Ποιος εκκόλαψε το αυγό του φιδιού; Μα εγώ!

13:43 14/9/2012 - Πηγή: Olympia

Γράφει ο Βασίλης Δ. Χασιώτης  Λοιπόν, ας αυτοσυστηθώ -πολιτικά :Είμαι πολίτης τούτης της –κάποτε κυρίαρχης- χώρας.ΤΑΞΙΚΑ ανήκω στα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, που ευφυώς ονομάζονται «κορόιδα» από όσους ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ πίνουν στην υγεία τους.Ως ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ, έχω και άλλα ΣΥΝΗΘΗ ΚΟΥΣΟΥΡΙΑ, λόγω ιδιοσυγκρασίας αυτά.Π.χ., δεν ηδονίζομαι με όποιο «αγγούρι» μου πλασάρουν ως «υποχρέωσή» μου να το δεχτώ, εν ονόματι κάποιας ΚΟΙΝΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ, μια προσπάθεια που και οι πέτρες γνωρίζουν ότι κάθε άλλο «κοινή» και «εθνική»  είναι, αφού από το προσκλητήριο κατά κανόνα λείπουν τα χοντρά ΑΔΗΛΩΤΑ ΚΑΙ «ΑΓΝΩΣΤΗΣ» ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ

κομποδέματα αυτού του τόπου.Όπως έχω ξαναγράψει σε άλλο άρθρο μου, ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, είναι ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΣ εκ των «πλουσιοτέρων» Ελλήνων!Άλλο παράδειγμα από τα ΣΥΝΗΘΗ ΜΟΥ ΚΟΥΡΟΥΡΙΑ.Δεν μπορώ με τίποτα να πω, «σφάξε μου αγά μου ν’ αγιάσω».Κάτι έχω και με τα σφαγεία, και με τον αγά.Άλλο ΣΥΝΗΘΕΣ ΚΟΥΣΟΥΡΙ μου, μου είναι αδύνατο να καταπιώ ό,τι θεωρώ ότι με πνίγει ΑΔΙΚΑ.Ας μείνω όμως σ’ αυτά.Όμως, τέτοια κουσούρια έχοντας, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ, ΜΑ ΚΑΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ, των συνήθων υποζυγίων, φαίνεται ότι ΟΙ ΑΛΛΟΙ βλέποντάς τα, σφόδρα ταράχτηκαν –για θυμηθώ τον ποιητή.Κάτι έπρεπε, κάτι πρέπει να γίνει.Γι’ αρχή, μου έθεσαν διλήμματα του τύπου :«Είσαι αγανακτισμένος; Τότε, είσαι είτε φασίστας, είτε κομμουνιστής, είτε μαλάκας».Κι έπρεπε εγώ, τότε, να διαλέξω τι ήταν καλύτερο για το πρεστίζ μου.Κι έκανα τη χειρότερη επιλογή, γι’ ακόμα μια φορά.Αντί να διαλέξω ένα από τα τρία κακά, εγώ προτίμησα να εξακολουθώ να εκπροσωπώ και τα τρία κακά της μοίρας μου.Προτίμησα να παραμείνω αγανακτισμένος.Μετά από πολύ καιρό, μιας και τα πράγματα σ’ αυτό που ονομάζεται πολιτικό σύστημα στη χώρα μου, ιδίως αυτό του «παραδοσιακού» δικομματισμού από τη μεταπολίτευση ίσαμε και τον Μάϊο που πέρασε, δε πήγαιναν κατ’ ευχήν, και πάλι, ήρθα στην επιφάνεια.Θυμήθηκαν τις παλιές μου αγανακτήσεις.Όχι τώρα ότι δεν είμαι αγανακτισμένος, μα όπως και να το κάνουμε πολλά μεσολάβησαν από τότε, που συνέτειναν ώστε οι πλατείες να ερημώσουν από την παρουσία των αγανακτισμένων.Μιας και στο πολιτικό προσκήνιο, εξόν απ’ τις άλλες ανατροπές ήρθε και μια άλλη, αυτή του θεριέματος της Άκρας Δεξιάς, έπρεπε με κάποιο τρόπο, κάποιος να χρεωθεί το ολίσθημα.Σε τέτοιες όμως περιπτώσεις, δεν πρέπει κανείς να αναλώνει και πολύ φαιά ουσία καίγοντας άνευ λόγου πολύτιμα εγκεφαλικά κύτταρα για να μαντέψει ποιος θα είναι ο «τυχερός» : εδώ έχουμε πάντα πρόχειρο τον «φταίχτη».Είναι οι παραπάνω.Αυτοί ντε…Οι ολίγον φασίστες…Οι ολίγον κομμουνιστές…Οι ολίγον μαλάκες…Οι αγανακτισμένοι ντε…Έτσι λοιπόν, στο ερώτημα ποιος εκκόλαψε το αυγό του φιδιού, η απάντηση ήρθε φυσιολογικά, σαν το νεράκι της βρύσης.Οι αγανακτισμένοι, αυτά τα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.Δηλαδή, όχι ακριβώς αυτοί, μα, να, αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν την αγανάκτησή τους, κάτι χρυσαυγίτες και κάτι συριζαίοι.Αλλά, βεβαίως, αυτοί, βρήκαν «κατάλληλο έδαφος» για να το εκμεταλλευτούν.Βρήκαν αγανακτισμένους πολίτες που βγήκαν στους δρόμους, ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΑΝ, δεν