Ρομάνο Πρόντι: «Είμαστε όλοι Έλληνες. Θα σω θούμε ή θα καταστραφούμε μαζί»

22:23 8/6/2012 - Πηγή: Olympia

Συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας και πρώην προέδρου της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, με τίτλο «Ενωμένοι, ειδάλλως, η Ευρώπη βγαίνει από την ιστορία», φιλοξενεί η οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore.

Τα Ηνωμένα Έθνη της Ευρώπης παραμένουν ο στόχος. Στις 28 και 29 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί μια σημαντική σύνοδος για την ίδια την επιβίωση του ευρώ. Αυτήν τη φορά θα υπάρξει αποτέλεσμα;

«Στην παρούσα φάση, το μεγαλύτερο στήριγμα για την Ευρώπη είναι το ένστικτο της επιβίωσης. Η επιβίωση

της Ευρώπης, όχι η επιβίωση των μεμονωμένων κρατών, διότι επιβίωση σημαίνει αποκλειστικά ‘Ευρώπη’. Χωρίς αυτήν, κανείς δεν επιβιώνει. Βρισκόμαστε σε μια ιστορική καμπή, δεν μπορούμε να χάσουμε αυτό το ραντεβού. Όσο για τη σύνοδο στις 28 Ιουνίου, πρέπει να πω ότι έχω απογοητευθεί πολλάκις από τις 25 (ή 26, έχω χάσει το λογαριασμό) συνόδους στις οποίες συμμετείχα.Βρισκόμαστε στο τέλος ενός μεγάλου γύρου, έχει χτυπήσει το καμπανάκι, αλλά θα κρατήσω για μένα την απογοήτευση. Η Ευρώπη, τον τελευταίο καιρό, έχει επιδείξει τη μεγαλύτερη δυνατή φαντασία στην αναβολή των προβλημάτων και στην απροθυμία της να τα αντιμετωπίσει από τη ρίζα τους. Εύχομαι, πως η αίσθηση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης θα βοηθήσει στην αλλαγή της νοοτροπίας».Η Γερμανίδα καγκελάριος υποστηρίζει: πολιτική ένωση, ακόμα και με Ευρώπη δύο ταχυτήτων.«Αντιμετωπίζουμε το παράδοξο μιας Γερμανίδας καγκελαρίου που, καθημερινά, επικαλείται τις ιδέες του ευρωπαϊσμού στα λόγια, ενώ, επί των έργων προωθεί τόσο πολύ την αντιευρωπαϊκή πολιτική ώστε καθίσταται αδύνατη η χρήση των απαραίτητων εργαλείων για την έξοδο από την κρίση. Ο νέος ρόλος της Ε.Κ.Τ. και τα ευρωομόλογα αποτελούν πλέον τα προαπαιτούμενα για την υλοποίηση αμιγώς ευρωπαϊκών πολιτικών».Όμως, χρειάζονται και κοινές πολιτικές…. «Σε άλλες περιόδους θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με θέματα όπως ο ευρωπαϊκός στρατός, η κοινή άμυνα, η ενοποίηση των διπλωματικών υπηρεσιών. Αυτήν τη στιγμή, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε, για να επιτευχθούν οι πολιτικοί στόχοι που υποδεικνύει η Merkel, αναπόφευκτα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε εργαλεία τα οποία εκείνη δεν επιθυμεί καν να ονοματίσει».Έχει συζητηθεί επί μακρόν η σύσταση μιας ευρωπαϊκής υπηκοότητας, ενός ευρωπαϊκού λαού. Οι κοινές γνώμες φαίνεται πως είναι περισσότερο συγκλίνουσες σε σχέση με το παρελθόν. Ποια είναι η αντίληψή σας;«Αυτό που, επιφανειακά, περιγράφεται ως απόσταση μεταξύ των λαών και των κυβερνώντων στην Ευρώπη εξηγείται πολύ απλά: οι ευρωπαίοι πολιτικοί επί μια δεκαετία θέλησαν να αυξήσουν -επιστημονικώς-αυτήν την απόσταση».Για παράδειγμα; «Σήμερα ζητείται η ενιαία επιτήρηση επί των τραπεζών, αλλά στο παρελθόν η ίδια η Γαλλία και η Γερμανία υπό την ιταλική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης αρνήθηκαν την ενιαία επιτήρηση στους προϋπολογισμούς των κρατών, κάτι ακόμα πιο απλό. Λέγεται: χρειάζεται ένας ευρωπαϊκός λαός (στο κείμενο:demos), αλλά επί έτη επικράτησε η φειδώ για το πρόγραμμα Erasmus, ένα πραγματικό εργαλείο με το οποίο η Ευρώπη μπορεί να διαμορφώσει