J&J: Όταν ο διάβολος κατέβει στη γη…

07:41 6/1/2012 - Πηγή: OnSports

Jack and Jane, τόσο μακριά (όπως λέμε Μελβούρνη – Νέα Υόρκη) και όμως τόσο κοντά. Η ιστορία μιας δυνατής φιλίας ανάμεσα σε δύο τόσο διαφορετικούς ανθρώπους, ένα γλυκό (όσο το χοτ – ντογκ σοκολάτας) και ταυτόχρονα πικρό (όσο το σκέτο τσάι Earl Grey) παραμύθι της πραγματικής ζωής…

Κανείς και τίποτα δεν μπορεί πλέον να σε σταματήσει.

Ίσως μια διασταύρωση καπνιστού σκουμπριού με κουνουπίδι που την έχω ικανή για τα πάντα, θεωρώντας την μάλιστα και ως την επικρατέστερη

μορφή την οποία θα διαλέξει ο διάβολος για να κατέβει στη γη, ή ένας γύπας που θα χτυπήσει με ταχύτητα την οθόνη σου στην προσπάθειά του να κλέψει τα πατατάκια σου χωρίς να τον αντιληφθείς. Απέχεις δηλαδή πραγματικά ελάχιστα από τη συνέχεια της ιστορίας του Τζακ και της Τζέιν με δεδομένο ότι το υβρίδιο καπνιστού σκουμπριού – κουνουπιδιού (παραπλανητικό όνομα καθώς κανείς δεν θα πιστέψει πραγματικά πως κάποιος είναι ικανός να δημιουργήσει διασταύρωση καπνιστού σκουμπριού με κουνουπίδι) είναι αρκετά αρρωστημένο και μόνο ως σκέψη, τον διάβολο – ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω θεωρώ όχι μόνο πως έχει αδικηθεί από τη στιγμή που εκδιώχθηκε από τον παράδεισο επειδή απλά ήταν επιρρεπής σε όργια με ενήλικες που όλοι ονειρευόμαστε, αλλά πέρα από τις προκαταλήψεις, ο καθένας θα τον ήθελε στην παρέα του αφού ξέρει να περνάει καλά - δεν τον κόβω να μας επισκέπτεται σύντομα με τα χάλια που έχουμε, ενώ είναι πιο πιθανό να σε χτυπήσει κεραυνός την ώρα που δέχεσαι επίθεση από καρχαρία στα βαθιά νερά της μπανιέρας σου, παρά να «λιγουρευτεί» γύπας τα πατατάκια σου.

Η Τζέιν έτσι πήρε τις ξυλομπογιές της, χώθηκε κάτω από το πάπλωμα και με το αθώο παιδικό της μυαλό άρχισε να σχηματίζει προτάσεις…

«Αγαπητέ Κύριε Τ. Χάροβιτς. Ονομάζομαι Τζέιν Ντέιζι Ντικ. Είμαι 8 χρονών, 3 μηνών και 9 ημερών. Σας γράφω βράδυ κάτω από την κουβέρτα μου με τη βοήθεια ενός φακού που βγάζει τόσο πολύ φως που με τυφλώνει, επειδή κάπου άκουσα πως το βράδυ σκέφτεσαι καλύτερα. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το καφέ και το αγαπημένο μου φαγητό είναι το milko, αλλά όχι οποιοδήποτε milko. Το μικρό milko γιατί νομίζω πως οι άλλες συσκευασίες (ειδικά το μπουκάλι) με φουσκώνουν και δεν έχουν την ίδια γεύση. Έχω ένα κόκορα, τον Πέτρο που μοιάζει κάπως έτσι. Δεν γεννάει αυγά αλλά είμαι σίγουρη πως μια μέρα θα το κάνει αφού έχει όμως πρώτα κερδίσει τον πρώτο παγκόσμιο διαγωνισμό τραγουδιού. Στη μητέρα μου αρέσει το κάπνισμα, το κρίκετ και το κουμ κουάτ. Στον πατέρα μου αρέσει να παίζει στην αποθήκη του με νεκρά πουλιά, αλλά δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι. Πώς γεννιούνται τα παιδιά στην Αμερική; Έρχονται από τα κουτάκια της κόκα κόλα; Στην Αυστραλία τα βρίσκουν στα ποτήρια της μπύρας. Αυτό είναι ένα σχέδιο του εαυτού μου. Δεν έχω μάθει ακόμα να σχεδιάζω αυτιά, αλλά πιστεύω πως είμαι πολύ καλή στα δόντια. Θα ήταν υπέροχο αν μου απαντούσες και ήθελες να γίνεις φίλος μου. Ξέρεις να παίζεις τσέλο; Πάντα ήθελα να γνωρίσω κάποιον που ξέρει να παίζει τσέλο.

Μετά τιμής Τζέιν Ντέιζι Ντικ.

Υ.Γ. Εύχομαι να σου αρέσει η σοκολάτ