Πανσέληνος - Η όσμωση αρσενικού και θηλυκού

12:52 3/7/2012 - Πηγή: Astrology.gr

Στη μυθολογία, τη φιλοσοφία αλλά και την ψυχολογία η ένωση αρσενικού-θηλυκού ορίζεται ως «Ιερός Γάμος». Σε ψυχολογικό επίπεδο, η ένωση του αρσενικού με το θηλυκό, νοείται αρχικά ως εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Συνειδητού και Ασυνείδητου.

Στην αστρολογία, ο Ήλιος είναι φορέας των ιδιοτήτων του πρώτου και η Σελήνη του δεύτερου. Τα δύο "Φώτα" βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας των δυνάμεων που εκπροσωπούν και οι όψεις που σχηματίζουν μεταξύ τους υπονοούν πάντα ότι το διακύβευμα είναι ο «Ιερός Γάμος».

Η σύνοδος (Νέα Σελήνη) και η αντίθεση (Πανσέληνος) είναι ίσως οι πιο σημαντικές

φάσεις του Σεληνιακού κύκλου.

Μαζί με τον Ήλιο και την Σελήνη συντάσσονται και οι υπόλοιποι πλανήτες που μπορεί με τη σειρά τους να είναι φορείς είτε της μιας ενέργειας, είτε της άλλης.

Δεν είναι τυχαίο πως στην παραδοσιακή Αστρολογία των επτά ουρανίων σωμάτων, ο Ήλιος κυβερνά ένα αρσενικό ζώδιο, τον Λέοντα, η Σελήνη ένα θηλυκό, τον Καρκίνο, αλλά οι υπόλοιποι πέντε πλανήτες κυβερνούν ένα θηλυκό και ένα αρσενικό.

Η Αφροδίτη λοιπόν νοείται ως θηλυκή αλλά ενδέχεται να λειτουργεί και ως αρσενική. Το ίδιο και ο Άρης, ο Ερμής κοκ. Κι αν σας προβληματίζει το πως μπορεί να ...μπερδεύονται οι ρόλοι δεν έχετε παρά να αναλογιστείτε κάποια από τα ζωντανά μυθολογικά πρότυπα που έφθασαν ως τις μέρες μας. Τη θεά Αθηνά-φορέα μιας ...αρσενικής θηλυκότητας και το θεό Απόλλωνα-εξέχοντα φορέα καλλιτεχνικών τάσεων και προστάτη του πλέον φημισμένου μαντείου της αρχαιότητας.

Φυσικά η προσωπική παρέμβαση του καθένα μας (η βούληση δηλαδή) είναι ο καταλύτης που διαμορφώνει τις εκάστοτε ισορροπίες, απελευθερώνοντας ή δεσμεύοντας κατά περίπτωση ενέργειες και πιθανότητες.

Τυπικά η δυνατότητα σύνθεσης είναι η ίδια για όλους αλλά ο καθένας μας καλείται να την πετύχει με τον τρόπο που ορίζει το "οικοσύστημα" του.

Το Οικοσύστημα του Ωροσκοπίου

Στο οικοσύστημα του ωροσκοπίου δεν υπάρχουν εξ ορισμού «καλοί» και «κακοί» πλανήτες. Ο καθένας παίζει το ρόλο του, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε ένα φυσικό οικοσύστημα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μία λίμνη, η οποία φιλοξενεί ψάρια, πουλιά, έντομα κλπ. Η λίμνη είναι ο τόπος, δηλαδή ο οίκος.

Το είδος της λίμνης (αν είναι ρηχή, ασύμμετρη, με θολά νερά, στο βουνό η την πεδιάδα κλπ) είναι το ζώδιο. Η χλωρίδα και η πανίδα της είναι οι πλανήτες.

Για το άτομο, το «οικοσύστημα» με την πολυπλοκότητά του είναι το πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί, είναι ο κόσμος του, για τον οποίο καλείται να αποκτήσει μια πλήρη εικόνα-συνείδηση, να το «περπατήσει» απ' άκρη σ' άκρη, να γνωρίσει-βιώσει τα μυστικά του, να διαχειριστεί τους πόρους του και πρακτικά να το αγαπήσει.

Η ισορροπία σε κάθε περίπτωση είναι το ζητούμενο, γιατί όπως συμβαίνει και στον πραγματικό κόσμο, κάθε οικοσύστημα μπορεί να διαταραχθεί από εξωτερικές παρεμβάσεις ή άλλους αστάθμητους παράγοντες. Αν εξοντωθούν τα έντομα, θα φύγουν και τα πουλιά. Αν εξοντωθούν τα φίδια, τότε θα πολλαπλασιαστούν τα τρωκτικά.

Πολλές από αυτές τις παρεμβάσεις