Σ.Σακοράφα. Αρθρο στην Ελευθεροτυπία.

14:05 24/10/2011 - Πηγή: Olympia

Της ΣΟΦΙΑΣ ΣΑΚΟΡΑΦΑ

Ανεξάρτητης βουλευτή

Ενα νέο ΕΑΜ είναι σήμερα ώριμο τέκνο της ανάγκης

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος παρήγαγε την καταστροφή που είχε ανάγκη το σύστημα, ώστε να τη μετατρέψει σε ευκαιρία, προκειμένου να βγει από την κρίση του Μεσοπολέμου.

 Το γεγονός ότι σήμερα συγκροτεί ένα παρόμοιο σκηνικό καταστροφής και ανθρωποθυσιών, αυτή τη φορά μέσω ενός αδυσώπητου οικονομικού πολέμου, νομίζω ότι ελάχιστοι το αρνούνται.

Αυτή η αναλογία των ιστορικών και των πολιτικών στιγμών οδηγεί πολύ κόσμο στη σκέψη

«εάν όχι τώρα, πότε;».

Εάν σήμερα, που ο λαός εξοντώνεται, η εθνική ανεξαρτησία γκρεμίζεται, η δημοκρατία εκτρέπεται, δεν καταφέρουμε να αντισταθούμε συγκροτώντας ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, τότε πότε θα γίνει αυτό;

Εκτιμώ ότι οι περισσότεροι συμφωνούν πως η ιστορική συγκυρία είναι επιτακτικά ώριμη για τη συγκρότηση ενός μετώπου, ενός νέου ΕΑΜ.

Λέω οι περισσότεροι, γιατί υπάρχουν δυνάμεις, οι οποίες μπλοκάρουν αυτή την αναγκαιότητα θέτοντας ως προκείμενο, το επικείμενο.

Θέτοντας, λοιπόν, ως τροχοπέδη για την έναρξη έστω ενός διαλόγου το φορτισμένο ερώτημα «Μέτωπο ρήξης ή ενσωμάτωσης;», δημιουργούν, κατά την άποψή μου, εμπόδια τεχνητά, για να μην πω μεταφυσικά.

Το ζήτημα της ρήξης ή της ενσωμάτωσης είναι αναπόσπαστο από τον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων. Είναι ιστορικό δεδομένο ότι το ίδιο το κίνημα θέτει συγκεκριμένα ζητήματα γύρω από τα οποία αναπτύσσονται πολιτικές απαντήσεις και πολιτικές επιλογές που βασίζονται σε έναν συγκεκριμένο συσχετισμό δυνάμεων αλλά και δημιουργούν νέους συσχετισμούς.

Εκ των ιδρυτών του ΕΑΜ υπήρξε ο Ηλίας Τσιριμώκος. Σκεφτείτε το μέγεθος της καταστροφής, εάν κάποιοι, φοβούμενοι την προδιαγεγραμμένη ενσωμάτωση του Τσιριμώκου -ενσωμάτωση έως προσήλωσης στα ανάκτορα το 1965- δεν ίδρυαν το ΕΑΜ.

Ή, ακόμη χειρότερα, σκεφτείτε το μέγεθος της τραγωδίας εάν κάποιοι, φοβούμενοι μήπως ο «ενσωματωμένος» Τσιριμώκος οδηγήσει και το ΕΑΜ σε ενσωμάτωση, δεν ίδρυαν το ΕΑΜ.

Το ΕΑΜ που ριζοσπαστικοποίησε συνειδήσεις, που δημιούργησε έναν πρωτόγνωρο για την Ευρώπη αριστερό συσχετισμό δυνάμεων, το ΕΑΜ που σήμερα αποτελεί «ώριμο τέκνο της ανάγκης», δεν εκβιάζει εκ των προτέρων απαντήσεις, αλλά είχε, και εν δυνάμει πρέπει να αποκτήσει, τη δύναμη, την ασφάλεια και την ωριμότητα να παράγει απαντήσεις, να παράγει εξελίξεις.

Μια δεύτερη σκέψη που γεννιέται ακριβώς λόγω της αναλογίας των ιστορικών στιγμών είναι «εάν όχι εμείς, τότε ποιοι;».

Στο «εμείς» θα έπρεπε να απαντήσουν, κατά την άποψή μου, όλοι. Η κομμουνιστική, η ριζοσπαστική, η εξωκοινοβουλευτική, η σοσιαλιστική αριστερά, οι δυνάμεις της οικολογίας.

Προερχόμενη από το χώρο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, από το ΠΑΣΟΚ, θα ήθελα να αναρωτηθώ μαζί με τους συντρόφους μου: Εάν όχι εμείς, τότε ποιοι;

Οι ιστορικοί συνεχιστές της Εθνικής Αντίστασης, του 114, του Πολυτεχνείου, της μεγάλης ανατροπής που συντελέστηκε πριν από ακριβώς 30 χρόνια, είμαστε κι εμείς.

Και ότα