«Είμαι 22 και σε σχέση, είναι χωρισμένος 48αρης. Ζούμε μακριά. Τι να κάνω;»

19:43 13/6/2012 - Πηγή: Queen.gr

Έχουμε 26 χρόνια διαφορά, αλλά με ελκύει. Να αλλάξω τη ζωή μου για αυτόν;

Dr Love,

Είμαι η Κ., 22 χρονών. Εδώ και 7 χρόνια γνωρίζω κάποιον άντρα (48 χρ. σήμερα). Χώρισε πριν κάποιους μήνες. Εγώ έχω εδώ κ 3,5 χρόνια μια σχέση που είναι σοβαρή. Ζούμε σε μια κλειστή κοινωνία. Όλο αυτό τον καιρό η επικοινωνία μας είναι μέσω ίντερνετ ή κινητού.

Για κάποιους μήνες ή και χρόνο, κόβεται η επικοινωνία μας λόγω των συνθηκών (λογικευόμαστε λόγω της οικογένειάς του, της διαφοράς ηλικίας, επειδή δεν μπορούμε να έχουμε τίποτα στην ουσία). Η επικοινωνία μας είναι περιστασιακή.

Από τότε που χώρισε ξεκινήσαμε να ξαναμιλάμε κ τώρα πια σε καθημερινή βάση, γλυκά, αλλά χωρίς ερωτικά υπονοούμενα κλπ. Μου λέει ότι με σκέφτεται, με θέλει, με αγαπάει.

Να σημειώσω ότι όλα αυτά τα χρόνια οι στιγμές που έχουμε βρεθεί είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και είναι πάντα γλυκός απέναντί μου. Σου στέλνω γιατί θέλω έναν άνθρωπο εκτός της υπόθεσης να μου πει μια γνώμη.

Ευχαριστώ πολύ κ περιμένω μια σύντομη απάντηση!

Αγαπητή Κ.

 θα ξεκινήσω λέγοντάς σου πως δεν είμαι από αυτούς που ηθικολογούν, για πολύ "σημαντικότερα" θέματα, πόσω μάλλον για το θέμα της διαφοράς ηλικίας.
Όταν οι άνθρωποι νοιώθουν έλξη, όλα τα υπόλοιπα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Τουλάχιστον όταν δεν εμπλέκονται τρίτα άτομα, όπου κάποιες αποφάσεις τότε πρέπει να παίρνονται με μεγαλύτερη περίσκεψη.

Αυτό που, κατα τη γνώμη μου, πρέπει να κάνεις πάνω από όλα είναι, ασχέτως του 48αρη "φίλου" σου, να σκεφτείς εσύ σε τι φάση ζωής είσαι, και αν οι επιλογές και η καθημερινότητά σου σε κάνουν ευτυχισμένη. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου σε κάποια χρόνια από τω στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές και αποφάσισε πως, ιδανικά και ρεαλιστικά ταυτόχρονα, θα ήθελες να "δεις" τον εαυτό σου.

Ο τύπος αυτός ειναι μια αφορμή απλά. Εκτός απροόπτου, θα είναι μια περιπέτεια: καλή, κακή, συγκλονιστική - δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Αυτό άλλωστε καλό θα ήταν να το διαπιστώσεις συναντώντας τον. Κυρίως όμως σκέψου εσένα. Δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο να γίνεις η πατερίτσα κάποιου για να ξεπεράσει χωρισμό ή να γεμίσει τις τυχόν τρύπς της μοναξιάς του.

Από εκεί και πέρα, αν καταλήξεις πως θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου και αυτός είναι ίσως ένα σκαλοπάτι - προχώρα κάνε το. Αν θέλεις να την αλλάξεις ΧΩΡΙΣ αυτόν, επίσης κάνε το. Πάντως, είναι φανερό πως είσαι σε ένα σταυροδρόμι.

Κάνε αυτό που σου λέει το ένστικτο, η καρδιά (και δεν το λέω μελοδραματικά) και το σώμα σου.