Ξεκίνησε το ταξίδι της ευρωζώνης προς τη διάλυση

09:22 31/5/2012 - Πηγή: Olympia

”Η σημερινή κατάσταση της ευρωζώνης είναι δραματικά ξεκάθαρη.Οι μεθυσμένοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον” εκτιμούν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.

Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο : Ναυάγιο ή αλλαγή πορείας στην Ευρώπη

”Πώς θα λήξει η κρίση στην ευρωζώνη; Πολλοί στις ΗΠΑ μου θέτουν αυτή την ερώτηση τις τελευταίες εβδομάδες; Για την ακρίβεια, θα μπορέσει η ευρωζώνη να μετακινηθεί από την κρίση στην σταθερότητα; Για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τρεις όψεις του προβλήματος: Πού πηγαίνει η ευρωζώνη; Πού θέλουν οι Γερμανοί να πάει η ευρωζώνη; Και που χρειάζεται να πάει η ευρωζώνη;

Η σημερινή κατάσταση της ευρωζώνης είναι δραματικά ξεκάθαρη. Μια σειρά από χώρες, δύο των οποίων –η Ιταλία και η Ισπανία- μεγάλες, έχουν ήδη ή είναι στα πρόθυρα να έχουν, κυβερνήσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν χωρίς βοήθεια τα δημόσια χρέη. Πολλά από αυτά τα χρέη βρίσκονται στις τράπεζες. Πολλές από αυτές είναι ζημιωμένες, ειδικά σε χώρες που βίωσαν πολύ μεγάλες φούσκες ακινήτων, μεγάλα δημόσια ελλείμματα ή και τα δύο. Οι κυβερνήσεις με αδύναμο αξιόχρεο νοιώθουν ότι πρέπει να σώσουν τα ευαίσθητα τραπεζικά τους συστήματα που, με τη σειρά τους, πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις κυβερνήσεις που προσπαθούν να τις στηρίξουν: Οι μεθυσμένοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον.

Από τις κυβερνήσεις απαιτείται επίσης να επιβάλουν δημοσιονομική λιτότητα, ενώ οι ιδιωτικοί κλάδοι συρρικνώνονται. Η λιτότητα αποδυναμώνει περαιτέρω τόσο τις οικονομίες όσο και τις τράπεζες. Κι αυτό, με τη σειρά του, αυξάνει την ανεργία και μειώνει τα κρατικά έσοδα, καθιστώντας μη αποτελεσματική την λιτότητα. Εν τω μεταξύ, η αναιμική ζήτηση στην πυρήνα επιδεινώνει την οικονομική αδυναμία στην περιφέρεια, αντί να την ισοφαρίζει.

Με τις τράπεζες προβληματικές, την ιδιωτική ζήτηση κατεστραμμένη, την κυβερνητική ζήτηση να συρρικνώνεται και την εξωτερική ζήτηση αδύναμη, οι ευάλωτες οικονομίες πιθανότατα θα έχουν μικρότερη παραγωγή και υψηλότερη ανεργία για 2-3 χρόνια επιπλέον. Η αμοιβή για τον σημερινό κόπο είναι ο αυριανός κόπος.

Είτε «σωθεί» είτε όχι η Ελλάδα, για την ώρα είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η σημερινή ευρωζώνη θα επιβιώσει από κάτι τέτοιο, ειδικά όταν ο πρωταρχικός λόγος ύπαρξής της, η οικονομική και χρηματοπιστωτική ενοποίηση, καταστρέφονται. Οι επιχειρήσεις, ειδικά οι τράπεζες, όλο και περισσότερο μαζεύουν τα ενεργητικά και τα παθητικά τους ανά χώρα. Αντίστοιχα, μόνο οι πολύ γενναίες επιχειρήσεις θα κάνουν πλάνα παραγωγής με την πεποίθηση ότι το συναλλαγματικό ρίσκο έχει εξαλειφθεί. Καθώς η ΕΚΤ έχει πλεον αναλάβει αυξημένο μερίδιο διακρατικού κινδύνου, ο δρόμος για την διάλυση έχει ανοίξει περισσότερο.

Μοιάζει σαν αδιάκοπο ταξίδι μες την νύχτα. Ισως πάρει εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Αλλά η κατεύθυνση, δυστυχώς, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.

Τώρα το δεύτερο ζήτημα: Πώς θέλει η Γερμανία να οργανώσει την ευρωζώνη; Εγώ αντιλαμβάνομαι τις αντιλήψεις της κυβέρνησης κ