Με αρετή και τόλμη

21:43 9/11/2012 - Πηγή: Olympia

Από την Ευτυχία Προχθές το  βράδυ καθηλωμένοι με κομμένη την ανάσα παρακολουθήσαμε οι περισσότεροι θαρρώ την ψήφιση των νέων επαχθέστερων μέτρων. Αν πριν τρία χρόνια έλεγες σε κάποιον ότι ο κατώτατος μισθός θα έφτανε στα 500€ περίπου σίγουρα θα σε περνούσε για τρελό κι όμως σήμερα  είδαμε αυτόν τον εφιάλτη να παίρνει σάρκα και οστά και όχι μόνο αυτό…   Την ώρα της  υπερψήφισης των νέων επαχθέστερων μέτρων, έκανα μια μικρή ιστορική αναδρομή.   Ήμασταν  μια χώρα αξιοπρεπής, από την ώρα όμως που μας ανακοίνωσε ο ΓΑΠ την ένταξή μας στο ΔΝΤ

η αξιοπρέπεια πήγε περίπατο και εμείς έκτοτε περπατάμε με σκυμμένο το κεφάλι υποτελείς. Ενώ τα μνημόνια δεν έχουν  τέλος ήρθε το πρώτο μνημόνιο για το καλό της Ελλάδας το επιχείρημα ήταν και τότε να το υπογράψουμε, ήρθε το μεσοπρόθεσμο πάλι για το καλό της  Χώρας μας να το ψηφίσουμε, ήρθε και το μνημόνιο δύο πάλι τα ίδια και ο κατήφορος δεν είχε τέλος να σου και το τρίτο μνημόνιο με ακόμα πιο εξαντλητικά και εξουθενωτικά για τον μικρομεσαίο ελληνικό νοικοκυριό.       Καθώς έβλεπα το ελληνικό κοινοβούλιο που περισσότερο με σχολική αίθουσα έμοιαζε παρά με τον οίκο της δημοκρατίας, όπου σαν άτακτα μικρά παιδιά μιλούσαν και αστεΐζονταν  μεταξύ τους την ώρα της ψηφοφορίας και μετά βίας ακουγόντουσαν τι ψήφιζαν οι συνάδελφοι τους .  Ξάφνου θυμήθηκα  τον όρκο που δίνουν όλοι αυτοί κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους  ο όρκος έχει ως εξής: