ΠΩΣ ΗΡΘΕ, ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΑΠΗΛΘΕ Ο ΟΘΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΒΑΥΑΡΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΥΣΤΩΔΙΑ

14:51 31/1/2012 - Πηγή: Olympia

(λίγη ιστορία στον «αγαπητό» Martin Schulz-άλλος ένας «φιλέλληνας»-)

Γράφει η Σοφία Τ.

Ορισμένα σημεία για την… Βαρβαροκρατία που θέλουν να επαναλάβουν οι «φίλοι» μας στην Ευρώπη. Και αυτό επειδή αναφέρθηκε στον βασιλέα των «προστάτιδων» Δυνάμεων ο Martin Schulz. Και ο Όθωνας και η «βοήθεια» στην Επανάσταση von Martin εξυπηρετούσε 2 σκοπούς(εδώ ένα σύντομο ιστορικό της παρουσίας του στην πατρίδα μας). Η Ελλάδα να μην είναι ποτέ ανεξάρτητη, γιατί δεν θα το άντεχε αυτό η τότε κοσμοκράτειρα Βρετανία και να της κλέβουν

οι τοκογλύφοι τον πλούτο της που ούτε οι Τούρκοι δεν κατάφεραν παρά τις σφαγές τους! Γι’ αυτό επιλέχθηκε ο Βαυαρός Όθων(από αυλή δηλ. εκτός των 3 «προστάτιδων») ως ελέω Θεού(= Μ. Δυνάμεις) μονάρχης. Και ας μην ήξερε ούτε λέξη ελληνικά και ας ήταν καθολικός. Αρκούσε ότι «θαύμαζε» και αυτός και ο πατέρας του βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α’ τον ελληνικό πολιτισμό(το βλέπουν όλοι στα κλεμμένα του μουσείο στο Μόναχο). Από το 1824 μέχρι το 1898, που η Ελλάδα ετέθη υπό Διεθνή οικονομικό έλεγχο, είχαμε πάρει 10 δάνεια συνολικού ποσού 920 εκατ. γαλλικών φράγκων (γ.φρ.), από τα οποία τα 270 εκατ. γ.φρ. ήταν έξοδα-κρατήσεις μεσαζόντων και τραπεζών. Τα υπόλοιπα διατέθηκαν κατά σειρά για αμοιβές αγωνιστών, έξοδα αντιβασιλείας, για την οργάνωση Βαυαρικού στρατού, για αποζημίωση στην Τουρκία για τον Ατυχή πόλεμο του 1897 και λίγα για επενδύσεις την περίοδο Χ. Τρικούπη (Σιδηρόδρομοι κ.λπ.).
Από το 1898 μέχρι το 1932 πήραμε άλλα 1.280 εκατ. γ.φρ., που χρησιμοποιήθηκαν εκτός από την εξυπηρέτηση παλαιών δανείων, για τους Βαλκανικούς πολέμους, για αποκατάσταση προσφύγων κ.λπ. Για να γίνει κατανοητή η εκμετάλλευση της χώρας μας από τους δανειστές, αρκεί να σημειώσουμε ότι μέχρι το 1932 είχαμε πληρώσει 130 εκατ. γ.φρ. περισσότερα από ό,τι είχαμε πάρει και χρωστούσαμε ακόμα 2 δισ. εκατ. γ.φρ. Από το 1932 μέχρι το 1945 δεν είχαμε εξωτερικό δανεισμό, ενώ είχε παγώσει η εξυπηρέτηση των παλαιών δανείων λόγω της παγκόσμιας κρίσης και του πολέμου.
Την περίοδο 1946-1967, που ήταν και από τις δυσκολότερες περιόδους για τη χώρα μας, η Ελλάδα θα συνάψει συνολικά δάνεια ύψους 406 εκατ. δολ. για την αντιμετώπιση δαπανών του εμφυλίου πολέμου και κυρίως για σημαντικά έργα υποδομής, που έθεσαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη της χώρας. Την περίοδο αυτή διακανονίστηκε το 97% του εξωτερικού προπολεμικού Δημόσιου Χρέους. Την περίοδο της δικτατορίας ο εξωτερικός δανεισμός σημείωσε πολύ μικρή αύξηση, λόγω της απομόνωσης της χώρας μας και τελικά το εξωτερικό Δημόσιο Χρέος το 1974 ήταν 115 δισ. δρχ. (22% του ΑΕΠ). Η περίοδος 1974-1981 ήταν η περίοδος ανασυγκροτήσεως της χώρας μας και τα λίγα δάνεια που πήραμε διατέθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους για επενδύσεις, με την εκτέλεση των μεγάλων έργων υποδομής, όπως ο Μόρνος, οι εθνικές οδοί, τα σημαντικά έργα υποδομής στην Αττική, αποχετεύσεις, οδικές αρτηρίες, αποκατάσταση ζημιών από σεισμούς το 1978 και 1981 κ.λπ. και τελικά το εξωτερικό Δημόσιο Χρέος το 1981 ήταν μόλις 672 δισ. δρχ. (29,7% του ΑΕΠ). Η έκρηξη το