Τα συνταγματικά πραξικοπήματα και η τραγωδία της χώρας

18:54 18/10/2012 - Πηγή: Olympia

Γράφει ο Δαμωνίδης

Η Χώρα διανύει την πλέον μελανή σελίδα του ελεύθερου βίου της… Η «Πέμπτη Φάλαγγα» άνοιξε εκ των ένδον τις Κερκόπορτες με τα αλλεπάλληλα Συνταγματικά Πραξικοπήματα, υπό την πλήρη ανοχή των «Φρουρών» της Συνταγματικής Τάξης!

Και εκ των υστέρων οι «Φρουροί» εκχέουν υποκριτικώς («επιλαθείη η γλώττα το λάρυγγί μου αν σε απαρνηθώ, ω Σιών, Σιών…») «κροκοδείλια δάκρυα» για την εκχώρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και την υπαγωγή της Χώρας και του Λαού της σε Προτεκτοράτο του Γερμανικού Δόγματος: «Drang nach Osten» (= πορεία προς Ανατολάς)!

Αλλά «ενός κακού δοθέντος,

μύρια έπονται…»!

Ο Πρώτος τη τάξει «Φρουρός της Συνταγματικής Τάξης» κατά την εκχώρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας κατέφυγε στην τακτική των παλαιών Αρσακειάδων: «Η σιωπή μου προς απάντησή σας…»!

Ο Δεύτερος τη τάξει, ο ανεκδιήγητος και ανελλήνιστος, ο μοιραίος ΓΑΠ, ανεπιστρεπτί καταδικασμένος στην Εθνική Συνείδηση, ομού μετά του Τρίτου στην Πολιτειακή Τάξη, του «κηπουρού» του, Φίλιππου Πετσάλνικου, απολαμβάνουν τα επίχειρα των ενεργειών τους…

Ο μεν πρώτος ως περιοδεύων, κατ’ απονομή «καθηγητής» του Χάρβαρντ, ο δε δεύτερος επαναπαυόμενος στην παράνομη βίλα του στην Κοζάνη!

Ω της καταισχύνης…

Και ήλθε η «Νέα Τάξη πραγμάτων». Ο Πρώτος τη Τάξει «Φρουρός της Συνταγματικής Τάξης» συνεχίζει την τακτική της «δακρυρροούσης Νιόβης». Ο Δεύτερος, μετά τα απειράριθμα «Ζάππεια», την «ώρα που ενδίδει και πηγαίνει για τα Σούσα, για σατραπείες και τέτοια», καθ’ ομολογία του, «ουδείς αναμάρτητος», προσφέρει τα προσκυνήματά του στην εκπρόσωπο των Νιμπελούγκεν…

Και ο αδάμαστος Λαός διαγιγνώσκει: «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον…».

Ο Τρίτος στην Πολιτειακή Τάξη διακηρύσσει τις σεξουαλικές ικανότητές του στον δυστυχή καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλο, στερούμενος της «έξωθεν καλής μαρτυρίας», ανάγει σε υπέρτατους Δικαιοκριτές τον υπόδικο Ι. Καπελέρη και τον αμφιβόλου αξιοπιστίας Ι. Διώτη και, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, επανέρχεται στην έδρα του Πραιτωρίου!

«Λαέ μου, καλέ και ηγαπημένε, πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε…», αναφωνεί στο διάβα των 187 χρόνων ο Εθνικός μας Ποιητής Διονύσιος Σολωμός.

Η ανιστόρητη «ηγεσία» αυτού του δύσμοιρου Τόπου ας εγκύψει, τούτες τις κρίσιμες στιγμές, στα θυμόσοφα λόγια εκείνων που κράτησαν γιαταγάνι για τη λευτεριά της δόλιας της Πατρίδας:

«Τούτη την πατρίδα την έχουμε όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμε, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί να τη φυλάμε, κι όλοι μαζί και να μη λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ” ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκιάνουν, τότε να λέμε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”…».
(Γιάννης Μακρυγιάννης: «Απομνημονεύματα»)

Το θλιβερό θέαμα του Μεταπρατικού Κεφαλαίου -ε