Περί του ξένων φθόνου

13:01 22/12/2011 - Πηγή: Olympia

Του υποστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Αργυροπούλου

Επί θύραις Χριστούγεννα. Οι νοικοκυραίοι τακτοποιούν τα υποστατικά τους. Οι γυναίκες δοκιμάζουν τεχνικές επιτυχούς παρασκευής εδεσμάτων, γλυκισμάτων και λοιπών μικρών θαυμάτων. Τα παιδάκια, με αγωνία προσμένουν δώρα αγιοβασιλιάτικα, παρατηρώντας επίμονα προς τη μεριά του τζακιού. Και όλοι μαζί με κάποια διακριτικότητα περιφέρουν το βλέμμα τους προς εκείνη τη σπηλιά, όπου σε λίγο, θα φανεί η Παναγιά να κάνει την παγκόσμια ανακοίνωση: «Ιδού, το παιδί,

που η ύπαρξη των ευλαβών προσδοκά. Χριστός εγεννήθη»!Τούτο το πλάσμα είναι η δόξα της βαθειάς πίστης εκείνων των ψυχών, που υποκλίνονται στις αρετές, που σέβονται την έννοια της χρηστότητας και ακολουθούν το παράδειγμα των εξαιρέτων, των λαμπρών και των καλλίστων τω ήθι και τω πνεύματι.Την εποχή της του Χριστού γεννήσεως υπήρχε η κατίσχυση των Ρωμαίων. Ήταν και μια απροσδιόριστη γεωπολιτική περίμετρος Ασίας και Αφρικής. Ήταν και η ασημαντότητα του φαρισαϊσμού των μικρών κοινοτήτων. Και υπήρχε και μία χώρα αναπαυομένων πολυθρυλήτων. Η Ελλάς! Ιδού ο αίτιος της δόξας Θεού. Τον Θεό δόξαζαν μέχρι προ τινος και οι Έλληνες των προσφάτων -πλην της νυν;- γενεών, των και πεπροικισμένων με μία ουσιαστική ελληνοχριστιανική παιδεία. Οι Έλληνες, που προσπαθούσαν να ακολουθήσουν τα χνάρια εκείνων των Ελλήνων, που έζησαν κάποτε και κήρυξαν την έναρξη της ιστορίας του πολιτισμού. Οι Έλληνες, οι φίλεργοι, οι ακέραιοι, οι δραστήριοι, οι συνεπείς, οι επιστήμονες, οι φιλόσοφοι, οι πέραν αμφισβητήσεως ανθρωπολογικά και πνευματικά υπέρτεροι. Είναι εκείνοι οι Έλληνες, που σήμερα προκαλούν τον φθόνο των λοιπών «πολιτισμένων» λαών, διότι όπως οι ξένοι το εννοούν, δεν υπάρχει τίποτε καινούργιο να προστεθεί σαν διευρυντικό των πνευματικών οριζόντων, επειδή η διαστολή του πνεύματος έχει ήδη ολοκληρωθεί δια των Ελλήνων. Όλα αυτά επετελούντο και ελειτούργουν κάποτε.Το ερώτημα εστιάζεται στο πώς είναι δυνατόν οι ξένοι σήμερα να φθονούν τους σημερινούς Έλληνες. Διότι κάτι τέτοιο διαχέεται μεταξύ των σημερινών Ελλήνων. Όμως, όπως μας είναι γνωστό, ο φθόνος προέρχεται από υποσυνείδητο θαυμασμό για κάποιες των πέραν του φθονούντος δεξιοτήτων. Τί λοιπόν διαθέτει σαν δεξιότητα ο σημερινός Έλλην; Κάθε ημέρα καταιγιζόμεθα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με σημειώματα Ελλήνων που απευθύνονται προς Έλληνες, όπου υπερτροφοδοτείται η αυτοεπιβεβαίωση για το πόσο ανώτερη φυλή είμαστε εμείς οι Έλληνες. Πόσο ευφυείς αποδεικνυόμεθα στην χρησιμοποίηση της γλώσσας, σε λογικομαθηματικούς συσχετισμούς, στην χωρική τακτοποίηση των σχημάτων και προβλημάτων, στην αισθησιοκινητική μας συμπεριφορά, στην μουσική μας αντίληψη, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στην ενδοπροσωπική επίγνωση και ικανότητα αδιαλείπτου επανεκτιμήσεως των παρουσιαζομένων ειδικών καταστάσεων κλπ.Είναι έτσι; Κι αν είναι έτσι, γιατί η Ελλάδα οδεύει από το κακό στο χειρότερο; Μήπως φταίνε οι ξένοι, επειδή μας «μισούν»; Μήπως οι ξένοι μας υπονομεύουν; Εάν ναι, τότε, πού είναι η ικανότητα των Ελλήνων να παρακάμψουν τους σκοπέλους αφού έχο