Γαστρονομικός κοσμοπολιτισμός… made in Santorini

13:45 22/7/2011 - Πηγή: Queen.gr

Ταλαντούχοι και ανήσυχοι σεφ, επιχειρηματίες που πολιτογραφήθηκαν Σαντορινιοί γοητευμένοι από το μύθο του νησιού, οινοποιοί που κάνουν τα κρασιά της Θήρας ξακουστά σε όλον τον κόσμο. Η Σαντορίνη δεν είναι μόνο το πιο όμορφο νησί της Ελλάδας. Διαθέτει και την πλέον δραστήρια και άξια λόγου γαστρονομική σκηνή στην επικράτειαΌταν το 1986 ο Γιώργος Χατζηγιαννάκης και η σύζυγός του άνοιγαν το εστιατόριο Σελήνη στα Φηρά σίγουρα δε φαντάζονταν πως θα χρειάζονταν περίπου εικοσιπέντε

χρόνια μέχρι η ιστορία να δικαιώσει τη διορατικότητά τους. Αν οι δύο, πρωτοπόροι όπως αποδεικνύονται, πίστεψαν στις δυνατότητες των τοπικών –παραγκωνισμένων πολλές φορές- προϊόντων και εμπιστεύθηκαν αυτήν την παράξενα γοητευτική γη, ευτυχώς για τη Σαντορίνη βρήκαν πολλούς άξιους μιμητές στο πέρασμα του χρόνου. Η Σελήνη, έχοντας πλέον μετακομίσει από τα Φηρά στον Πύργο, είναι τα τελευταία δύο χρόνια το πιο πολυσυζητημένο εστιατόριο στην Ελλάδα χάρη και στην ταλαντούχα σεφ Κωνσταντίνα Φάκλαρη. Όπως δηλαδή ήταν επί χρόνια talk of the town η περίφημη Ντομάτα του Χρύσανθου Καραμολέγκου που έχει μετακομίσει πλέον στην Χαλκιδική, όπως παραμένει ο Κουκούμαβλος του ανθρώπου-επιτομή του coolness Νίκου Πουλιάση, όπως είναι το ατμοσφαιρικό 1800 και πάλι στην Οία. Βάλτε από δίπλα και το φημισμένο Νυχτέρι του Βασίλη Ζαχαράκη στο Καμάρι, τη Saltsa στα Φηρά με τον πολυμήχανο σεφ Δημήτρη Λαζάρου να έχει το γενικό πρόσταγμα από τότε που πήρε γυναίκα και τρία παιδιά και είπε το μεγάλο αντίο στο κλεινόν άστυ και προσθέστε και το Ασύρτικο, το νέο εστιατόριο που άνοιξαν φέτος στα Φηρά –προφανώς έχοντας κατά νου το η ισχύς εν τη ενώσει- ο Πουλιάσης με τον Ζαχαράκη και έχετε μια σαφή εικόνα του γαστρονομικού οργασμού που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη Σαντορίνη. Αν, δε, μιλήσουμε και για τα οινοποιεία, όπως του Αργυρού, του Σιγάλα αλλά και του Μπουτάρη που εκτός από το να προωθούν σαντορινιό κρασί αξιώσεων σε όλον τον κόσμο ανοίγουν τα οινοποιεία τους για περιηγήσεις και οινογνωσίες, τότε μιλάμε για παινδασία με όλη τη σημασία της λέξης. Η Σαντορίνη έχει ανθρώπους που την αγαπούν και της προσφέρουν –τουλάχιστον γαστρονομικά- αυτό που αξίζει στα ταπεινά αλλά σπάνια προϊόντα της. Ανθρώπους που ξέρουν να εμπιστεύονται την παράδοση και να τη μεταφέρουν δημιουργικά, με φαντασία και πολλές φορές με πνεύμα αποδόμησης στο τώρα. Αν βρεθείτε στο νησί, αξίζει να γευτείτε τους καρπούς των σοβαρών προσπαθειών τους.