Πρώτα η δουλειά και μετά το παιχνίδι

20:10 29/7/2011 - Πηγή: Queen.gr

Ή, μήπως όχι;Μυρόεσσα Μεταξά, το σπασικλάκιΌταν οι γονείς των συμμαθητών μου μετρούσαν με χρονόμετρο την ώρα που τα καμάρια τους κάθονταν στο γραφείο τους για να κάνουν τα μαθήματά τους, τους κυνηγούσαν σε αλάνες, παιδικές χαρές και τους μάζευαν με την ηλεκτρική σκούπα τα παιχνίδια για να βάλουν τον πισινό τους κάτω να κάνουν τη «δουλειά» τους, οι δικοί μου σιωπούσαν ανήμποροι να παραπονεθούν για την τυχόν αμέλειά μου αφού όλες οι υποχρεώσεις μου είχαν ολοκληρωθεί προ πολλού. Και, φυσικά, μετά έπαιζα σαν τρελή και χωρίς μουρμούρες.Όταν οι συμφοιτητές μου ξενυχτούσαν πίνοντας καζάνια και καζάνια

δυνατού καφέ προκειμένου να προλάβουν να χωρέσουν στον εγκέφαλό τους την ύλη της εξεταστικής που είχαν αφήσει για τελευταία στιγμή και να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους πριν εκπνεύσει το deadline εγώ ήμουν ήδη στο βιβλιοδετείο για να περάσω το σπιράλ στην φρεσκοτυπωμένη δική μου. Και έπειτα καβαλούσα τα πλοία και σάλπαρα για λιμάνια ξέγνοιαστα για ανενόχλητες διακοπές.Όταν οι συνάδελφοί μου κατέρρεαν από το άγχος κυνηγώντας τον χρόνο που τους είχε προσπεράσει για να παραδώσουν στην ώρα τους τη δουλειά τους εγώ ήμουν ήδη έτοιμη και σφύριζα (από μέσα μου) ανέμελα. Οι υπερωρίες, άλλωστε, δεν ίσχυσαν ποτέ (ως αμοιβή) στον δικό μου τομέα εργασίας οπότε δεν είχα κάποιο όφελος με το να αφήσω τη δουλειά μου να κυλάει χαλαρά. Άσε που, τα περισσότερα χρόνια της επαγγελματικής μου ζωής, δεν υπήρχε καν η έννοια του ωραρίου οπότε το πως θα κατανείμω τον χρόνο μου και θα του σφηνώσω μέσα τις (πολλές ή λίγες, δεν είχε σημασία) επαγγελματικές μου υποχρεώσεις ήταν δικό μου task. Και ύστερα μπορούσα να χοροπηδάω ανενόχλητη κάνοντας όοοοτι μου καρφωθεί στο μυαλό χωρίς ενοχές και τύψεις για τη δουλειά μου που έχει μείνει πίσω.Όχι, δεν είμαι ούτε σπασικλάκι, στην πραγματικότητα, ούτε πιο έξυπνη ή γρήγορη από τους υπόλοιπους. Απλώς από το να με κατατρέχει το άγχος όλων αυτών που θα μπορούσα να κάνω σήμερα και τα άφησα για αύριο ενώ ήδη ξημερώνει το μεθαύριο προτιμώ να τα έχω κάνει από χθες και να μου περισσέψει ήρεμος χρόνος για να τον αξιοποιήσω γεμίζοντάς τον όχι με υποχρεώσεις αλλά με δραστηριότητες εξωσχολικές και άρα απολαυστικές.Προτιμώ να πέσω με τα μούτρα στη δουλειά, non stop και χωρίς χαζολογήματα για να δημιουργήσω έπειτα το περιθώριο να πέσω με τα μούτρα στη ζωή μου παρά να αναλώνομαι σε ώρες ατελείωτες μη συγκέντρωσης και να ροκανίζω με μανία στιγμές του προσωπικού μου χρόνου για να προλάβω τη δουλειά. Κι έπειτα να ζήσω τη ζωή μου με την ανεμελιά (όση μου επιτρέπει η παρούσα φάση και οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε όλοι) και το χαζολόγημα, βεβαίως, που μου είναι απαραίτητα ώστε να μην καταλήξω με δύσπνοια από το στρες σε κάποιο εξωτερικό ιατρείο και τα deadline με προσπεράσουν για τα καλά.Και αν πρέπει να απολογηθώ που πάντα είμαι ένα βήμα μπροστά, σταυρώστε με. Τα καρφιά, πάντως, να τα έχετε αγοράσει από πριν γιατί δεν θα μπορέσω να σας περιμένω να χαζολογήσετε και να πάτε για ψώνια μετά.Γιάννης Τσιούλης, το τελευταίο θρανίοΟι πιο δημιουργικοί και ταλαντούχοι άν