Σύγχρονη σεισάχθεια

18:34 3/12/2012 - Πηγή: Olympia

Η ευρεία «αποχρέωση» κρατών, τραπεζών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών είναι απαραίτητη, εάν θέλει κανείς αφενός μεν να επιλύσει ριζικά τα προβλήματα της Δύσης, αφετέρου να ξεφύγει από τον κίνδυνο διπλής ύφεσης, με καταστροφικές προεκτάσεις

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

“Το μυστικό της ευημερίας ενός κράτους ή μίας ένωσης ανεξάρτητων χωρών είναι ένα σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που να προάγει το Κράτος Δικαίου, την ισότητα, τη συνεχή καινοτομία, την ατομική πρωτοβουλία, τη σωστή κατανομή των πόρων και την ορθολογική

αναδιανομή των εισοδημάτων” (Obama με παρεμβάσεις).

Ο γερμανικός τύπος κατηγορεί την καγκελάριο για την εκτεταμένη προώθηση πολεμικού εξοπλισμού – με τη σημερινή φωτογραφία στο εξώφυλλο του Spiegel να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Ίσως πολλοί από εμάς δεν κατανοούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας – όπως επίσης πολλοί επιχειρηματίες εκεί, από τις «αιμοβόρες» επιδρομές της γερμανικής οικονομικής αστυνομίας, η οποία ελάχιστα διαφέρει από τα SS του παρελθόντος.

Στην Ισλανδία, η οποία επέλεξε τη χρεοκοπία των τραπεζών της, τη μετέπειτα κρατικοποίηση τους, την τιμωρία των ενόχων και τη συνταγματική μεταρρύθμιση, φαίνεται να επιστρέφει η κρίση – αφού, μετά τη γενικευμένη διαγραφή χρεών των πολιτών, μία μεγάλη τράπεζα ενυπόθηκων δανείων της αντιμετωπίζει τον κίνδυνο κατάρρευσης.

Η Μ. Βρετανία, ο μεγαλύτερος χρηματιστηριακός «διακινητής» του ευρώ, δέχεται την επίθεση της Γαλλίας – η οποία θέλει απεγνωσμένα να αποκτήσει τα προνόμια που προσφέρει η διαπραγμάτευση του κοινού νομίσματος, έτσι ώστε να διαφύγει από την κρίση της οικονομίας της. Παράλληλα, η Μ. Βρετανία ευρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με νέα, μεγάλα προβλήματα του τραπεζικού κλάδου της.

Οι Η.Π.Α., ως συνήθως με τη βοήθεια των εταιρειών αξιολόγησης, υποτίμησε την πιστοληπτική ικανότητα των ευρωπαϊκών μηχανισμών στήριξης EFSF και ESM, στα πλαίσια της «διελκυστίνδας ευρώ-δολαρίου». Φυσικά οι επιθετικές ενέργειες αυτού του είδους θα συνεχισθούν – ενώ ελπίζουμε να μην ξεπεράσουν τα όρια, γνωρίζοντας πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι ένα πληγωμένο, πανίσχυρο θηρίο.

Η Κύπρος αποδέχθηκε την ένταξη της στον «αστερισμό» του ΔΝΤ, αφού η Ρωσία είναι αδύνατον να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου το διογκωμένο τραπεζικό κλάδο της, ο οποίος αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα – με οδυνηρά αποτελέσματα για τους πολίτες της, τα οποία δεν είναι καθόλου δύσκολο να προβλεφθούν.

Περαιτέρω, ο «αφελληνισμός» των ελληνικών τραπεζών, αφού προηγουμένως «διασωθούν» από τους φορολογουμένους, από τα συνήθη «υποζύγια» δηλαδή, μέσω της ανακεφαλαιοποίησης τους εις βάρος του δημοσίου χρέους, είναι μάλλον δεδομένος – με τη νέα διαγραφή χρέους (επαναγορά ομολόγων), στην οποία εκβιάζονται, καθώς επίσης με την τοποθέτηση επιτρόπων στις διοικήσεις τους.

Τη ίδια στιγμή η κοινή γνώμη «τρέφεται» δυστυχώς με συνεχώς περισσότερα σκάνδαλα πολιτικής και οικονομικής διαφθοράς, έτσι ώστε να αποπροσανατολίζεται και να αντιδράει το δυνατόν λιγότερο, όσον αφορά την κ