Οι τούμπες είναι της μόδας, αλλά καμία μόδα δεν κρατάει πολύ

14:22 12/2/2012 - Πηγή: Olympia

Μνημονιακοί που γίναν αντιμνημονιακοί
και αντιμνημονιακοί που ξεθωρίαζουν
Βασίλειου Μαρκεζίνη
Ακαδημαϊκού
Από τότε που ξεκίνησε να αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο, τον Ιανουάριο του 2007, ο διακεκριμένος Ακαδημαϊκός κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης έχει διατυπώσει πληθώρα απολύτως επακριβών προβλέψεων για την πορεία της χώρας μας. Ο αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει αυτές τις προβλέψεις σε έξι βιβλία του κ. Μαρκεζίνη, καθώς και σε περισσότερα από

εκατό άρθρα που δημοσίευσε στο Αντίβαρο, την Αυγή, το Βήμα, την Ελευθεροτυπία, τα Επίκαιρα, το Έθνος, την Ημερησία την Καθημερινή, τη Ναυτεμπορική, το Παρόν της Κυριακής, τον Guardian, τους Times κ.ά. Την ίδια επιχειρηματολογία
ανέπτυξε ο κ. Μαρκεζίνης και σε οκτώ τουλάχιστον συνεντεύξεις που έδωσε σε πέντε τηλεοπτικούς σταθμούς. Του ζητήσαμε να μας κάνει μια περίληψη και έναν απολογισμό τη στιγμή που η οικονομική και κοινωνική κρίση κορυφώνεται στη χώρα μας. Ιδού το πρώτο μέρος της απάντησής του. Το δεύτερο μέρος, με «διά ταύτα», θα δημοσιευθεί την ερχόμενη Κυρίακή και θα περιέχει τις σκέψεις του για το μέλλον.

Πέντε χρόνια προβλέψεων
1. Στις 16 Νοεμβρίου 2008, έγραψα στο Βήμα ότι το κύριο χαρακτηρηστικό της προεδρίας του κ. Ομπάμα θα ήταν ανυπέρβλητα προβλήματα στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν και ότι ήταν μέγιστο σφάλμα να επεκτείνει τον πόλεμο στο Πακιστάν. Είχα δίκιο ή άδικο;

2. Στις 30 Νοεμβρίου 2008, και πάλι στο Βήμα, έγραψα ότι το Αφγανιστάν επρόκειτο να γίνει το Βιετνάμ του Αμερικανού Προέδρου. Ο κ. Ευσταθιάδης διαφώνησε τότε. Ποιος όμως είχε δίκιο;
3. Στις 15 Φεβρουαρίου 2009, σε άρθρο μου στο Βήμα, έγραψα ότι ο παλιός πολιτικός κόσμος της Ελλάδας έιχε φτάσει την ‘ημερομηνία λήξεως’ του και ότι έπρεπε, να φύγει. Πριν από τη δημοσίευσή του, ο Χρήστος Λαμπράκης μού είχε γράψει πως, παρόλο που θεωρούσε το άρθρο «τολμηρό», θα το δημοσίευε γιατί το θεωρούσε πολύ εύστοχο. Επανήλθα στο ίδιο θέμα στις 21 Ιουνίου 2009. Σήμερα, οι πάντες -εξαιρουμένων των αποτυχημένων πολιτικών που πρέπει να φύγουν- λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα!
4. Στις 15 Μαρτίου 2009, τάχθηκα υπέρ της σύναψης στενότερων σχέσεων με τη Ρωσία.
5. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου (βλ. το Βήμα της 14ης Ιουνίου 2009 και το Έθνος της 23ης Αυγούστου 2009), επιχειρηματολόγησα υπέρ του αγωγού South Stream και όχι υπέρ του Ναμπούκο, καθώς και υπέρ της ενισχυμένης συνεργασίας Ελλάδας και Ρωσίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Λίγο αργότερα (23 Αυγούστου 2009), διαφώνησα με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, κ. Χατζηδάκη, ο οποίος θεωρούσε ότι το πρόγραμμα –το οποίο σταμάτησαν οι Αμερικανοί, πείθοντας τους Βούλγαρους να κάνουν πίσω– ήταν έτοιμο να ξεκινήσει εκ νέου. Το έργο δεν προχώρησε!
6. Στις 11 Μαΐου 2010, στην Ακαδημία Αθηνών, προέβλεψα ότι το εμπάργκο κατά του Ιράν δεν επρόκειτο να λειτουργήσει, εξηγώντας για ποιους λόγους τα εμπάργκο αυτού του είδους δεν είναι αναποτελεσματικά και ισχυριζόμενος ότι, στη συγκεκριμένη περιοχή, οι «κηδεμονίες» ενέχουν τεράστιους κ