Ο κυκλος των βλαμενων ποιητων

18:10 30/5/2011 - Πηγή: Olympia

Του Κώστα Κ.Μες στην καρδια μας …η αεροπορια…μες στην ψυχη μας…η αεροπορια… πολυ κρυο εφετος… Ο εμπειρικος ζει. Εκει που ο υπερρεαλισμος( γραφω οτι μου κατεβει στην κουρουπα) συναντα τον σουρεαλισμο ( σκαρφαλωνω μια αχτιδα φωτος για να δω πως φαινομαι απο ψηλα) κανουμε μια ωραια παρεα που με παθος,σθενος και ρομαντισμο,αγωνιζεται να σωσει τα ανωτερα ιδανικα που χαθηκαν μεσα στους δυσκολους

καιρους που περνα η πατριδα.Αναποληση των περασμενων χρονων που ηταν αγνα και γεματα αξιες,μελαγχολικο ξεφυσημα και ενα δακρυ να τρεχει στο μαγουλο,ενω η βροχα επεφτε ραιτθρου.Ολοι εχουμε μια ευκαιρια να γινουμε αυτο που θελουμε,η τουλαχιστον να το φαντασιωθουμε.Με λενε Αρτεμη…ο καπιταλισμος στερει το φαγητο απο τα πεινασμενα παιδια της αφρικης. Με λενε Μαρια…δεν υπαρχουν λαθραιοι ανθρωποι μονο λαθραια τσιγαρα.Με λενε βαγγελη και ειμαι η αρσενικη βεμπο. Οταν οι ζωη γινεται ρουτινα,τοτε το μυαλο καλπαζει σε περιεργα λιβαδια.Χωρισμενοι σε κατεχοντες και κακομοιρηδες,με τα ζαρια να εχουν ηδη πεσει στο τραπεζι,καλουμαστε να κανουμε την κινηση μας,ελευθερα και δημοκρατικα.Γινε συναινετικος “υπευθυνος”, αντιδραστικος “επαναστατης” μεχρι και αναρχικος η δουλοπαροικος τσανακογλυφτης της παρωδιας που αποκαλουμε κυβερνηση.Θα αντιδρασεις,θα καμωθεις,θα φωναξεις,αντε βαρια βαρια θα βγεις σε κανα δρομο να μπινελικωσεις γενικοαοριστα το πολιτικο συστημα,τους πολιτικους η εκεινον που τον τελευταιο καιρο σε εβρισε περισσοτερο.Θα γκαρισεις μεχρι να βραχνιασεις και γεματος ικανοποιηση και αισθημα ολοκληρωσης,θα πας σπιτι,να φας επαναστατικη φασολαδα του λαου που ολη μερα βραζει στο τσουκαλι της οργης,για να εισαι ετοιμος και μαχητικος να τους τα κλασεις και αυριο.Μεσα και εφημεριδες,θα καλυψουν χωρις δευτερη σκεψη,οποιαδηποτε φαινομενικη αντιδραση.Ειναι μοναδικη πατεντα,καλυτερη κι απο την πιτσα με τεσσερα τυρια και ολοι θελουν ενα κομματι. Οι βλαχοδημαρχοι ησυχαζουν γιατι βλεπουν την οργη να μετατρεπεται σε διαμαρτυρια της ντουντουκας-ελα καψερε να πεις τον πονο σου- οι υπολοιποι που αναμεσα στον καφε και στην βολτα με την γκομενα,ειπαν να κανουν και ενα σαλτο μεχρι το συνταγμα η τον λευκο πυργο για να εκδηλωσουν την ανησυχια τους,νιωθουν να βρισκουν το χαμενο νοημα ,την αρχη της αθηναικης δημοκρατιας και τον ταφο του τζιμυ χοφα,μονο και μονο γιατι σηκωσαν τον κωλο τους απο την καρεκλα η τον καναπε τους.Η αντισταση της ταμπελας και του πλακατ δεν οδηγει παραπερα απο κανενα γκει παρειντ στο σαν φρανσισκο και οσο κι αν δακρυσεις κρατοντας το μικροφωνο,διηγουμενος την προσωπικη σου ιστορια στον τυπο που μασαει πασατεμπο και στην θεια που εβγαλε τον σκυλο για χεσιμο,παλι,οταν η ρουτινα σου χτυπησει τον ωμο,θα στραφεις στις γνωστες λυσεις.
Ακομα ομως κι αν δεν το κανεις και μεινεις πιστος στο παμε πλατεια,δεν θα τους στεναχωρησεις και ιδιαιτερα. Καποιος εργατοπατερας θα χασει μια ψηφο,αλλα το συστημα δεν θα κανει εναν νεο εχθρο.Βγαινεις εκτος αιθουσας κι απο extra boy,γινεσαι ο τρελος που φωναζει απ’εξω για το ποσο στραβα παταμε. Νιωθεις καλυτερα που καταλαβες εκεινο που τα προ