Οι εξελίξεις στην Ε.Ε. και η επιστροφή του Γερμανικού (όχι 4ου) Ράιχ!

17:16 24/2/2012 - Πηγή: Olympia

Κάποιες αλήθειες για …γερά νεύρα.

Ο γερμανικός λαός πληροφορείται εδώ και καιρό πως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν αποτελεί ένα κυρίαρχο κράτος, παρά μόνο έναν διαχειριστικό γραφειοκρατικό οργανισμό. Το γερμανικό κυρίαρχο κράτος, με βάση το διεθνές δίκαιο, εξακολουθεί να είναι το Γερμανικό Ράιχ (δεν πρέπει να συγχέεται με  το 3ο Ράιχ), το οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται σε πόλεμο με τις Συμμαχικές δυνάμεις. Το Γερμανικό Ράιχ (Deutsches Reich), ως κυρίαρχο κράτος, δεν συνθηκολόγησε ποτέ.

Μετά  την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος αυτόματα είχε επανέλθει σε ισχύ

η κρατική υπόσταση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στα προ του πολέμου εδαφικά της όρια (1937), όπως και το νόμιμο αυτής Σύνταγμα. Η παράδοση της ηττημένης χώρας, η οποία έπρεπε κανονικά σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο να γίνει από νόμιμα εκλεγμένο αρχηγό του κράτους και ο οποίος, στο μεταξύ, δεν υπήρχε πλέον, πραγματοποιήθηκε αναγκαστικά από τους αρχηγούς των τριών Σωμάτων: Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού (Friedburg, Keitel και Strumpf), οι οποίοι είναι αυτοί που υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοση του στρατού και όχι του νόμιμα υπάρχοντος κράτους, το οποίο όπως είπαμε είχε επανέλθει σε ισχύ. Στις 8 Μαΐου 1945 διαλύθηκαν και παραδόθηκαν οι στρατιωτικές δυνάμεις. Δεν μπορούσε κατά το Διεθνές Δίκαιο να διαλυθεί ή να παραδοθεί το κράτος της Γερμανίας, του Deutsches Reich δηλαδή, που είναι το νόμιμο κράτος, με ολόκληρη την εδαφική του επικράτεια και μάλιστα αυτή του 1933/37, πάνω στο οποίο έγινε η “μοιρασιά” και το οποίο τέθηκε υπό την κατοχή των συμμαχικών – νικητριών στρατιωτικών Δυνάμεων, με κύρια νικήτρια τις Η.Π.Α. (SHAEF – Gesetz Nr.52, Art.1), (Deutschlandvertrag, BGBL, 1955 II S.301), γεγονός που έχει και επισήμως αναγνωρισθεί από ένα μεγάλο αριθμό κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Ότι δηλαδή οι Η.Π.Α. είναι η κύρια νικήτρια και κατοχική Δύναμη της Γερμανίας μετά την ήττα της στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όσο και αν ξαφνιάσει η ανωτέρω δήλωση ορισμένους, αυτή είναι η αλήθεια. Μια αλήθεια όμως, η οποία δεν αφορά μόνο τους Γερμανούς, ως λαό, αλλά όλο τον σύγχρονο κόσμο. Αυτό συμβαίνει, διότι το τέλος του 2ου ΠΠ, δεν έφερε στην πραγματικότητα την ειρήνη, αλλά οδήγησε μάλλον αυτούς που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία, στην ίδρυση ενός οργανισμού, του ΟΗΕ, ο οποίος θα έπρεπε να συγκεντρώσει επάνω του όλες τις μορφές εξουσίας,  αναλαμβάνοντας έτσι τον ρόλο μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης.

Αυτός ήταν ο μεταπολεμικός στόχος, και η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτούσε, όπως είναι φυσικό, μέτρα ασφαλείας. Ένα από τα ποιο σοβαρά μέτρα ασφαλείας ήταν και ο περιορισμός των ανεξέλεγκτων ιμπεριαλιστικών ορέξεων της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας, η οποία δυο φορές κατάφερε να ξεφύγει από τον έλεγχο και να προκαλέσει μεγάλες ανατροπές στα σχέδια της αυτοκρατορίας. Αυτή η γερμανική νοοτροπία λοιπόν έπρεπε να τεθεί υπό έλεγχο και γι αυτό ιδρύθηκε ακριβώς αυτός ο οργανισμός, όπως αυτό είναι αυτό καταγραμμένο στον καταστατικό χάρτη των ΗΕ.

Στο εσωτερικό της Γερμανίας αυτά