Περί ιστορίας, ιστορικότητας και αξιών

20:35 22/6/2011 - Πηγή: Olympia

Τότε και μόνο τότε, αν ωριμάσουμε όλοι πνευματικά θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους ολιγάρχες και τους νεποτιστές κατ’ανάλογο τρόπο με τους Ρώσους, όταν εκ στόματος Πούτιν έθεσαν το εξής ερώτημα-απειλή στον ολιγάρχη των ΜΜΕ Μπόρις Μπερεζόφσκι“Στ’αλήθεια θες να ανοίξεις πόλεμο μαζί μου Μπόρις;”Γράφει ο Αλέξανδρος ΜπουφεσηςΑξιότιμες κυρίες αξιότιμοι κύριοι, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί μαθητές,Σας ευχαριστώ που δώσατε το παρών σε αυτή την εκδήλωση πολιτισμού, όπως χαρακτηρίστηκε

από τον κύριο Θωμά Μαμούρη, ο οποίος μας τιμά οργανώνοντας την. Γνωρίζω τον Θωμά αρκετό καιρό, ούτως ώστε να ξέρω πως δεν παίζει ούτε με τις λέξεις, ούτε με τις έννοιες. Συνεπώς η έννοια πολιτισμός χρησιμοποιήθηκε ορθώς για την εκδήλωση, παρόλο που έως ένα βαθμό μιλάμε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου, όπως λέει ο λαός. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί άραγε;Ίσως να περιμένατε από μένα να πω δύο λόγια για το βιβλίο, αλλά δεν έχει νόημα να συζητάμε τα του παρελθόντος αν δεν νοήσουμε την ανακύκλωση της ιστορίας και τα κοινωνικά μορφώματα, τα οποία κατά καιρούς δημιουργούνται. Άλλωστε δεν νομίζω πως έκανα κάτι παραπάνω από το να φέρω στο φως, σε αυτή την εποχή της απαξίωσης της γνώσης, τα τιτάνια έργα δύο μεγάλων ανθρώπων, δύο μεγάλων αντρών. Ωστόσο οφείλω, αφορμής δοθείσης να κάνω τις συγκρίσεις μου, όχι ως ειδήμων, αλλά ως παρατηρητής και να εκφράσω συνάμα τις ανησυχίες μου μπροστά σε ένα κοινό, το οποίο βιώνει, μαζί με όλους μας, μια ιστορική οπισθοδρόμηση.Βρεθήκαμε όλοι μαζί απόψε προκειμένου να στείλουμε το δικό μας μήνυμα και συνάμα να εναποθέσουμε τον δικό μας στέφανο τιμής σε άντρες, που πολέμησαν τις πλασματικές αξίες διεφθαρμένων καθεστώτων, προβάλλοντας τις εγγενείς δικές τους, αυτές που υπάρχουν σε λίγους καλούς ανθρώπους, κάθε φορά που η ανθρώπινη ιστορία περνάει κρίση. Είναι αυτές οι αξίες αγαπητοί παρευρισκόμενοι, τις οποίες ΕΜΕΙΣ καλούμαστε να ανασύρουμε από μέσα μας, προκειμένου να σταματήσουμε το “Τέλος της Ιστορίας”, το “Τέλος της ανθρώπινης και εθνικής αξιοπρέπειας”, “Το τέλος των ονείρων του ανθρώπινου δυναμικού που εξοστρακίζουμε καθημερινά”. Μιλάω για εκείνους που φεύγουν παρά τη θέλησή τους, το δυναμικό σε νέους που χάνουμε καθημερινά, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες, τους εμπόρους, το κεφάλαιο που θα μας ξαναδώσει όχι λεφτά, γιατί ακόμα και αυτό είναι μια αυταπάτη, αλλά ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΕΠΙΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΕΣΘΑΙ. Μήπως αυτή η κατάσταση που ζούμε σήμερα, αγαπητοί παρευρισκόμενοι, δεν θυμίζει τα προεόρτια στην προπολεμική Ρωσία, όταν ένας δικτάτορας σκότωνε τον ανθό, τις διάνοιες, τα μυαλά του Κόκκινου Στρατού; Μήπως ο διωγμός αυτός, γιατί περί διωγμού πρόκειται, δεν είναι ίδιος σε βαρβαρότητα με τον διωγμό που εξαπέλυσε ο Χίτλερ εναντίον των Εβραίων, προκειμένου να κλέψει κεφάλαια και να διεξάγει τις αποτρόπαιες σφαγές στην Ευρασία; Να μου πείτε, τώρα δεν σκοτώνουν, φυσικά, έχουν ντύσει τα πάντα με έναν πανέμορφο χιτώνα προστασίας των ανθρωπίνων ζωών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μα ποιος είναι αυτός που λέγεται άνθρωπος και έχει μ