ΖΑΠΠΕΙΟ 28-5-1979

12:43 16/4/2012 - Πηγή: Olympia

Από τον Μιχάλη Τ.

Είμαι πολύ περίεργος, αν ο επόμενος υπουργός α-παιδείας κρατήσει άθικτη την ύλη στα σχολικά εγχειρίδια, που σε πολλές περιπτώσεις μόνο κανονικά «χοιρίδια», θα μπορούσαν να «εκθρέψουν» και προφανώς σε καμία περίπτωση μαθητές και αυριανούς πολίτες. Κρίνω ως απόλυτη προσβολή της εναπομεινούσης κοινής λογικής διδασκόντων και διδασκομένων να διαβάζουν κείμενα όπως τα παρακάτω: δηλώνω απερίφραστα ότι ο «περίφημος» λόγος που εκφωνήθηκε στο Ζάππειο στις 28 Μαϊου 1979, πρέπει να «διδάσκεται» σχολιασμένος και μια τέτοια απόπειρα -σαφώς υποκειμενική, αλλά σ ορισμένα σημεία κραυγαλέα

αναγκαία- θα επιχειρήσω.

(ο λόγος του Κ. Καραμανλή για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση

σχολικό βιβλίο, σελ. 72)

«Κύριε Πρόεδρε,

Κύριοι Πρωθυπουργοί,

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων,

Κύριοι Υπουργοί,

Κυρίες και Κύριοι,

Επιθυμώ να εκφράσω την ειλικρινή χαρά μου, που είναι και χαρά του Ελληνικού Λαού, για την παρουσία σας στη χώρα μου, που γίνεται από σήμερα και δική σας χώρα. Παρουσία που τιμά την Ελλάδα και μαρτυρεί την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδετε στην ένταξη μας στην Κοινότητα.

Προφανώς τη «χαρά για την παρουσία σας στη χώρα μου», την εξέλαβαν διαφορετικά απ το πνεύμα που ο αγορητής τη διατύπωσε. Όπως επίσης και η φράση «χαιρόμαστε για την παρουσία σας στη χώρα μου, που γίνεται από σήμερα και δική σας χώρα». Προσέξτε παρακαλώ τη χρήση της κτητικής αντωνυμίας. Ο ομιλητής θεωρεί «δική του» τη χώρα (ιδιοκτησιακή αντίληψη) και την «παραχωρεί» από τότε ως «συνιδιοκτησία» στους εταίρους.

Την ιστορική αυτή ώρα, που οροθετείται το τέρμα μιας πορείας και περιβάλλεται με πανηγυρικό τύπο η ταύτιση των πεπρωμένων μας με την Ευρώπη, επιθυμώ να ευχαριστήσω πρώτα την πολιτική ηγεσία των Εννέα Χωρών της Κοινότητος. Χάρις στην κατανόηση της και τις έγκαιρες παρεμβάσεις της υπερπηδήθηκαν πολύμορφες δυσχέρειες και επιτεύχθηκε η υπογραφείσα Συμφωνία.

Επιβεβαιώθηκε έτσι για άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν είναι ούτε επιθυμεί να γίνη κλειστή λέσχη και μάλιστα λέσχη πλουσίων.

Όπως αντιλαμβάνεστε οι ευχαριστίες στους ξένους πάτρωνες έχουν «προϊστορία» στην Ελλάδα. Ωστόσο, δυστυχώς, διαψεύστηκε οικτρά ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, γιατί το πολιτικό μόρφωμα που τότε οραματιζόταν, εξελίχτηκε σ αυτό που ακριβώς απευχόταν: «κλειστή λέσχη και μάλιστα λέσχη πλουσίων».

Η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, μολονότι αποτελεί πολυσήμαντο ιστορικό γεγονός, δε συνεπάγεται ωστόσο αλλαγή κλίματος για την χώρα μου. Η Ευρώπη με το ελληνικό της όνομα της είναι οικείος χώρος, αφού ο πολιτισμός της είναι σύνθεση του ελληνικού, του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πνεύματος. Μια σύνθεση στην οποία, όπως είπα και άλλοτε, το ελληνικό πνεύμα εισέφερε την ιδέα της ελευθερίας, της αλήθειας και της ομορφιάς. Το ρωμαϊκό πνεύμα την ιδέα του κράτους και του δικαίου. Και ο Χριστιανισμός την πίστη και την αγάπη.

Επάνω σ’ αυτόν τον κοινό πολιτισμό καλούμεθα να οικοδομ