Αν όντως τον θεωρεί αγαθό, δυστυχώς, είναι ο πρώτος…

11:11 25/11/2011 - Πηγή: OnSports

Υπό παραίτηση, δήλωσε χθες ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Πάνος Μπιτσαξής, εάν δεν αλλάξει η πολιτική της κυβέρνησης για τον αθλητισμό κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού στις 7 Δεκεμβρίου. Και κάνοντας τον απολογισμό της διετίας, ανέφερε μερικούς πολύ ενδιαφέροντες αριθμούς, που αξίζει να δούμε συνοπτικά.

«Μετά από την ψήφιση του μεσοοπρόθεσμου», είπε, «το Υπουργείο Οικονομικών, περιόρισε τις χρηματοδοτήσεις για τον Αθλητισμό, κατά 51%. Ουσιαστικά πρόκειται για συρρίκνωση 30 εκατομμύρια ευρώ. Ουσιαστικά μας είπαν να λειτουργήσουμε με το 25% των χρημάτων που δίνονταν το 2008. Ο Αθλητισμός

καλύπτει το 0,2% του τακτικού προϋπολογισμού του κράτους. Στο πεδίο των επενδύσεων καλύπτει μόλις το μισό χιλιοστό. Είναι αδύνατο να προχωρήσει έτσι ο Αθλητισμός», συνέχισε.

«Εγώ θεωρώ ότι ο Αθλητισμός είναι ένα δημόσιο αγαθό, ισοδύναμο με την Υγεία και την Παιδεία. Αν είχα την πεποίθηση ότι η χώρα θα σωθεί με αυτή την μείωση, θα ήμουν ο πρώτος που θα το υποστήριζε. Δεν με βρίσκει αυτή η πολιτική σύμφωνο. Οι πόροι του Αθλητισμού που χρησιμοποιούνται είναι ελάχιστοι. Οι Έλληνες αθλητές στενάζουν από υποχρηματοδότηση. Το μέλλον των αθλητικών εγκαταστάσεων δεν είναι μόνο αβέβαιο, αλλά οδηγούνται σε κλείσιμο. Εκατό εκατομμύρια ευρώ είναι αναγκαία για την παραγωγική δράση του Αθλητισμού».

Με άλλα λόγια, καλές μου φίλες και καλοί μου φίλοι: Για ένα δημόσιο αγαθό, ισοδύναμο με την υγεία και την παιδεία, το μάξιμουμ του τακτικού προϋπολογισμού προέβλεπε το «γαλαντόμο» 2008 120.000.000 ευρώ. Τώρα, προβλέπει 30.000.000. Με άλλα 70.000.000 λέει ο κ. Μπιτσαξής, κάτι θα μπορούσε να κινηθεί αξιοπρεπώς. Σταγόνα στον ωκεανό και η «οικονομία» και η «υπέρβαση». Ούτε θα σωθεί ούτε θα καταστραφεί η χώρα με αυτά τα μείον ή συν εβδομήντα. Αλλά πού να τα βρει τα συν; Και πώς; Και από ποιον; Και με ΤΙ ΤΣΙΠΑ;

Εδώ, άλλωστε, από τον ΤΑΚΤΙΚΟ προϋπολογισμό (απ’ όπου, όμως, θα μου επιτρέψει ο κ. Μπιτσαξής να του πω ότι ουδέποτε έγινε η αλόγιστη σπατάλη ΚΑΙ στον αθλητισμό), ΟΥΤΕ καν η Υγεία και η Παιδεία, τα δύο μέγιστα αγαθά του ανθρώπου εξυπηρετούντο ή εξυπηρετούνται σοβαρά και όσο τους αξίζει. Ο αθλητισμός θα εξυπηρετηθεί; Σοβαροί να είμαστε.

Από την εποχή του… Κίμωνα Κουλούρη, όταν έκανα ρεπορτάζ ΓΓΑ θυμάμαι ατέλειωτα λόγια (και ατέλειωτα «επιπλέον» κονδύλια –ΕΚΤΟΣ τακτικού προϋπολογισμού, ξαναλέω) για τα… προγράμματα Μαζικού Αθλητισμού ή, κάτι τέτοιο τέλος πάντων: κάτι που θα βόλευε κόσμο σε «θέσεις» ή θα ήταν επαρκώς σκιώδες ώστε να βρίσκεται ο τάδε ανθυποσύλλογος του δείνα ανυθποαθλήματος με κάποια έκτακτη επιχορήγηση στο χέρι που θα τον έκανε «δικό μας» -ώστε να γίνει και η Ομοσπονδία «δική μας» και ούτω καθεξής…

Στον αθλητισμό, εδώ και δεκαετίες, γίνεται η χαμηλότερου επιπέδου και πλέον λαϊκιστική πολιτική και, παρότι ειλικρινά δεν έχω λόγο να μην πιστέψω τον κ. Μπιτσαξή όταν λέει πως τον θεωρεί κοινωνικό αγαθό ανάλογο της παιδείας και της υγείας, οφείλω να ομολογήσω ότι αν όντως το πιστεύει αυτό που λέει, η περίπτωσή του είναι μάλλον πρωτοφ