Με τον γερμανικό τρόπο… ανάπτυξης

20:03 25/11/2012 - Πηγή: Olympia

Σημεία και τέρατα που έχουν μείνει αξέχαστα στη μνήμη του λαού μας, πάρα τις δεκαετίες που έχουν περάσει, διέπραξαν σε όλα τα επίπεδα οι «αυστηροί και εργατικοί Γερμανοί» στη χώρα μας, την οποία έχουν βάλει για άλλη μια φορά στο μάτι.
Η Ελλάδα το 1941 είχε περίπου 7 εκατομμύρια κατοίκους.
Τη δεκαετία από το 1930 έως και το 1940 υπήρχε μια αύξηση στις δαπάνες διαβίωσης, οι οποίες ωστόσο ήταν σε ελεγχόμενα επίπεδα και δεν ξεπερνούσαν το 5% κάθε χρονιά.

Το εθνικό εισόδημα της Ελλάδας πριν από τη γερμανική εισβολή ανερχόταν στα 60 δισ. Αυτό το ποσό, σε σχέση με το γερμανικό μάρκο, αντιστοιχούσε μόνο σε 1 δισεκατομμύριο. Επρόκειτο για μια φτωχή χώρα, η οποία ακόμα σήκωνε βάρη από τις συνέπειες της μικρασιατικής καταστροφής και των επακόλουθων εκτοπισμών και των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών.
Μετά την πτώση της χώρας στους Γερμανούς, στις 27 Απριλίου του 1941, και αφού είχε προηγηθεί η αποτυχημένη ιταλική επιδρομή, οι Γερμανοί μοίρασαν τη χώρα σε τρεις ζώνες κατοχής.
Την πρώτη την κράτησαν οι ίδιοι και ήταν η βόρεια περιοχή γύρω από τη Θεσσαλονίκη, η Αττική και η Κρήτη, το μεγαλύτερο μέρος δόθηκε στους Ιταλούς, και στους Βούλγαρους συμμάχους των ναζί έμειναν μερικές περιοχές στα βόρεια.
Στις περιοχές που τέθηκαν υπό ιταλικό έλεγχο έμεναν 13.000 Εβραίοι, ενώ στη γερμανική περιοχή γύρω στις 55.000, οι περισσότεροι από τους οποίους στη Θεσσαλονίκη. Τον Σεπτέμβριο του 1943 η Ιταλία έκανε εκεχειρία με τους συμμάχους και οι Γερμανοί επέκτειναν την κυριαρχία τους στις περιοχές που κατείχαν οι Ιταλοί.
Η Βέρμαχτ το 1942 και μετά την αποτυχία να καταλάβει τις αγγλικές βάσεις της Μάλτας και της Κύπρου προχώρησε στη δαπανηρότατη οχύρωση των ελληνικών νησιών, η οποία πληρώθηκε με ελληνικές δραχμές. Την άνοιξη του ίδιου έτους μεταφέρονται από τη χώρα μας στην «αξιόχρεη» Γερμανία 270.000 τόνοι καπνού ενώ οι περιοδεύοντες παραγγελιοδόχοι του υπουργείου Εξωτερικών βάζουν στο χέρι άλλους 600.000 τόνους. Η ποσότητα αυτή κάλυπτε και ξεπερνούσε αρκετά την ετησία ανάγκη των Γερμανών καπνιστών και έφερε στα ταμεία του Τρίτου Ράιχ από τους φόρους στον καπνό γύρω στα 2,5 δισεκατομμύρια μάρκα. Απλώς θυμηθείτε ότι 1 δισεκατομμύριο μάρκα αντιστοιχούσε το 1940 σε 60 δισεκατομμύρια δραχμές. Οι Γερμανοί, εκτός του ότι κάπνισαν… τράκα, έβαλαν και στην τσέπη 2,5 δισεκατομμύρια δραχμές. Έτσι ξέρουν ακόμα και σήμερα να κανονίζουν… με γερμανικό σύστημα και με τάξη, κυρίως, τις δουλειές τους. Παράλληλα με την επικερδή εμπορία του καπνού, που ξεχαρμάνιασε ολόκληρη τη Γερμανία, η οποία είχε σεκλέτια βαριά από τις μαζικές δολοφονίες και την καταλήστευση του πλούτου των λαών, οι Γερμανοί της τάξης και του νόμου μετέφεραν στη Γερμανία ορυκτά, κυρίως χρώμιο, και γενικά το ελαιόλαδό μας, τις σταφίδες και το μετάξι για την κατασκευή των αλεξιπτώτων. Την αποστολή όλων αυτών των αγαθών την οργάνωσε η εταιρεία Σένκερ, της οποίας ο εκπρόσωπος στη Θεσσαλονίκη, ονόματι Πφαν, σαν πρακτικός άνθρωπος που ήταν, είχε ως δεύτερη δουλειά το πρακτοριλίκι στην Υπηρεσία της Ασφάλειας.