Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η δήθεν νέα “αποστασία”…

21:56 17/6/2011 - Πηγή: Olympia

Τις τελευταίες εβδομάδες το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση λόγω των δυσμενών εξελίξεων στα οικονομικά μεγέθη της Χώρας, αλλά και λόγω της αυξανόμενης πίεσης από μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης. Η πίεση αυτή οδηγεί σε σπασμωδικές αντιδράσεις και επιπόλαιες δηλώσεις πολλών βουλευτών και μεγαλόσχημων υπουργών της κυβέρνησης που αναδεικνύει γλαφυρά την ένδεια της πολιτικής τους σκέψης, την ελαφρότητα των γενικότερων ισχυρισμών τους αλλά και την έλλειψη γενικότερης παιδείας τους. Ένα νέο τέτοιο κρούσμα

(το πρώτο ήταν όταν ο Ευρυβιάδης τα βρήκε με τον Θεμιστοκλή και νίκησαν στην Σαλαμίνα) είναι η ταύτιση με δηλώσεις από πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές και υπουργούς (Αντωνακόπουλος, Κακλαμάνης, Διαμαντίδης, Πάγκαλος) της γελοιοποίησης και του εξευτελισμού της σύγχρονης πολιτικής ζωής της Ελλάδας που ζούμε, με τα “Ιουλιανά” και την “αποστασία” του 1965. Μάλιστα η βουλευτής Τόνια Αντωνίου ζήτησε να διανεμηθεί σε όλους τους βουλευτές το βιβλίο του Ανδρέα Παπανδρέου “η δημοκρατία στο απόσπασμα” για να μάθουν όλοι τις μεθοδεύσεις που είχαν γίνει τότε.Ας θυμηθούμε εν τάχει τι συνέβη τότε. Υπήρξε διάσταση απόψεων του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στις ανακρίσεις στην υπόθεση “ΑΣΠΙΔΑ” στην οποία εμπλεκόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ακολούθησε ανταλλαγή εμπρηστικών επιστολών μεταξύ Βασιλιά – Παπανδρέου, παραίτηση του τελευταίου και δημιουργία νέων κυβερνήσεων με την απόσχιση βουλευτών της Ένωσης Κέντρου (των “αποστατών”) και την κοινοβουλευτική στήριξη της Ε.Ρ.Ε. Οι κυβερνήσεις αυτές συμπτύχθηκαν με την καθοδήγηση του Παλατιού και την επέμβαση του Αμερικανικού παράγοντα που σύμφωνα με φήμες που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από στοιχεία, χρηματοδότησε κάποιους “αποστάτες”, ενώ οι ψηφοφόροι της “Ένωσης Κέντρου” και της ΕΔΑ διαδήλωναν μαζικά κατά των “αποστατών”. Η διήγηση αυτή είναι η ευνοϊκότερη δυνατή για τη “δημοκρατική παράταξη” και παραγνωρίζει πολλά στοιχεία όπως ότι ο “ΑΣΠΙΔΑ” υπήρχε και κατά πάσα πιθανότητα συμμετείχε ο Ανδρέας Παπανδρέου σε αυτόν, η “Ένωση Κέντρου” δεν ήταν ένα κόμμα παρά μια χαλαρή ομοσπονδία μικρών κομμάτων και αρχηγίσκων του Κέντρου που ουσιαστικά ποτέ δεν αναγνώρισαν τον Γεώργιο Παπανδρέου ως αρχηγό τους κτλ. Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα μας.Προσπαθώ να βρω ποιες είναι οι ομοιότητες του σημερινού πολιτικού τραγέλαφου που ζούμε με τα “Ιουλιανά” εκείνης της εποχής και πραγματικά δεν μπορώ να βρω την παραμικρή ομοιότητα. Αντί για το πανίσχυρο ανεξάρτητο Στέμμα με τους μηχανισμούς και την πολιτική κηδεμονία που ασκούσε στα κόμματα της εποχής και έναν νεότατο λαλίστατο αλλά άπειρο Βασιλιά, έχουμε έναν υπερήλικα πρόεδρο Δημοκρατίας δέσμιο των κομμάτων που τον εξέλεξαν, να παρακολουθεί αμέτοχος και ανήμπορος τις εξελίξεις μουρμουρίζοντας κοινοτυπίες, ευχές και παρακάλια μπροστά σε φωτογράφους για λίγα δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσουν οι συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς.Αντί για τον γηραιό έμπειρο κοινοβουλευτικό άνδρα Γεώργιο Παπανδρέου