ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΟΙΝΟΤΥΠΙΕΣ

10:52 5/5/2012 - Πηγή: Olympia

Κανονικά και όπως συνηθίζεται, θα έπρεπε τώρα να σας γράψω ένα φιλιππικό για την κατάσταση στην Πατρίδα μας (που προφανώς όλοι μας γνωρίζουμε και πάρα πολλοί από εμάς νιώθουμε πολύ οδυνηρά στο πετσί μας).
Ωραίο θα ήταν κι ένα δριμύ “κατηγορώ” ίσως, για να σας δείξω πως αισθάνομαι τρομερή αγανάκτηση απέναντι στα καθάρματα που εγκλημάτησαν εναντίον μας
(“Πρωτοπόρος στην αγανάκτηση” που είναι και της “μοδός” λες και δεν είμαστε όλοι μας εξοργισμένοι).
Ενδεχομένως θα συνέχιζα με μιά ανάλυση του εγχώριου και του διεθνούς περιβάλλοντος για να επιδείξω τις εξειδικευμένες γνώσεις μου και

το πόσο διαβασμένη
είμαι (λες και αγνοώ πως όλοι οι ξεσηκωμένοι Έλληνες ξέρουν πολύ καλά το τι τους
γίνεται).
Και θα τελείωνα διαβεβαιώνωντάς σας (με το χέρι στην καρδιά) πως “γνωρίζω τις λύσεις και θέλω να προσφέρω μπλα μπλα μπλα και τι κατάλληλη
που είμαι, έχω και περγαμηνές, έχω κάνει αγώνες, σας δίνω το χέρι μου (αυτό που είχα στην καρδιά), εμπιστευτείτε με” κλπ.
(Αν και αυτό το τελευταίο θα ήταν καλύτερα να έβαζα άλλους να το γράψουν για μένα. Γηπεδικές ιαχές που ξεσηκώνουν την ομάδα… υπάρχουν
ακόμα πολλά “στούκας” που τις μεταφέρουν στη πολιτική αντιπαράθεση, συχνά δε με το αζημίωτο).
Έχω σπουδάσει δημόσιες σχέσεις κι έχω εργαστεί επί χρόνια σαν διαφημίστρια. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως γνωρίζω καλά να κατασκευάζω “προφίλ”, πόσο μάλλον το δικό μου “προφίλ”.
Και λοιπόν;
Κομίζω γλαύκα ες Αθήνας λέγοντας πως ένας διαφημιστής μπορεί να επινοήσει σπουδαία χαρακτηριστικά ακόμα και για τους σύγχρονους σιχαμερούς Εφιάλτες.
Ένας διαφημιστής επίσης, συνηθίζει να προσφέρει τις γνώσεις του επί χρήμασι. Έχω βαρεθεί να τους βλέπω συνεχώς γύρω μου, κρυμμένους πίσω
από δημόσιες σχέσεις και φαντεζί προεκλογικές καμπάνιες που βρωμάνε πολλά περισσευούμενα λεφτά.
Όπως όμως καταρρέει το καταστροφικό ψέμα της μεταπολίτευσης, έτσι καταρρέουν και τα χιλιάδες μικρότερα ψέματα που το υποστήριξαν.
Όλα αυτά τα κόλπα είναι πλέον γνωστά και έγιναν γνωστά με πολύ οδυνηρό τρόπο. Θα ήμασταν πολύ “λίγοι” αν τα χρησιμοποιούσαμε μόνο και
μόνο για να χτίσουμε επάνω τους πολιτικές σταδιοδρομίες και επενδύοντας στους απελπισμένους και χαμηλής νοημοσύνης ψηφοφόρους. Θα ήταν φτηνιάρικο, όσα λεφτά και αν κόστιζε κι αυτό το ξέρω καλά.
Αυτά που μάλλον δεν είναι γνωστά, είναι τα συναισθήματα κάποιου που βρίσκεται ξαφνικά στην άλλη πλευρά, αυτή ενός πρωτάρη υποψηφίου βουλευτή στις
σημερινές πρωτόγνωρες πολιτικές συνθήκες.
Η πικρή αλήθεια είναι πως υποβάλλοντας αίτηση για να συμπεριληφθώ στα ψηφοδέλτια των “Ανεξαρτήτων Ελλήνων”, αυτό που σκεφτόμουν ήταν
“για να δούμε” και “σιγά μη με διαλέξουν” και “ποιά είμαι εγώ”. Δειλή στην πραγματικότητα προσέγγιση αλλά έτσι ένιωθα, τι να κάνουμε.
Έλα όμως που η πολιτική σιχαμάρα των τελευταίων χρόνων διαλύεται στις μέρες μας με ταχύτητα φωτός! Και ξέρετε τι απομένει; Απομένει η μοναδική ευκαιρία και συνάμα πατριωτικό μας χρέος, να εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας αντί για τους περισπού