υπερβολή, για μια εκτίμηση εξωφρενική.

Όμως, υπάρχει πράγματι μια αληθινή «κατάρα» πού κληροδότησαν εσαεί, μιά για πάντα πού λένε, στην Οικουμένη, αυτοί, οι ‘Έλληνες.

Πού έχει να κάνει αυτή η «κατάρα» με την Γλώσσα. Την Γλώσσα, με τέτοια δομή και κατασκευή ώστε, οι λοιπές θέλοντας ή όχι, αναγκάστηκαν να προγραμματιστούν μέ βάση την δική της Φιλοσοφία και Παιδεία. Πού σημαίνει, σημαίνεται, κυριολεκτεί, ακριβώς και απόλυτα σε ότι αναφέρεται η κάθε της Λέξις ο κάθε της Φθόγγος, τό κάθε γέννημά της!!!

Και επειδή, «Αρχή Σοφίας η τών Ονομάτων επίσκεψις», και πρώτα-πρώτα καί τών κατ’ εξοχήν τών Ελληνικών! σέ όλον τον Κόσμο η Φύλαξη των Πόλεων, ονομάζεται και λέγεται POLICE. Ναί!!! η ίδια Ελληνίδα λέξη Πόλις. τής Πόλεως. Άρα δεν πρόκειται για κατάρα ούτε γιά ευλογία ή ευχή…του ευρωπαίου ποιητή. Μάλλον πρόκειται περί Πολιτισμού. Δήλα-δή για έναν μακροχρόνιο και επιτυχημένο Πόλεμο! Καί βεβαίως – βεβαίως ο Πολιτισμός των Ελλήνων είναι γέννημα τού
Πολέμου.

Η Πόλις –εως, Πόλε-μος. Η κατάληξη –μος, εδώ ακριβώς σημαίνει ενεργητικότητα της ρίζας, όπως ο παιδεμός, ο σκοτωμός, ο τελειωμός. ‘Άσχετα εάν στις μέρες, στην Πατρίδα μας «αντικαταστάθηκε» άκομψα η POLICE με την κομψή φράση «προστασίας του πολίτη» από άκομψους προφεσόρους και επαΐοντες. Σέ πρώτη φάση η POLICE υπερασπίζεται τους Πολίτες (ο-Πλίτες) υπερασπίζεται την ίδια τήν Πόλη. Ο Πάλμυς Ζεύς, η Πολιούχος Παλ-λάς, ο Λαός ο Παλλόμενος, ο Πολεμών δήλα-δή! Σε δεύτερη φάση ο Πόλεμος της Πόλεως, αφορά στην Πνευματική άνοδο τών Πολιτών προς τον εξανθρωπισμό, προς τον Πολιτισμό δήλα-δή! Οι πρωτοέλληνες Πελασγοί αυτοί πού με οδηγό τον Πολ-ικό Αστέρα οι διαπλέοντες τα Πελάγη, παρατηρούντες τους Πλανήτες.

Οι διά των Παλαμών πλάθοντες πλαστικόν πηλόν και πλίνθους. Οι διατρεφόμενοι με πολτούς και πλακούντες, οι πολεμούντες σε στεριά και θάλασσα για την Ζήση τους, αφού προϋπήρξαν τροφοσυλλέκτες – θηρευτές έγιναν, πολεμώντας με τή Μάνα Φύση, Καλλιεργητές. Οι σεβόμενοι τα πλάσματα της πλάσεως. Οι αποφασίζοντες!!! διά των παλών. Οι διαθέτοντες τέλος, μυριάδες λέξεις πού παράγονται από τόν Πόλεμο. Χιλιάδες Χρόνια πρίν, ο Παππούς μας Ηράκλειτος ο Εφέσιος θα διατυπώσει εσαεί: Πόλεμος Πατήρ Πάντων εστίν, πάντων δε βασιλέυς, και μέν τους Θεούς έδειξε τους δε Ανθρώπους, τους μέν δούλους εποίησε, τους δέ ελεύθερους.(Κάπου εδώ, όποιος γνωρίζει ή μπορεί να ανακαλύψει παράγωγα της λέξεως Ειρήνη ας σχολιάσει αναλόγως μήπως και συνετιστούμε και εμείς όλοι οι πολεμοχαρείς!!!).

Διότι «τό Ειρήνη υμίν» απευθύνεται προς ποίμνιο ή ποίμνια. σε μαντριά. Όμως, οι Άνθρωποι πρέπει ν