Μήπως είναι καιρός να την διαλύσουμε;

07:52 28/8/2012 - Πηγή: Olympia

Του Ηλία Καραβόλια,

Ο καθηγητής και πρώην υπουργός Μ. Δρεττάκης, άνθρωπος με μεγάλη συνεισφορά στο δύσκολο έργο της καταγραφής μακροοικονομικών τάσεων και δεδομένων, προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να παραθέτει τις αριθμητικές αποδείξεις για το οφθαλμοφανές και αυτονόητο : από τη λειτουργία της Ευρωζώνης έχουν κυρίως ωφεληθεί τα βόρεια κράτη μέλη της, τόσο στο εμπορικό τους ισοζύγιο όσο και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (αυξάνοντας τα πλεονάσματά τους), εις βάρος των νότιων μελών της (αυξάνοντας τα

ελλείμματά τους).

Ως άνθρωπος που υπηρέτησε στο δύσκολο πόστο των Εθνικών Λογαριασμών και της Μακρο/κής Λογιστικής, καταπιάνεται με τους πλέον ανθρωποκεντρικούς δείκτες, για τις ευρωπαικές κοινωνίες : τους δείκτες ανισότητας στο κατά κεφαλή ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης( ΜΑΔ) στο σύνολο του πληθυσμού της Ευρωζωνης.

Στην Αυγή της Κυριακής 26/8, παραθέτει έναν εξαιρετικό πίνακα που αποτυπώνει την οδυνηρή συνέπεια για κάποιους πολίτες της ευρωζώνης, από τη μεγάλη ανισοκατανομή των ωφελειών στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών : την αύξηση της κοινωνικής ανισότητας, στα ιδρυτικά 12 κράτη μέλη, και την συνεπακόλουθη μείωση στην κοινωνική συνοχή τους.

Στον πίνακα, που παραθέτω πιο κάτω, όλα τα στοιχεία είναι επίσημα, από την Eurostat. Το αναφέρω, διότι ‘αξιόπιστες’ δημοσιεύσεις και εκθέσεις, δεν είναι μόνο αυτές που μας
αποστέλλουν ξένα πανεπιστήμια, ινστιτούτα και επενδυτικοί οίκοι, αλλά και αυτές που δουλεύονται από το ελληνικό πανεπιστημιακό προσωπικό, ειδικά από ανθρώπους που για πολλά χρόνια αρθρώνουν τεκμηριωμένο λόγο με επιχειρήματα σε μακρο/κό επίπεδο (ΣΗΜ: δεν αναφέρομαι μόνο στον εν λόγω καθηγητή, αλλά και σε άλλους λαμπρούς πανεπιστημιακούς μας)

Το σημαντικό πόρισμα είναι στην τελευταία στήλη του πίνακα όπου δίνεται η διακύμανσή του δείκτη ανισότητας για το κάθε κράτος – μέλος. Η μεγαλύτερη διακύμανση σημειώθηκε στο Λουξεμβούργο και ακολουθούν η Ιταλία και η Ελλάδα και η μικρότερη στην Πορτογαλία.
Από την προτελευταία γραμμή διαγραμμάτων ,φαίνεται ότι ο δείκτης ανισότητας του κατά κεφαλή ΑΕΠ σε ΜΑΔ( τα 12 μέλη να έχουν δείκτη 100 )αυξανόταν συνεχώς μέχρι το 2008. Το 2009 σημειώθηκε μια κάμψη του δείκτη – εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Στη συνέχεια ο δείκτης αυξήθηκε και το 2011 έφτασε περίπου στο επίπεδο του 2008. Αυτονόητο είναι ότι η αύξηση της ανισότητας, είναι συνέπεια της άνισης κατανομής (υπέρ των βόρειων και εις βάρος των νότιων κρατών – μελών) των ωφελειών από τη λειτουργία της Ευρωζώνης.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο δείκτης συνοχής των 12 κρατών αυξήθηκε, δηλαδή σημειώθηκε μικρή βελτίωση της συνοχής τους, τα έτη 2002 και 2003, στον ενθουσιασμό των πρώτων ετών ίδρυσης της Ευρωζώνης .Στη συνέχεια είναι εμφανής ότι μειώνεται η συνοχή τους, μέχρι το 2007, για να βελτιωθεί τα δύο επόμενα χρόνια. Το 2010 και 2011, όμως, ο δείκτης μειώνεται κάθετα. Ας μην ψάχνουμε τις αιτίες αλλού : οφείλεται εξ ολοκλήρου στην εφαρμογή λιτότητας και Μνημονίων στα 3 κράτη και φυσικά σε άσκηση περ