Πως ο Χίτλερ κατέκτησε την εξουσία

15:23 24/10/2012 - Πηγή: Enimerwsi

Ένα άρθρο που θα πρέπει να διαβαστεί από όλους και να μας κάνει να προβληματιστούμε εάν βρίσκουμε κοινά σημεία με αυτά που βιώνει αυτή τη στιγμή η χώρα μας. Για να μαθαίνουν οι νέοι, και να θυμούνται οι παλιοί. Διότι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα άκρα στην Ελλάδα (δεν αναφερόμαστε μόνο στη Χρυσή Αυγή αλλά και στο Σύριζα επίσης) μόνο λάθος μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι ενέργειες μας πρέπει να είναι διαφορετικές. Πιο έξυπνες. Όταν

κάποιος δεν μαθαίνει τα λάθη του από την ιστορία, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και μάλιστα λένε ότι η ιστορία τείνει να επαναλμβάνεται ως φάρσα. Αλλά στη φάρσα υπάρχει πάντα κάποιος περίγελως, κάποιος που υφίσταται τα πάνδεινα, για να μπορούν να διασκεδάζουν οι άλλοι.

Για να μην δημιουργούμε όμως εντυπώσεις πρέπει πρώτα να τονίσουμε πως είναι αρκετά δύσκολο να συγκρίνει κανείς την ιστορία της Γερμανίας της δεκαετίας του ’20 και του ’30 με όσα βιώνει η Ελλάδα σήμερα, για πάρα πολλούς λόγους: Εμείς δεν βγήκαμε από ένα παγκόσμιο πόλεμο, ούτε υπήρξαμε υπερδύναμη αμέσως πριν την κατάρρευσή μας. Και, ασφαλώς, ποτέ δεν...
είχαμε ούτε το μέγεθος της οικονομίας, ούτε την παραγωγική μηχανή μιας Γερμανίας, ώστε να μπορούμε να μετρήσουμε με συγκρίσιμα νούμερα την τότε κατάσταση με τη σημερινή. Στόχος μας δεν είναι η σύγκριση.
Μπορούμε όμως να παρατηρήσουμε εύκολα το πώς γεννήθηκαν παρόμοιες συμπεριφορές, το πώς μεγεθύνθηκαν τα άκρα, το γιατί η ρητορική των λαϊκιστών ήταν και είναι τόσο επιτυχημένη και, βεβαίως, να μιλήσουμε για την συμπεριφορά των φασιστών –που τότε έφτασαν στην εξουσία και μετά διέλυσαν ολόκληρο τον κόσμο, ενώ σήμερα απλώνουν ξανά την απαράδεκτη συμπεριφορά τους στην καθημερινή μας ζωή. Το αν ο περίγελως της σημερινής φάρσας θα είναι τελικά η Χρυσή Αυγή, η λαϊκίζουσα Αριστερά ή ολόκληρη η Ελλάδα, μέλλει να το δούμε. Αλλά όσο περνάει από το χέρι μας, μπορούμε να παλέψουμε να μην είναι το τελευταίο από τα τρία. Αν φυσικά μας αφήσουν οι μεγαλύτερες "δυνάμεις"

Η γέννηση του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος

Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε ένα αγαπημένο παιχνίδι από πιτσιρίκι: το πόλεμο. Στην αρχή έπαιζε καουμπόυδες και Ινδιάνους, όταν αργότερα ξεκίνησε ο πόλεμος στη Νότια Αφρική, έπαιζε Μπόερς εναντίον Άγγλων. Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος έσπευσε να καταταγεί. Ήταν 27 ετών και πολέμησε γενναία κατά των Βέλγων και των Βρετανών. Λίγο πριν το τέλος του, και ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, αναρρώνοντας από τα τραύματά του στα χαρακώματα, ξέσπασαν στην Γερμανία πολλές κομμουνιστικές εξεγέρσεις, που σε πολλές περιπτώσεις είχαν για οργανωτές Εβραίους. Μια παραστρατιωτική ομάδα, που φορούσε καφέ στολές, κατέστειλε τις εξεγέρσεις και αποτέλεσε τον προπομπό για τα SA του ναζιστικού κόμματος. Τα νέα αυτά, η τεράστια προδοσία όπως την έβλεπε ο Χίτλερ και ο τρόπος καταστολής της, τον στιγμάτισαν για πάντα.

Η συνθήκη των Βερσαλλιών, την οποία αναγκάστηκε να υπογράψει η ηττημένη Γερμανία διέλυσε το ηθικό του λαού της. Δεν ήθελαν να πληρώσουν τις αποζημιώσεις, θ