Ο Κρεμασμένος– Κάρτα Νο 12

11:16 7/8/2012 - Πηγή: Astrology.gr

Η βάση της αληθινής θυσίας είναι η αγάπη, ανεξάρτητα απ' το αν αφορά ένα πρόσωπο, μια ιδέα ή μια πίστη, και η θυσία είναι πάντα εθελοντική.

Αστρολογικός κυβερνήτης: Ποσειδώνας

Η κάρτα αυτή απεικονίζει έναν άντρα κρεμασμένο ανάποδα από ένα κλαδί που έχει το σχήμα του Ανχ –υποδηλώνοντας ότι μετά το θάνατο ακολουθεί η ανάσταση– και πλαισιωμένο από δυο κορμούς δέντρων. Ο άντρας κρέμεται από το αριστερό του πόδι, το οποίο είναι περασμένο σε μια θηλιά που έχει τη μορφή φιδιού. Το δεξί του πόδι είναι διπλωμένο

πίσω απ’ το αριστερό, σχηματίζοντας ένα ανάποδο τρίγωνο, σύμβολο της καθόδου του πνεύματος στην ύλη, του ανώτερου στο κατώτερο, της συνείδησης στο ασυνείδητο. Απ’ τα δεμένα χέρια του πέφτουν χρυσά νομίσματα, μήνυμα που σημαίνει ότι πρέπει ν’ αγνοήσουμε τον υλικό πλούτο για χάρη του πνευματικού. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έχει φτάσει στην τελείωση, που αντλεί σοφία από τους ουρανούς και τη μεταφέρει με αγάπη στη γη, στους αδελφούς του.

Το γεγονός ότι ο άντρας κρέμεται από το πόδι δείχνει τη σχέση αυτής της κάρτας με τους Ιχθύες, το ζώδιο που κυβερνά τα πόδια και συνδέεται με τη θυσία. Αντιστοιχεί στο χειμώνα που αργοπεθαίνει πριν από τον ερχομό της άνοιξης. Οι αρχαίοι έλεγαν ότι το πρόσωπο που αυτοθυσιάζεται, δηλαδή ο άνθρωπος που συνεχώς ενδίδει στους άλλους, κοιτάζει τη ζωή από μια ανάποδη θέση, επειδή φαντάζεται ότι ωφελεί τους άλλους όταν βάζει τα ενδιαφέροντά τους πάνω απ’ τα δικά του. Πράγμα που μπορεί εν μέρει να είναι σωστό σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά, προτού αποφασίσει κανείς να θυσιαστεί για χάρη μιας ιδέας ή ενός άλλου ατόμου, πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά. Διότι, παίρνοντας πάνω του το φορτίο του άλλου, είτε τον εμποδίζει να διδαχθεί από αυτή την εμπειρία είτε αντλεί ευχαρίστηση από το γεγονός ότι ο άνθρωπος για τον οποίο θυσιάζεται θα είναι συναισθηματικά ή πρακτικά υποχρεωμένος απέναντί του, ενώ, ταυτόχρονα, του στερεί το δικαίωμα να πληρώσει ο ίδιος για τα λάθη του.

Έχει σημασία, λοιπόν, πρώτα να εξετάζουμε τα κίνητρά μας και μετά να προβαίνουμε σε μια τέτοια θυσία. Όλοι κάνουμε λάθη, έχουμε, όμως, ηθική υποχρέωση να πληρώνουμε γι’ αυτά και όχι να μεταφέρουμε την ευθύνη στους ώμους των άλλων. Αντί, λοιπόν, να κάνουμε συνεχώς άσκοπες θυσίες, θα ήταν καλύτερα να βοηθάμε τους άλλους να βοηθούν τον εαυτό τους και να θυσιαζόμαστε μόνο για θέματα ζωτικής σημασίας. Προσφέροντας βοήθεια, αφιερώνουμε χρόνο, στενοχωριόμαστε και χάνουμε υλικά αγαθά, πράγμα αποδεκτό, αρκεί να μη θυσιάζουμε τον εαυτό μας. Διότι η ζωή μας, το καλό μας όνομα και τα πράγματα τα οποία έχουμε κερδίσει είναι εξίσου σημαντικά. Ορισμένες φορές, βέβαια, η αυτοθυσία είναι αναγκαία όταν γίνεται για κάποιο πρόσωπο ιδιαίτερα σημαντικό για μας, που το αγαπάμε περισσότερο απ’ όσο αγαπάμε τον εαυτό μας. Είναι μια πράξη ενάρετη, αλλά που δεν πρέπει να γίνει πάνω από μια φορά στη ζωή μας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να εξετάσουμε τα συναισθήματα και τα κίνητρά μας, διότι μπορεί απλώς να μας αρέσει να το παίζο