Το πασοκ είναι εδώ, ενωμένο, συναινετικό

20:06 18/6/2011 - Πηγή: Olympia

Από τον Ψυχίατρο Μετά την άτακτη υποχώρηση, ή πιό σωστά κυβίστιση του Πρωθυπουργού, λόγω της έντονης δυσφορίας των «δικών του» στην προοπτική παραίτησής του όπως είπε στην τηλεφωνική συνομιλία του με το Σαμαρά, είχαμε χθες τον ανασχηματισμό. Ή την αναδόμηση (sic) για τους παλαιότερους.Είναι φανερό, σε όλους όσοι βλέπουν, από την στελέχωση της νέας Κυβέρνησης ότι η παιδική χαρά που κυβέρνησε την Ελλάδα 20 μήνες ήταν πλήρως αποτυχημένη. Οι «κηπουροί», όπως

τους χαρακτήρισε ο παραιτηθείς Φλωρίδης, δηλαδή το φιλικό περιβάλλον του Πρωθυπουργού, είτε πήγε σπίτι του (Δρούτσας, Μπιρμπίλη, Νταλάρα, Κουβέλης, Πανάρετος), είτε υποβαθμίστηκε (Παμπούκης, Ραγκούσης, Παπακωνσταντίνου).  Οι φίλοι λοιπόν του Πρωθυπουργού είναι άχρηστοι. Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιός είσαι.  Η νέα Κυβέρνηση είναι στελεχωμένη από, κατά κύριο λόγο, στελέχη της εποχής Σημίτη. Μετρήστε τους και θα το δείτε. Το για ποιούς λόγους προέκυψε αυτό είναι πολύ απλό.  Ο πρώτος, οι «κηπουροί» είπαμε ήταν πιό άχρηστοι από τα στελέχη της εποχής Σημίτη τα οποία είναι «ψημένα» στην επικοινωνία. Προσοχή, στην επικοινωνία, όχι απαραίτητα στο αποτέλεσμα. Αλλά σε σύγκριση με τους «κηπουρούς» φαντάζουν Τιτάνες αποτελεσματικότητας.  Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος είναι η ανάγκη να μη διασπαστεί το πασοκ σε αυτή τη χρονική στιγμή. Αυτό φάνηκε άλλωστε από τις δηλώσεις που έκαναν οι Παπανδρεϊκοί περί Ιουλιανών. Δεν εξετάζω, γιατί χρονικά πλεόν δεν έχει σημασία, αν ήταν «στημένες» εναντίον του Βενιζέλου, αλλά είναι προφανές, κι αυτό είναι το ουσιαστικό, ότι κάποιοι βουλευτές ξανααισθάνθηκαν το ειδικό βάρος του Βενιζέλου και φοβήθηκαν ένα Βενιζέλειο Ζάππειο 2. Και δεν θα χαρακτήριζα απαραίτητα αυτούς τους βουλευτές Παπανδρεϊκούς με την έννοια της τυφλής υποστήριξης στον Πρωθυπουργό αλλά κλασσικούς πασόκους, παρτάκηδες, που μπροστά στον κίνδυνο της απώλειας της εξουσίας και της νομής του χρήματος, δεν ήθελαν σε αυτή τη χρονική στιγμή την ανατροπή του Πρωθυπουργού. Όπως άλλωστε είπα και παραπάνω κανείς πασόκος δεν ήθελε ούτε την παραίτηση του Πρωθυπουργού.  Είναι προφανές πως στα πλαίσια της μη διάλυσης του πασοκ, η συνδιαλλαγή μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Βενιζέλου εγκαθιστά πλέον το Βενιζέλο ως αδιαμφισβήτητο νούμερο 2 και του κόμματος και της Κυβέρνησης. Ο αυτοεγκλωβισμός του Πρωθυπουργού έναντι στο σύνολο της Αντιπολίτευσης είχε ως μόνη λύση την παραχώρηση του δαχτυλιδιού της διαδοχής, όσο άγαρμπα κι όσο εμφανώς στημένα έγινε από την πλευρά του Πρωθυπουργού, στο Βενιζέλο. Κατ’ ουσία όπως ακριβώς έγινε και με τον ίδιο και το Σημίτη. Αλλά η επίσημη διαδοχή Βενιζέλου είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει σε άλλο χρόνο. Για τώρα ο Πρωθυπουργός πέτυχε τη συναίνεση εντός των τειχών.  Είναι επίσης προφανές πως ο Πρωθυπουργός ενασχολούμενος επί 20μηνο με υπόγειες συμφωνίες και αθλητικές δραστηριότητες, παραμέλησε το κόμμα. Όχι ότι είχε ποτέ ισχυρά ερείσματα γιατί ουσιαστικά μέχρι την εποχή Σημίτη κι ο ίδιος ήταν «κηπουρός» του πατρός του. Μη ξεχνάτε ότι ο Πρωθυπουργός υπουργοποιήθηκε σαν αντάλλαγμα