Ο ΚΑΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΔΡΑΧΜΗ

00:03 2/8/2012 - Πηγή: Olympia

 του Δημητρίου Πλατή

Πρόσφατα η ομάδα του ευρώ υποστηρίζοντας το μνημόνιο προέβαλλε το επιχείρημα σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις ότι εξαιτίας της υποτίμησης που θα επέλθει με την επαναφορά στη δραχμή (ή οι κρατικές ιδιωτικοποιήσεις ή οι ιδιωτικές κρατικοποιήσεις ή η πολιτική κομματικοποίηση του δημοσίου χρήματος) οι απώλειες της αξίας αυτών θα είναι μεγαλύτερες για τα υποτιθέμενα έσοδα του Δημοσίου χωρίς να διευκρινίζουν

εάν η επαναφορά στη δραχμή θα γίνει με ενσωματωμένη την υποτίμηση ή όχι στο νέο εθνικό νόμισμα.

Το 2000 η ισοτιμία με το δολλάριο της δραχμής ήταν πάνω από 380 δρχ., ενώ η ισοτιμία με το ευρώ στις 340 δρχ. Το τρέχον διάστημα στο οποίο πρόσφατα γίνονταν αυτές οι δηλώσεις, η ισοτιμία ευρώ – δολλαρίου ήταν στο 1,25 περίπου ή το δολλάριο να αντιστοιχεί στις 270 δρχ. περίπου, δίνοντας το περιθώριο για αύξηση της ρευστότητας κατά 110 δρχ. περίπου σε σχέση με την ισοτιμία του 2000, αύξηση που αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 40%, ενώ εάν υπολογιστεί και η ονομαστική αύξηση του ΦΠΑ από 8% σε 13% και από 18% σε 23% το ποσοστό διαμορφώνεται στο 50% περίπου. Έτσι αντί να δοθούν αυξήσεις κατά 50%, περικόπηκαν στην ονομαστική και αγοραστική αξία οι μισθοί κατά 50%, με αποτέλεσμα να μας εξαγοράζουν με τα λεφτά μας, ενώ ενσωματώνοντας την υποτιθέμενη υποτίμηση κατά 50% στο επιχείρημά τους, λαμβάνει χώρα η υπερκέραση της ισοτιμίας των 380 δρχ. με το δολλάριο του 2000, σε σχέση με την υφιστάμενη ισοτιμία για να προκαλέσουν εκ νέου υποτίμηση κατά 50% και εκ νέου αφαίμαξη των μισθών κατά 50% σε συνέχεια του μνημονίου, αφού ήταν γνωστό από την αρχή, ότι ζήτημα ανταγωνιστικότητας ως παράμετρο του μνημονίου δεν μπορούσε να υπάρξει από το εισαγόμενο ανελαστικό κόστος του ευρώ ως χρήματος και μάλιστα με μεγάλες διακυμάνσεις στα χρηματιστήρια, στα οποία η τιμή διαμορφώνεται και με δεδομένο ότι το δολλάριο είναι το νόμισμα που εκφράζονται  παγκόσμιες συναλλαγές, οι τιμές στα τρόφιμα, τα μέταλλα, το πετρέλαιο κλπ.

Έτσι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν τα όποια προβλήματα του ευρώ είναι η επαναθεμελίωσή του έτσι ώστε όλες οι χώρες να έχουν την ίδια μείωση ρευστότητας με παραπλήσιους συντελεστές καθόσον η Γερμανία με το συντελεστή 1,95583 πετύχαινε εξαγωγή πληθωρισμού προς την Ελλάδα που είχε τον συντελεστή 3,4075, με αποτέλεσμα τα ελληνικά προϊόντα να είναι στη Γερμανία πιο φθηνά απ’ ότι στην Ελλάδα και που κάτι τέτοιο βέβαια υπάρχει ως θεωρητική επιλογή, αφού η Γερμανία πρακτικά από τη στιγμή που πιστεύει ή νομίζει πως έχει τον έλεγχο της Ευρωζώνης δεν θα δεχτεί κάτι τέτοιο, επαληθεύοντας τις τρεις αρχές που είχαν τα κράτη που πολέμησαν τη Γερμανία στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο:

1ον) το ότι η Γερμανία πάντα ξεπερνάει τα όρια χωρίς να ξέρει ποτέ που είναι αυτά

2ον) το ότι η Γερμανία δεν μπορεί να πάει κόντρα στη φύση της και

3ον) το ότι η Γερμανία όταν περνά τα σύνορά της φέρνει την πολιτική οδύνη και το οικονομικό χάος, όπως με τις μίζες, τη Siemens, τα υποβρύχια, τη λιτότητα κλπ.

με σ